1 lipca weszła w życie ustawa z dnia 5 marca 2010 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 76, poz. 492). Zrównuje ona prawa podatnika z organami w zakresie naliczania odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz umożliwia stosowania korzystniejszych dla podatnika regulacji Ordynacji Podatkowej.
Nowe przepisy wprowadzają dwie istotne dla podatników zmiany polegające na:
• nienaliczaniu odsetek za zwłokę za okres od dnia wszczęcia postępowania kontrolnego do dnia doręczenia decyzji wydanej w I instancji, jeżeli decyzja nie została doręczona w terminie 6 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania kontrolnego. Jednakże to wyłączenie naliczania odsetek nie znajduje zastosowania, jeżeli do opóźnienia w wydaniu decyzji przyczynił się kontrolowany lub jego przedstawiciel lub opóźnienie powstało z przyczyn niezależnych od organu;
• rozszerzeniu możliwości posiłkowego stosowania przepisów Ordynacji Podatkowej, w zakresie nieuregulowanym w ustawie o kontroli skarbowej, o art. 54 tej ustawy - regulujący sytuacje, w których nie nalicza się odsetek za zwłokę.
Obecnie postępowanie podatkowe o charakterze weryfikacyjnym może być bowiem prowadzone zarówno przez organy podatkowe I instancji (według reżimu określonego w Ordynacji Podatkowej), jak i przez organy kontroli skarbowej (według reżimu określonego w ustawie o kontroli skarbowej z posiłkowym stosowaniem regulacji zawartych w Ordynacji Podatkowej). Od 2003 r. stosowanie art. 54 Ordynacji Podatkowej, który minimalizuje konsekwencje przedłużenia postępowania przez organy, było wyłączone w stosunku do podatników, wobec których postępowanie podatkowe prowadziły organy kontroli skarbowej. W wyniku tego, podatnicy, u których zjawili się inspektorzy z urzędu kontroli skarbowej, odpowiadali nie tylko za własne działania skutkujące nieuzasadnionym przedłużaniem postępowania, lecz również za opieszałość samych organów kontroli skarbowej.
Zdaniem Michała Kłosa, doradcy podatkowego Deloitte, specjalisty w zakresie postępowań podatkowych i sądowo-administracyjnych, zmiany wprowadzone omawianą nowelą należy ocenić zdecydowanie pozytywnie. W doktrynie bowiem już od dawna zwracano uwagę, iż takie różne traktowanie podatników tylko ze względu na fakt, że postępowanie wobec nich prowadzi organ kontroli skarbowej, a nie organ podatkowy I instancji, nie znajdowało uzasadnienia i godziło w konstytucyjne zasady sprawiedliwości i równości.
oprac. Alicja Fal