Zasiłek chorobowy przysługuje osobom ubezpieczonym nie tylko za czas niezdolności do pracy z powodu choroby. Prawo do tego świadczenia mają też osoby, które nie mogą wykonywać pracy wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny lub izolacji, a także nadzorowi epidemiologicznemu z powodu COVID-19. Natomiast ubezpieczeni, pod których opieką znajdują się osoby na kwarantannie lub w izolacji, mogą wnioskować o zasiłek opiekuńczy.
Za czas odbywania obowiązkowej kwarantanny lub izolacji, a także izolacji w warunkach domowych lub poddania się nadzorowi epidemiologicznemu z powodu COVID-19, ubezpieczony pracownik lub zleceniobiorca mogą nabyć prawo do świadczeń z tytułu niemożności wykonywania pracy ustalanych na ogólnych zasadach.
Definicje
|
Kwarantanna - odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Izolacja - odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby. Izolacja w warunkach domowych - odosobnienie osoby chorej, z przebiegiem choroby zakaźnej niewymagającej bezwzględnej hospitalizacji ze względów medycznych, w jej miejscu zamieszkania lub pobytu, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Nadzór epidemiologiczny - obserwacja osoby zakażonej lub podejrzanej o zakażenie, bez ograniczenia jej swobody przemieszczania się, wykonywanie badań sanitarno-epidemiologicznych u tej osoby w celu wykrycia biologicznych czynników chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania choroby zakaźnej oraz zebranie, analiza i interpretacja informacji o okolicznościach i skutkach zakażenia (nadzór indywidualny), jak i stałe, systematyczne gromadzenie, analiza oraz interpretacja informacji o zachorowaniach lub innych procesach zachodzących w sferze zdrowia publicznego, wykorzystywane w celu zapobiegania i zwalczania zakażeń lub chorób zakaźnych (nadzór ogólny). |
Niemożność wykonywania pracy z powodu COVID-19
Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy m.in.:
- w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (dotyczy: kwarantanny, izolacji, izolacji w warunkach domowych, nadzoru epidemiologicznego);
- wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi bez decyzji organu albo uprawnionego podmiotu, ale na podstawie oświadczenia osoby przekraczającej od 15 marca 2020 r. granicę państwową (art. 6 ust. 2 ustawy zasiłkowej).
WAŻNE!
Skierowanie na odbycie obowiązkowej kwarantanny osoby, która przekroczyła granicę państwową, począwszy od 15 marca 2020 r. nie wymaga wydania decyzji przez inspekcję sanitarną.
Podstawą do wypłaty wynagrodzenia chorobowego, a także zasiłku chorobowego z powodu nieświadczenia pracy z ww. przyczyn są:
- decyzja państwowego powiatowego inspektora sanitarnego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego;
- zaświadczenie lekarskie (e-ZLA);
- pisemne oświadczenie osoby przekraczającej granicę państwową, w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Polski, o odbyciu obowiązkowej kwarantanny, złożone płatnikowi składek w terminie 3 dni roboczych od dnia zakończenia obowiązkowej kwarantanny (w tym przypadku nie jest wydawana decyzja administracyjna). Płatnik może wystąpić do właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej w celu weryfikacji danych zawartych w oświadczeniu, przy czym takie wystąpienie wymaga uzasadnienia.
Alicja Kozłowska
specjalista z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń, praktyk z wieloletnim doświadczeniem w dziale kadrowo-płacowym