Dotychczas pracownikowi takiemu przysługiwało jedynie odszkodowanie. Trybunał uznał w poniedziałek, ze regulujące to przepisy prawa pracy są niezgodne z konstytucją. TK badał pytanie Sądu Rejonowego w Pabianicach.
Sąd ten rozpatrywał sprawę brygadzisty Michała Sz. W czasie, gdy był zatrudniony - we wrześniu 2009 roku - w jego zakładzie założono organizację zakładową NSZZ "Solidarność", a on sam został przewodniczącym komisji zakładowej. Poinformował prezesa spółki o założeniu zakładowej organizacji związkowej i o objęciu członków komisji zakładowej szczególną ochroną.
W tym samym dniu pracodawca wypowiedział Michałowi Sz. umowę o pracę z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia. Ten wniósł pozew o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub w razie rozpoznania sprawy po upływie okresu wypowiedzenia o przywrócenie do pracy i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Pozwana spółka wniosła o odrzucenie pozwu.
Sąd w Pabianicach miał wątpliwości, czy brak możliwości przywrócenia do pracy pracownika, który był zatrudniony na czas określony i został zwolniony z naruszeniem przepisów prawa, jest zgodny z konstytucją.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że szczególna ochrona stosunku pracy dotyczy związkowców bez względu na formę zatrudnienia (umowa o pracę, powołanie, mianowanie, wybór, spółdzielcza umowa o pracę). Nie ma też znaczenia, czy stosunek pracy został nawiązany na czas nieokreślony, czy też na czas określony, ani w jakim wymiarze czasu pracy pracownik jest zatrudniony.
Trybunał uznał, że przywrócenie do pracy umożliwia działaczom prowadzenie działalności związkowej, a w konsekwencji realizację prawa do zrzeszania się w związki zawodowe.
Trybunał podkreślił, że w przypadku niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony - przysługuje wyłącznie żądanie odszkodowania. Natomiast pracownik chroniony na mocy ustawy o związkach zawodowych może żądać albo przywrócenia do pracy, albo odszkodowania.