Rząd przyjął załorzenia tzw. drugiej ustawy deregulacyjnej. Znosi ona niektóre z obowiązków ciążących dziś na przedsiębiorcach, część z nich zaś łagodzi.
Redukcja niektórych kosztownych i uciążliwych obciążeń administracyjnych oraz prawnych nakładanych na firmy i obywateli - to podstawowy cel tzw. drugiej ustawy deregulacyjnej przyjętej przez rząd. Wychodzi ona naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców, którzy chcą dalszych ułatwień w prowadzeniu działalności gospodarczej. Przepisy tzw. pierwszej ustawy deregulacyjnej weszły w życie 1 lipca. Dzięki nim w urzędach zamiast zaświadczeń, odpisów i wypisów będzie można składać oświadczenia.
Rząd, kontynuując proces odbiurokratyzowania gospodarki, zaproponował likwidację „Monitora Polskiego B”, w którym firmy ogłaszały swoje sprawozdania finansowe. Publikacja w nim jednej strony sprawozdania kosztowała ok. 771 zł brutto. Zatem był to niezwykle kosztowny i uciążliwy obowiązek, zwłaszcza dla mniejszych przedsiębiorców.
Nowe przepisy przewidują także skrócenie przechowywania - z 10 do pięciu lat - kopii deklaracji rozliczeniowych i imiennych raportów miesięcznych oraz dokumentów korygujących. Do pięciu lat zostanie także skrócony okres przedawnienia należności z tytułu składek do ZUS i KRUS. To kolejne rozwiązania oczekiwane przez przedsiębiorców i innych płatników.
Aby ulżyć zwłaszcza średnim i dużym firmom postanowiono, że informację o zapłaconych składkach do ZUS i NFZ pracownik będzie otrzymywał raz na rok lub na własne żądanie częściej. Comiesięczny pisemny obowiązek informowania pracowników o odprowadzanych składakach jest nie tylko uciążliwy, ale także kosztowny (wymaga przygotowania i druku formularzy ZUS RMUA).
Zaproponowano, aby organizacje pracodawców i związki zawodowe mogły występować do ministra finansów o dokonanie ogólnych interpretacji podatkowych, w przypadku stwierdzenia rozbieżności w zakresie niejednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Rząd chce, aby większość nowych rozwiązań weszła w życie od początku 2012 r.
Rząd, kontynuując proces odbiurokratyzowania gospodarki, zaproponował likwidację „Monitora Polskiego B”, w którym firmy ogłaszały swoje sprawozdania finansowe. Publikacja w nim jednej strony sprawozdania kosztowała ok. 771 zł brutto. Zatem był to niezwykle kosztowny i uciążliwy obowiązek, zwłaszcza dla mniejszych przedsiębiorców.
Nowe przepisy przewidują także skrócenie przechowywania - z 10 do pięciu lat - kopii deklaracji rozliczeniowych i imiennych raportów miesięcznych oraz dokumentów korygujących. Do pięciu lat zostanie także skrócony okres przedawnienia należności z tytułu składek do ZUS i KRUS. To kolejne rozwiązania oczekiwane przez przedsiębiorców i innych płatników.
Aby ulżyć zwłaszcza średnim i dużym firmom postanowiono, że informację o zapłaconych składkach do ZUS i NFZ pracownik będzie otrzymywał raz na rok lub na własne żądanie częściej. Comiesięczny pisemny obowiązek informowania pracowników o odprowadzanych składakach jest nie tylko uciążliwy, ale także kosztowny (wymaga przygotowania i druku formularzy ZUS RMUA).
Zaproponowano, aby organizacje pracodawców i związki zawodowe mogły występować do ministra finansów o dokonanie ogólnych interpretacji podatkowych, w przypadku stwierdzenia rozbieżności w zakresie niejednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Rząd chce, aby większość nowych rozwiązań weszła w życie od początku 2012 r.