Dziś Naczelny Sąd Administracyjny wyda uchwałę, w której rozstrzygnie, czy w przypadku darowizn kościelnych podatnicy mogą stosować się do korzystniejszych przepisów tzw. ustaw kościelnych czy też muszą stosować się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ograniczających prawo do odliczenia.
Problem, z jakim od co najmniej dwóch lat borykają się sądy, organy podatkowe oraz przede wszystkim podatnicy, sprowadza się do prostego pytania: w jakim zakresie można skorzystać z ulgi w przypadku obdarowania Kościoła? Wątpliwości budzi funkcjonowanie w systemie prawa podatkowego dwóch regulacji. Jednej ograniczającej prawo do odliczenia darowizny przekazanej na rzecz Kościoła do limitów zawartych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.). I drugiej, która nie zawiera żadnego limitu i formułuje mało rygorystyczne warunki wynikające z ustaw regulujących stosunek państwa do Kościołów poszczególnych wyznań.
Sprawa nie jest wcale prosta. NSA w listopadzie 2004 r. oddalił skargę kasacyjną podatników i kategorycznie opowiedział się za ograniczeniem prawa do odliczenia tzw. darowizn kościelnych do granic limitu wynikającego z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem sądu prawo do korzystania z bezlimitowego odliczania darowizn kościelnych podatnicy stracili od 1 stycznia 1995 r. (sygn. akt FSK 1107/04; niepublikowany). Jednak wyrok wcale nie rozstrzygnął wszystkich wątpliwości. Potwierdza to nie tylko fakt, że wyrok nie zapadł jednomyślnie. Korzystne dla podatników stanowisko potwierdziło bowiem w 2004 r. Ministerstwo Finansów.
Taka rozbieżność skłoniła prezesa NSA do wystąpienia z wnioskiem o rozstrzygnięcie kwestii zakresu odliczenia darowizn kościelnych przez sędziów całej izby finansowej NSA. Podjęta dziś uchwała pozwoli na rozstrzygnięcie wszystkich kwestii spornych dotyczących zasad odliczania darowizn kościelnych i ostatecznie przesądzi o sytuacji wielu podatników.
Aleksandra Tarka