- Rzeczywiście, taka osoba może być narażona na utratę tych świadczeń. Jest to skutkiem przyjętego przez ustawodawcę sposobu określania przerwy w podleganiu ubezpieczeniom społecznym. Jeśli na przykład przedsiębiorca zawiesi działalność od 14 grudnia do 2 lutego, składek na ubezpieczenia społeczne nie będzie opłacał za okres od 1 stycznia do 28 lutego. ZUS w okresie od 14 do 31 grudnia będzie go nadal traktował jako prowadzącego działalność, mimo że tej działalności faktycznie nie będzie prowadził. Z drugiej strony okres od 3 do 28 lutego będzie traktowany jako okres zawieszenia działalności, mimo że w tym czasie działalność będzie już wykonywana. Jeśli w tym okresie, czyli od 3 do 28 lutego, przedsiębiorca ulegnie wypadkowi, który normalnie byłby uznany za wypadek przy pracy, to nie otrzyma świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego, bo zdarzenie to wystąpi w okresie, który nie będzie uważać się za czas trwania ubezpieczenia. Aby zminimalizować ten skutek, przedsiębiorca może zgłosić wznowienie działalności możliwie najpóźniej w danym miesiącu kalendarzowym, najlepiej w ostatnim dniu tego miesiąca, aby od następnego dnia, tj. pierwszego dnia kolejnego miesiąca, korzystać z ubezpieczenia.
• A czy przedsiębiorca może zapobiec utracie świadczeń z ubezpieczenia chorobowego?
- Niestety, nie. Przedsiębiorca może zawiesić działalność gospodarczą od miesiąca do dwóch lat. Zgodnie z przepisami przerwa w opłacaniu składek chorobowych powyżej 30 dni powoduje, że ubezpieczony traci świadczenia z tego ubezpieczenia. Przedsiębiorca, żeby móc otrzymać zasiłek chorobowy, będzie musiał po wznowieniu działalności z powrotem opłacać składki przez co najmniej 180 dni. Jeśli zachoruje wcześniej, nie otrzyma zasiłku.
• Istnieje też ryzyko, że w okresie zawieszenia właściciel firmy będzie płacić za pobyt w szpitalu z własnej kieszeni?
- Tak. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej ustaje z upływem 30 dni od dnia wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego. Wobec tego po 30 dniach od zawieszenia działalności przedsiębiorca nie będzie mógł korzystać z świadczeń opieki zdrowotnej, w tym leczenia szpitalnego. Aby się przed tym uchronić, możliwe jest zgłoszenie go do ubezpieczenia jako członka rodziny, o ile na przykład pozostaje w związku małżeńskim i współmałżonek ma swój tytuł do ubezpieczenia. W przeciwnym razie jedyną możliwością utrzymania prawa do świadczeń jest zawarcie z NFZ umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego. Wtedy jednak będzie opłacać składkę od wyższej podstawy, którą stanowi średnia płaca, a nie 75 proc. średniej pensji w sektorze przedsiębiorstw niż w okresie prowadzenia działalności.
Przemysław Stobiński, radca prawny CMS Cameron McKenna Dariusz Greszta
Rozmawiał PAWEŁ JAKUBCZAK