Założenie firmowego konta bankowego to konieczność. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej wymaga, aby dokonywanie lub przyjmowanie płatności między przedsiębiorcami następowało za pośrednictwem rachunku bankowego w każdym przypadku, gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 tys. euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez NBP ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji. Założenie rachunku bankowego konieczne jest również ze względu na obowiązek bezgotówkowego przekazywania składek na ZUS przez większość płatników.
Wydatki związanie z posiadaniem rachunku bankowego na potrzeby prowadzenia firmy mogą być kosztem podatkowym. Koszty uzyskania przychodów to koszty ponoszone przez podatników w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Opłaty bankowe za prowadzenie firmowych rachunków są ponoszone w związku z prowadzoną działalnością, zatem nie powinno być wątpliwości, że stanowią one koszt uzyskania przychodu.
Dla skutków podatkowych nie ma także znaczenia, czy jest to konto w złotówkach czy w obcej walucie. Takie stanowisko zajął m.in. Drugi Urząd Skarbowy w Białymstoku w interpretacji z 11 września 2007 r. (II USpbIA/1/415-77/118e/73/07/BB).
Wydatki związane z założeniem i utrzymywaniem rachunku bankowego stanowią tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów. Oznacza to, że takie koszy nie są związane bezpośrednio z konkretnym przychodem, jednak ich poniesienie niezbędne jest do prawidłowego funkcjonowania firmy. Do pośrednich kosztów uzyskania przychodów obok wydatków na opłaty bankowe można zaliczyć m.in. wydatki ponoszone na pracowników (płace, składki ZUS), opłaty za wywóz śmieci czy energię.
MAGDALENA MAJKOWSKA
magdalena.majkowska@infor.pl