Wprowadzona przez ustawodawcę od 2006 roku tzw. ulga innowacyjna na nowe technologie polega na tym, że pozwala podatnikowi odliczyć od podstawy obliczenia podatku (opodatkowania) wydatki poniesione na nabycie nowych technologii. Taki wydatek to nie tylko inwestycja w rozwój firmy, ale także opłacalne podatkowo odliczenie.
Nowe technologie
Ustawodawca wprowadził ulgę innowacyjną zarówno do ustawy o PIT, jak i CIT. Jej zasady są w obu przypadkach analogiczne, ale ściśle określone. Przede wszystkim przepisy określają, co jest nową technologią. Zgodnie z przepisami jest to wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych. W szczególności będą to wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług. Jednak dla skorzystania z ulgi istotne będzie to, że technologia nie może być stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich pięć lat. Musi to potwierdzać opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki. Nabyciem nowej technologii może być nie tylko ich zakup. Prawo do odliczenia będzie przysługiwało także, gdy nabycie praw do wiedzy technologicznej nastąpiło w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw.
Korzysta przedsiębiorca
Prawo do odliczeń przysługuje podatnikowi uzyskującemu przychody z działalności gospodarczej. Przy czym kwota odliczeń nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła. Należy jednak pamiętać, że prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Ustawodawca określił też przypadki, kiedy podatnik traci prawo do odliczania ulgi.
Ile można odliczyć
Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii. Jest to kwota uwzględniona w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji, lub w roku następującym po tym roku. Dodatkowo odliczenie dotyczy tej części, co do której wydatek nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Jeżeli podatnik dokona przedpłat (zadatków) na poczet wydatków na nabycie nowej technologii w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził ją do ewidencji, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50 proc. kwoty ustalonych w powyższy sposób.
JEDNOSTKI NAUKOWE
Jednostki naukowe to prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:
• podstawowe jednostki organizacyjne szkół wyższych lub wyższych szkół zawodowych w rozumieniu statutów tych szkół,
• placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk,
• jednostki badawczo-rozwojowe,
• międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów,
• jednostki organizacyjne posiadające status jednostki badawczo-rozwojowej,
• Polska Akademia Umiejętności,
• inne jednostki organizacyjne niż wymienione posiadające osobowość prawną i siedzibę w Polsce, w tym przedsiębiorcy posiadający status centrum badawczo-rozwojowego nadawany na podstawie ustawy z 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. nr 179, poz. 1484).
JAK TO ZROBIĆ...
Wykorzystanie ulgi na nowe technologie
PROBLEM: Firma nabyła nowe technologie za 100 tys. zł w maju 2008 r. Kiedy i jak może odliczyć te wydatki?
ROZWIĄZANIE: Firma może odliczyć od dochodu 50 tys. zł (tj. 50 proc. wydatków). Powinna tego dokonać w zeznaniu za 2008 rok, czyli za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. Jeśli firma wykaże stratę, odliczenia odpowiednio w całej kwocie będzie mogła dokonać w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Taka sama zasada obowiązuje, gdy wielkość dochodu jest mniejsza od odliczenia i nie wystarcza do rozliczenia ulgi. Wówczas pozostałą część podatnik odlicza przez kolejne trzy lata.
ALEKSANDRA TARKA
aleksandra.tarka@infor.pl
Podstawa prawna
• Art. 26c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
• Art. 18b ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.).