Pod koniec lipca br. radni Katowic podjęli uchwałę o wprowadzeniu zwolnień od podatku od nieruchomości dla przedsiębiorców podejmujących po raz pierwszy działalność gospodarczą na terenie miasta. Ulgi mają charakter pomocy de minimis i są częścią tworzonego przez władze Katowic pakietu rozwiązań ułatwiających prowadzenie firm w mieście. Wsparcie ma przede wszystkim zachęcić do prowadzenia działalności gospodarczej młodych ludzi, w tym m.in. absolwentów szkół i uczelni. Dla budżetu nie będzie to duże obciążenie, a dla przedsiębiorcy może być znaczącą, a przede wszystkim konkretną pomocą, jaką otrzymaje, otwierając firmę.
Warunki udzielenia pomocy
Warunkiem zwolnienia od podatku od nieruchomości budynków lub ich części, w których młody przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą, jest przeprowadzenie ich remontu lub adaptacji. Przy czym remont musi spełniać warunki przewidziane w przepisach budowlanych, a w wyniku adaptacji budynek lub lokal, w którym ma być prowadzona działalność gospodarcza, ma być przebudowany w ten sposób, aby przystosować go do wymogów firmy. Koszt remontu lub adaptacji musi być co najmniej trzy razy wyższy niż wartość ulgi w podatku od nieruchomości. Informację o poniesionych wydatkach na inwestycję wraz z kopiami dokumentów je potwierdzających (faktury, rachunki) trzeba będzie złożyć w katowickim ratuszu najpóźniej miesiąc po zakończeniu zwolnienia podatkowego.
Ulga w podatku od nieruchomości ma charakter jednorazowy i będzie udzielana na rok. O zwolnienie mogą ubiegać się tylko ci podatnicy, którzy nie mają wobec miasta zaległości z tytułu podatków i opłat lokalnych oraz podatków rolnego i leśnego. Ulgi będą udzielane do końca 2013 r.
Zwolnienia w podatku od nieruchomości będą udzielane na podstawie zgłoszenia zamiaru korzystania z pomocy de minimis (formularz jest załącznikiem do uchwały). Zgłoszenie musi być dokonane najpóźniej w ciągu sześciu miesięcy od założenia firmy. Poza załącznikiem podatnik musi przedstawić:
1) wpis do ewidencji działalności gospodarczej lub do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,
2) wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu dwóch poprzednich lat, albo oświadczenie o wielkości otrzymanej pomocy w tym okresie, lub oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy,
3) informacje niezbędne do udzielenia pomocy de minimis, dotyczące podatnika i prowadzonej przez niego działalności,
4) informacje o wielkości i przeznaczeniu otrzymanej pomocy de minimis.
Podatnik straci prawo do zwolnienia z podatku od nieruchomości w przypadku, gdy inne podatki i opłaty lokalne lub podatki rolny i leśny będzie regulował z co najmniej dwumiesięcznym opóźnieniem, albo firma zostanie postawiona w stan upadłości lub likwidacji.
Pomoc de minimis
Pomoc de minimis to szczególny rodzaj pomocy publicznej. Na jej udzielenie nie wymagana jest zgoda Komisji Europejskiej, ponieważ uznaje się, że ze względu na niewielką wartość nie powoduje ona naruszenia konkurencji. Wartość pomocy de minimis nie może przekroczyć 200 tys. euro w okresie trzech lat budżetowych (100 tys. euro dla przedsiębiorców działających w sektorze transportu drogowego). Do kwoty tej sumuje się całe wsparcie de minimis, jakie przedsiębiorca uzyskał z różnych źródeł w tym okresie.
Aneta Pilarska