Dopiero w 2006 r. prezes Głównego Urzędu Statystycznego opublikuje wskaźniki, na podstawie których ZUS przeprowadzi waloryzację kapitału początkowego zgromadzonego na koncie ubezpieczonego.
Reforma systemu emerytalnego miała uzależnić wysokość przyszłego świadczenia emerytalnego od środków faktycznie zgromadzonych na koncie ubezpieczeniowego. Żeby jednak na nowych rozwiązaniach nie straciły osoby, które pracowały przed wejściem w życie nowego systemu – wprowadzono wcześniej nie znane pojęcie kapitału początkowego. Aby kapitał początkowy nie tracił na wartości, miał być waloryzowany. Zasady waloryzacji zostały określone w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. nr z 2004 r. nr 35, poz. 353 z późn. zm.).
Początkowo waloryzacja miała być przeprowadzana co kwartał. W 1999 r. prezes GUS opublikował tylko dwa wskaźniki waloryzacji kapitału – jeden w czerwcu, a drugi we wrześniu tego roku. Jednak żaden z nich nigdy nie został przez ZUS wykorzystany do waloryzacji świadczeń, gdyż w tym okresie żadnemu ubezpieczonemu nie wyliczono jeszcze kapitału początkowego. Obecnie ZUS wydaje decyzje o obliczeniu kapitału początkowego nie uwzględniając waloryzacji. Informuje jedynie ubezpieczonego, że kapitał początkowy będzie podlegać waloryzacji, lecz nie wiadomo tylko, o ile.
Ustawodawca dwa lata przed zakończeniem akcji obliczania kapitału początkowego wprowadził dodatkowe ograniczenia. Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zmniejszyła bowiem częstotliwość waloryzacji z kwartalnej na roczną. Tylko dla osób przechodzących na emeryturę będzie przeprowadzana dodatkowo waloryzacja kwartalna, tak aby stan ich kont uwzględniał przyrost przypisu składek przypadających po ostatniej rocznej waloryzacji. Oznacza to, że zgodnie z art. 173 ust. 4 tej ustawy pierwsza waloryzacja kapitału początkowego zostanie policzona tak, jakby faktycznie została przeprowadzona 1 czerwca 2000 r. przez pomnożenie tego kapitału wskaźnikiem wzrostu przeciętnego wynagrodzenia z 1999 r., pomniejszonego o naliczone i potrącone od ubezpieczonego składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia za 1998 r.