Problem dotyczy limitów określających maksymalną kwotę rekompensaty, która może przysługiwać inwestorom indywidualnym starającym się o zwrot części VAT zawartego w cenie materiałów budowlanych. Limity są cztery. Dwa ograniczenia dotyczą zwrotu wydatków związanych z inwestycjami, które wymagają lub nie pozwolenia na budowę (art. 3 ust. 5 ustawy). Kolejne dwa związane są z fakturami wykorzystanymi wcześniej do ulgi remontowej (art. 3 ust. 6). Zdaniem Ministerstwa Finansów, ten ostatni przepis jest przepisem szczególnym, a limity związane z ulgami mieszkaniowymi są jedynie dodatkowymi ograniczeniami. Mieszczą się one w podstawowych limitach określonych w art. 3 ust. 5. Łączna kwota zwrotu nie może więc przekroczyć sumy obliczonej na podstawie art. 3 ust. 5. Innego zdania są jednak eksperci podatkowi, do których zwróciliśmy się w tej sprawie. Według nich w ustawie nie ma zakazu łączenia zawartych w niej limitów. Nie ma też w niej generalnego ograniczenia kwotowego ustalającego jeden górny limit zwrotu VAT dla wszystkich rodzajów inwestycji. Skoro można prowadzić cztery różnego rodzaju inwestycje, to nie ma przeszkód, by wykorzystywać cztery różne limity zwrotu. Ewentualne spory inwestorów z fiskusem rozstrzygnie sąd.
Ustawa o zwrocie części VAT wchodzi w życie 1 stycznia 2006 r. Ma złagodzić wzrost stawki podatku na materiały budowlane z 7 proc. do 22 proc., który nastąpił po przystąpieniu Polski do UE 1 maja 2004 r. Zwrot obejmie faktury wystawione po tej dacie do końca 2007 roku.
Marcin Musiał