Rzecznik generalny Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wydał opinię w sprawie Firma Ing. Auer - Die Bausoftware GmbH v. Finanzamt Freistadt Rohrbach Urfahr (C-251/06), wyjaśniając w niej m.in. znaczenie pojęcia rzeczywistego centrum zarządzania spółki.
Z opinii wynika, że art. 4 ust. 1 Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału zmienionej Dyrektywą Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca 1985 r. nie obejmuje przeniesienia z państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki, która jest spółką kapitałową w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy.
W tym kontekście bez znaczenia jest, czy poprzednie państwo członkowskie wyłączyło wszystkie transakcje spod opodatkowania podatkiem kapitałowym.
Pojęcie rzeczywistego centrum zarządzania spółki odczytywane w świetle zakazu nadużywania prawa wspólnotowego nie stosuje się do sytuacji stworzonych w sztuczny sposób w wyłącznym celu osiągnięcia korzyści podatkowych. Do sądu krajowego należy ustalenie na podstawie obiektywnych dowodów, czy w sprawie przed nim zawisłej miała miejsce czynność stanowiąca nadużycie.
Dyrektywa dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału nie przewiduje szczególnych przepisów dotyczących wyraźnie unikania opodatkowania. Jednak art. 2 ust. 1 stanowi, że transakcje podlegające podatkowi kapitałowemu mają być opodatkowane tylko w tym państwie członkowskim, na którego terytorium znajduje się rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej.
Przepis ten należy odczytywać w świetle zakazu nadużywania prawa wspólnotowego, który obowiązuje jako ogólna reguła interpretacyjna w całym orzecznictwie ETS.
Transakcja, która może podlegać podatkowi kapitałowemu, ma stanowić zdarzenie podatkowe w jednym tylko państwie członkowskim. Jednak spółkom nie wolno obchodzić ustawodawstwa krajowego poprzez wykorzystanie tego przepisu. Zatem pojęcie rzeczywistego centrum zarządzania spółki należy interpretować w taki sposób, aby wykluczyć sytuacje stworzone w sztuczny sposób w celu osiągnięcia korzyści podatkowych.
EWA MATYSZEWSKA