Minimalna płaca jest to bowiem wskaźnik wykorzystywany przy obliczaniu tych kar. Im wyższa jest więc płaca minimalna, tym wyższe kary grożą podatnikom za wykroczenia i przestępstwa skarbowe.
Rodzaj popełnionego czynu zabronionego
Podatnikom, którzy m.in. uchylają się od opodatkowania i nie deklarują swoich dochodów albo w zeznaniu wykazują tylko ich część, nie płacą podatków w terminie, wyłudzają zwroty VAT, grożą surowe sankcje karne skarbowe. Jeżeli dany czyn zostanie zakwalifikowany jako wykroczenie skarbowe, sprawca jest karany grzywną. Jeśli natomiast zostanie zakwalifikowany jako przestępstwo skarbowe, sprawca może być ukarany grzywną, ograniczeniem wolności oraz pozbawieniem wolności.
O tym, czy podatnik dopuszcza się przestępstwa czy wykroczenia skarbowego, decyduje tzw. próg ustawowy, czyli wartość uszczuplonego lub narażonego na uszczuplenie podatku. Zgodnie z art. 53 § 3 Kodeksu karnego skarbowego (dalej: k.k.s.) próg ten wynosi pięciokrotną wartość minimalnego wynagrodzenia. W 2012 r. próg między wykroczeniem a przestępstwem skarbowym wynosi 7500 zł (w 2011 r. wynosił 6930 zł).
O tym, jaka będzie wysokość grzywny za dane przewinienie podatkowe, decyduje kilka czynników. Pierwszym z nich jest to, czy danemu sprawcy zarzuca się popełnienie przestępstwa czy wykroczenia skarbowego. Kolejnym czynnikiem jest kara, która musi być adekwatna do winy, z uwzględnieniem stopnia tzw. społecznej szkodliwości czynu. Trzecim czynnikiem jest sytuacja życiowa i finansowa sprawcy, która ma wpływ na wysokość grzywny.
Kara za przestępstwo skarbowe
Za przestępstwo skarbowe sąd wymierza karę grzywny w tzw. stawkach dziennych. Wymierzając karę grzywny, sąd określa liczbę stawek oraz wysokość stawki dziennej (art. 23 § 1 k.k.s.). Najniższa liczba stawek wynosi 10, a najwyższa 720. Oczywiście nie za każde przestępstwo skarbowe może być wymierzona grzywna 720 stawek dziennych. To przepisy k.k.s. decydują, ile maksymalnie stawek dziennych sąd może orzec za popełnienie danego przestępstwa. Sąd, ustalając stawkę dzienną, ma obowiązek wziąć pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe (art. 23 § 3 k.k.s.). Jednak stawka dzienna nie może być niższa od 1/30 części minimalnego wynagrodzenia, czyli od 2012 r. będzie to 50 zł (w 2011 r. było to 46,20 zł), ani też przekraczać jej czterystukrotności, czyli 20 000 zł (w 2011 r. było to 18 480 zł).
Czytaj więcej w czasopiśmie: Monitor Księgowego >>