W 2019 r. nadal można zaliczać do kosztów wydatki związane z używaniem samochodów osobowych, które nie stanowią własności podatnika, w tym samochodów osobowych używanych na potrzeby działalności gospodarczej na podstawie umów użyczenia. W takiej sytuacji możliwe są dwa scenariusze, które przedstawiamy w uzasadnieniu.
Z początkiem 2019 r. zmieniły się zasady rozliczania w kosztach uzyskania przychodów wydatków dotyczących samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Według znowelizowanych przepisów updof samochody osobowe wykorzystywane do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika dzielą się na trzy grupy. Przedstawiono je w tabeli.
W związku z tym podziałem należy uznać, że samochody osobowe, które nie stanowią własności (w tym współwłasności) podatników, należą do drugiej lub trzeciej z wymienionych w tabeli grup pojazdów. Dotyczy to również samochodów osobowych, które są przez podatników używane na podstawie umów użyczenia (stanowiących, przykładowo, własność rodziców podatnika).
Nie jest zatem tak, że koszty używania takich samochodów od 1 stycznia 2019 r. nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Jest to możliwe, jednak niekoniecznie koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów w całości. Jeżeli bowiem:
- samochody osobowe nie są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika, do kosztów uzyskania przychodów może on zaliczać jedynie 75% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania takich samochodów,
- wartość początkowa samochodu osobowego przekracza 150 000 zł, do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zaliczać jedynie część składek na ubezpieczenie (niezależnie od tego, czy jest to samochód wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą, czy nie).
Przykład:
Osoba fizyczna używa na potrzeby działalności gospodarczej samochód osobowy stanowiący własność jej rodziców. W styczniu 2019 r. osoba ta kupi paliwo do tego samochodu za 276 zł netto + 63,48 zł VAT i odliczy połowę VAT z tytułu dokonanego zakupu, tj. 31,74 zł. Jeżeli osoba ta przedmiotowy samochód:
- wykorzystuje wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika - z tytułu zakupu paliwa osoba ta będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 307,74 zł (276 zł + 31,74 zł),
- nie wykorzystuje wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika - z tytułu zakupu paliwa osoba ta będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 230,81 zł (307,74 zł x 75%).
Zastrzec przy tym należy, że warunkiem uznawania samochodów osobowych za wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą jest, co do zasady, prowadzenie przez podatnika ewidencji przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT (art. 23 ust. 5f updof). Wyjątek stanowi sytuacja, gdy na podstawie przepisów ustawy o VAT podatnik nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji (np. w przypadku samochodów osobowych przeznaczonych wyłącznie do sprzedaży, jeżeli ich sprzedaż stanowi przedmiot działalności podatnika). Wyjątek ten nie będzie jednak miał zastosowania, jeżeli brak obowiązku prowadzenia przez podatnika ewidencji przebiegu na potrzeby VAT wynika z tego, że kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oblicza on w 50% (art. 23 ust. 5g updof). Powoduje to, że w ogromnej większości przypadków koszty używania samochodów będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w całości pod warunkiem prowadzenia przez podatników ewidencji przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT.
Przeczytaj w INFORLEX.PL Biznes cały artykuł: Czy w 2019 r. można zaliczać do kosztów wydatki związane z używaniem użyczonego samochodu osobowego
W artykule przedstawiono również przykłady omawiające problematykę rozliczania kosztów używania użyczonego samochodu osobowego.