ODPOWIEDŹ
Niestety w takiej sytuacji przepisy przewidują solidarną odpowiedzianość za długi, a to oznacza, że wspólnik musi płacić.
WYJAŚNIENIE
Spółka jawna powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Osoby, które działały w imieniu spółki po jej zawiązaniu (a przed wpisaniem), za zobowiązania wynikające z tego działania odpowiadają solidarnie. Jest to czysto prawne pojęcie, które oznacza osobistą, pierwszorzędną i dość surową odpowiedzialność. Zgodnie z prawem kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Wynika z tego zatem, że każdy z dłużników musi spłacić cały dług - wedle życzenia wierzyciela, który oczywiście wybierze osobę dającą najlepszą gwarancję spłaty, a zatem o najlepszej sytuacji finansowej. Ma w tym względzie pełną swobodę. Nie oznacza to, że dłużnik solidarny jest całkowicie pozbawiony ochrony - może bowiem dochodzić proporcjonalnego zwrotu pieniędzy od współdłużników. Wymaga to jednak często odrębnego procesu sądowego, a i tak w pierwszym etapie nie jest w stanie uwolnić się od swej pokaźnej odpowiedzialności. Jeśli zatem podstawa solidarności jest prawidłowa (a u nas wynika ona wprost z przepisów), to każdy sąd orzeknie po myśli wierzyciela, a wyrok zaopatrzony w klauzulę wykonalności może trafić do komornika i powiększyć należność o koszty egzekucji.
Podobnie ma się rzecz ze spółką jawną, która normalnie sama płaci swe długi - pomimo braku osobowości prawnej ma bowiem odrębną podmiotowość i majątek. Nie odpowiada jednak za zobowiązania powstałe w stadium organizacji (odmienna zasada rządzi spółkami kapitałowymi). W analizowanej sytuacji pozostaje zatem płacić i dochodzić zwrotu od pozostałych wspólników - o ile działali oni za spółkę.
Podstawa prawna
• art. 251 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).