Od początku stycznia 2008 r. ustawodawca nałożył na osoby pobierające rentę z tytułu niezdolności do pracy, obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne. Rencista zobowiązany jest do opłacania zarówno składek emerytalnej i rentowej, jak i składki zdrowotnej. Dobrowolna pozostaje składka na ubezpieczenie chorobowe. Jej opłacania daje prawo do zasiłku chorobowego przysługującego za czas zwolnienia lekarskiego.
Orzeczenie o niezdolności do pracy, które to jest niezbędne do otrzymania renty, nie uprawnia do żadnej ulgi w opłacaniu składek. Jedynie rencista otrzymujący świadczenie w wysokości nieprzekraczającej minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w kraju, który jednocześnie uzyskuje przychody z działalności gospodarczej poniżej 50 proc. najniższej emerytury, nie musi opłacać składki na ubezpieczenie zdrowotne. Taki rencista musi jednak wskazywać w miesięcznych dokumentach rozliczeniowych podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne, ale w pozycję "wysokość składki" wpisuje "0". Pomimo nieopłacenia składki rencista uzyskujący niskie przychody objęty jest ubezpieczeniem zdrowotnym.
Przedsiębiorca pobierający rentę z tytułu niezdolności do pracy musi również pamiętać o obowiązujących go progach przychodowych. Jeżeli świadczeniobiorca osiągnie przychody powyżej:
• 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (obecnie 2321,50 zł) jego świadczenie będzie pomniejszone o kwotę tegoż przekroczenia. Jednak nie więcej niż o maksymalną kwotę zmniejszenia, która wynosi 488,67 zł.
• 130 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (obecnie 4311,30 zł) jego świadczenie zostanie zawieszone.
Przychody poniżej pierwszego z progów nie rzutują na pobierane świadczenie.
Rencista z firmą jest ponadto zobligowany poinformować ZUS do końca lutego każdego roku o przychodach osiągniętych w ubiegłym roku.
oprac. Alicja Fal