Oznaczenie na fakturze towarów i usług korzystających z preferencji w VAT
Od 1 grudnia 2008 r. nie ma obowiązku podawania na fakturze symbolu PKWiU albo odpowiedniego przepisu, w przypadku gdy do towaru lub usługi ma zastosowanie obniżona stawka VAT. Jeżeli zatem podatnik sprzedaje towary lub świadczy usługi opodatkowane stawką 7%, 3% lub 0%, nie musi podawać na fakturze symbolu PKWiU lub przepisu ustawy bądź rozporządzenia, z którego wynika prawo do zastosowania tych stawek.
Inaczej jest w przypadku, gdy podatnik dokonuje dostaw towarów lub świadczy usługi zwolnione z VAT. Wówczas powinien na fakturze podać:
• symbol PKWiU - gdy ustawa lub rozporządzenie taki symbol przywołują lub
• przepis ustawy lub rozporządzenia, który stanowi podstawę do zastosowania zwolnienia, albo
• przepis dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który zwalnia z podatku tę dostawę lub świadczenie.
Faktury bez wartości sprzedaży brutto z podziałem na stawki podatku
Uproszczenia zasady wystawiania faktur polegają na rezygnacji z jednej pozycji faktury. Od 1 grudnia 2008 r. podatnik nie ma już mianowicie obowiązku podawania na fakturze wartości sprzedaży towarów i usług wraz z kwotą podatku (wartości sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu. Minister Finansów uznał za wystarczające podanie tych kwot w wartościach netto. Elementy, które powinna zawierać faktura od 1 grudnia 2008 r., zostały przedstawione na schemacie na str. 15.
Faktury bez kwoty należności wyrażonej słownie
Faktury wystawiane od 1 grudnia 2008 r. nie muszą zawierać kwoty należności ogółem wyrażonej słownie. Możemy ją wyrazić tylko cyfrowo.
Faktury w walucie obcej
Faktury, tak jak dotychczas, mogą być wystawiane w walucie obcej. Jednak nadal kwoty podatku muszą być wykazane w złotych polskich. Oznacza to konieczność przeliczenia podstawy opodatkowania wykazanej w fakturze na złote i określenia należnego od niej VAT w złotych polskich. Począwszy od 1 grudnia 2008 r. do przeliczenia określonej podstawy opodatkowania w walucie obcej na złote podatnik powinien zastosować kurs średni danej waluty, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego w VAT. Natomiast jeżeli przepisy dopuszczają wystawienie faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego, podatnik powinien zastosować średni kurs waluty ogłoszony przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.
W większości przypadków obowiązek podatkowy w VAT powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT). Natomiast podatnik ma możliwość wystawienia faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego w przypadkach wymienionych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b ustawy. Wynika z tego, że najczęściej podatnik będzie zobowiązany do dokonania przeliczenia kwot wyrażonych na fakturze w walucie obcej z zastosowaniem średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP na dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury (art. 31a ustawy o VAT).
Warto pamiętać, że w przypadku faktur zaliczkowych podatnik ma prawo wystawić fakturę w terminie 7 dni od dnia otrzymania zaliczki. W tym przypadku podatnik powinien do przeliczenia kwoty podanej na fakturze przyjąć kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień otrzymania zaliczki. Obowiązek podatkowy z tytułu zaliczki powstaje bowiem w dniu jej otrzymania.
Faktury VAT marża
W fakturach dokumentujących czynności, których podstawą opodatkowania jest marża (np. świadczenia usług turystyki, dostawa dzieł sztuki) w miejsce oznaczenia FAKTURA VAT należy stosować oznaczenie „FAKTURA VAT marża”. Zamiast tego oznaczenia podatnik może tu umieścić odesłanie do przepisów:
• art. 119 ustawy o VAT albo art. 306 dyrektywy 2006/112/WE - gdy faktura dokumentuje świadczenie usług turystyki opodatkowanych na zasadach marży,
• art. 120 ustawy o VAT albo art. 313 dyrektywy 2006/112/WE - gdy faktura dokumentuje dostawę towarów używanych opodatkowaną na zasadach marży,
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Faktury VAT-MP
W fakturach wystawianych przez małych podatników, stosujących „kasową metodę rozliczania VAT”, w miejsce oznaczenia FAKTURA VAT należy stosować oznaczenie „FAKTURA VAT-MP”. Dodatkowo musi być wskazany termin płatności należności określonej w fakturze.
Elementy, które powinna zawierać faktura VAT od 1 grudnia 2008 r.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Poniżej fragment faktury VAT-MP ze wskazaniem jej obowiązkowych elementów:
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Faktury korygujące
Faktury korygujące powinny być oznaczone „KOREKTA” lub „FAKTURA KORYGUJĄCA”. Przykładowe oznaczenie faktury korygującej podajemy poniżej:
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Duplikaty
Ponownie wystawiane faktury i faktury korygujące muszą zawierać dodatkowe oznaczenie „DUPLIKAT”. Przykładowe oznaczenie takiej faktury podajemy poniżej:
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Faktury elektroniczne
Faktury wystawiane elektronicznie nie muszą zawierać oznaczenia „ORYGINAŁ” i „KOPIA”.
• rozporządzenie Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - Dz.U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337
Mariusz Darecki
ekspert w zakresie VAT