Polacy coraz chętniej wyjeżdżają na egzotyczne urlopy do Azji, Afryki, Ameryki Południowej. Lokalni sprzedawcy kuszą ich kupnem pamiątek ze zwierząt, roślin lub muszli.
Nie wszyscy jednak wiedzą, że przywóz lub wysyłka wielu tych okazów do Polski są zabronione albo wymagają uzyskania specjalnych zezwoleń.
W ostatnich tygodniach celnicy wykryli w wysłanych z USA paczkach m.in. spreparowaną czaszkę i poroże objętego międzynarodową ochroną bizona leśnego. Zgodnie z prawem, na przewóz podobnego okazu przez granicę trzeba mieć specjalne zezwolenie. Inne odkrycie celników to głowa aligatora missisipijskiego. To był świadomy przemyt, ale z doświadczeń celników wynika, że najczęściej przepisy łamią beztroscy turyści, którzy chcą mieć egzotyczną pamiątkę z dalekich podróży. W Polsce obowiązuje bowiem ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. nr 92, poz. 880 z późn. zm.), która zabrania albo ogranicza handel i przywóz gatunków będących pod ochroną Konwencji Waszyngtońskiej (CITES).
Zgodnie z postanowieniami Konwencji, przewóz przez granicę chronionego okazu (żywego, spreparowanego bądź jego szczątków lub wykonanych z niego przedmiotów) wymaga specjalnych zezwoleń. Dlatego co pewien czas akcje edukacyjne w tej sprawie prowadzą m.in. Ministerstwo Środowiska, WWF Polska oraz urzędy celne. Na kilku polskich lotniskach (m.in. w Katowicach) znajdują się specjalne gabloty, w których celnicy umieścili odebrane turystom okazy.
Czego nie wolno przywozić z zagranicznych wojaży? W rejonie Morza Śródziemnego trzeba uważać na kupno futra z kota rudego, wyrobów ze skorup żółwi, kości słoniowej itp. Zezwolenie CITES będzie potrzebne, jeśli ktoś chce przywieźć z Tajlandii większość gatunków storczyków, wyroby ze skóry węży lub krokodyli itp. W RPA trzeba unikać zakupu dziko rosnących okazów miejscowej flory. W Ameryce Łacińskiej nie należy kupować żywych papug ani pamiątek z piór dzikich ptaków. Szczegółowe porady, co i na jakich zasadach można przywieźć, a czego wwożenie do kraju jest zabronione, można znaleźć m.in. na stronie internetowej WWF Polska.
Michał Kosiarski