Pracownik powinien wykorzystać cały urlop w roku, w którym nabył do niego prawo. W przypadku niewykorzystania przez pracownika w ustalonym terminie przysługującego mu urlopu wypoczynkowego, pracodawca powinien udzielić go najpóźniej do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego. Tak stanowi art. 168 Kodeksu pracy.
Nie zawsze podwładny ma możliwość wykorzystania całego przysługującego mu urlopu w wyznaczonym terminie. Czasem pojawiają się w firmie nieprzewidziane sytuacje, jak brak zastępstwa za chorego pracownika, natłok obowiązków lub inne szczególne potrzeby pracodawcy.
Urlop może się przedawnić
Należy zaznaczyć, że niewykorzystany do końca marca zaległy urlop nie przepada pracownikowi. Prawo do urlopu wypoczynkowego może się jednak przedawnić. Roszczenie o urlop wypoczynkowy przedawnia się z upływem trzech lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne.
Dniem wymagalności roszczenia jest dzień określony w planie urlopów jako rozpoczynający okres wypoczynku pracownika. W przypadku zaś, gdy takiego planu nie ma roszczenie staje się wymagalne od pierwszego dnia planowanego wypoczynku ustalanego pomiędzy stronami stosunku pracy. Gdyby zaś nie było ani planu urlopów, ani też indywidualnych ustaleń, to przyjmuje się, że wymagalność roszczenia to ostatni dzień roku kalendarzowego, w którym podwładny nabył prawo do urlopu.
Grzywna za nieudzielanie urlopu
Pracodawca musi pamiętać, że nieudzielając pracownikowi zaległego urlopu do końca marca 2010 r., naraża się na odpowiedzialność za wykroczenie przeciwko prawom pracownika i podlega karze grzywny w wysokości od 1000 do 30 000 zł. Jednakże niewywiązanie się przez pracodawcę z ciążącego na nim obowiązku nie uzasadnia wykorzystania zaległego wypoczynku przez pracownika w drodze samodzielnie podjętej decyzji.
Alicja Fal
mojafirma.infor.pl