Jak stanowi art. 84 ust. 1 Kodeksu postępowania cywilnego strona, której w razie niekorzystnego dla niej rozstrzygnięcia przysługiwałoby roszczenie względem osoby trzeciej albo przeciwko której osoba trzecia mogłaby wystąpić z roszczeniem, może zawiadomić taką osobę o toczącym się procesie i wezwać ją do wzięcia w nim udziału.
Przypozwanie pozwala na włączenie do procesu osoby, która będzie zainteresowana jego przebiegiem z powodu ciążącej na niej odpowiedzialności. Jednym z powszechniejszych przykładów jest odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady prawne rzeczy.
Zgodnie z art. 573 Kodeksu cywilnego kupujący przeciwko któremu osoba trzecia dochodzi roszczeń dotyczących rzeczy sprzedanej, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym sprzedawcę i wezwać go do udziału w sprawie. Odbywa się to właśnie za pomocą instytucji przypozwania.
Zobacz: Podróż na Wszystkich Świętych – uważaj na niespodzianki
Przepisy Kodeksu dotyczące m.in. rękojmi obowiązują jedynie w przypadku sprzedaży do której nie mają zastosowania przepisy o sprzedaży konsumenckiej. Będzie tak w sytuacji, gdy stronami umowy są osoby prywatne.
Podobnie powinien postąpić najemca w sytuacji, gdy osoba trzecia rości sobie prawa do przedmiotu najmu (art. 665 Kodeksu cywilnego).
Skutki braku przypozwania
Samo przypozwanie jest jednak uprawnieniem pozwanego. Może on z niego skorzystać, lecz nie musi. Jednak, gdy tego nie zrobi będzie narażał się na zarzuty ze strony osoby trzeciej, do której będzie kierował roszczenia zwrotne dotyczące niewłaściwej obrony. Dzięki temu sprzedawca, czy też wynajmujący będą starali się zmniejszyć swoją odpowiedzialność.
Jan zakupił od osoby prywatnej samochód. Po jakimś czasie został pozwany przez inną osobę, która twierdziła, że wcześniej zawarła ze sprzedawcą umowę odnośnie samochodu i jest jego właścicielem. W takiej sytuacji Jan powinien przypozwać sprzedawcę, który jest odpowiedzialny względem niego z tytułu rękojmi za wady prawne.
Ubezpieczenie OC
W niektórych sytuacjach przypozwanie jest obowiązkowe. Dzieje się tak w postępowaniu sądowym o naprawienie szkody objętej ubezpieczeniem obowiązkowym niezbędne jest przypozwanie zakładu ubezpieczeń (art. 20 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych). Oznacza to, że jeżeli poszkodowany w wypadku pozywa nie bezpośrednio zakład ubezpieczeniowy (a taką możliwość daje mu art. 19 ust. 1), lecz sprawcę, wtedy też przypozwanie zakładu ubezpieczeń będzie obligatoryjne.
Zobacz serwis: Odszkodowania
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 nr 43 poz. 296).
Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (ostatnia zmiana: Dz.U. z 2009 r., Nr 97, poz. 802)