Jeżeli nie mieszkasz w żadnym z krajów, w którym prowadzisz znaczną część działalności - podlegasz ustawodawstwu państwa, na którego terytorium znajduje się centrum zainteresowania dla twojej działalności.
Centrem interesów dla twojej działalności ustala się w szczególności w oparciu o :
a) miejsce, gdzie znajduje się twoja stała siedziba lub prowadzona jest stała działalność,
b) cechy działalności, które obejmują jej zwyczajowy charakter lub czas trwania wykonywania działalności, liczbę świadczonych usług,
c) twoje zamiary wynikające ze wszystkich okoliczności.
Kolejnym ważnym aspektem jest sytuacja osoby, która jednocześnie normalnie prowadzi działalność na własny rachunek i wykonuje pracę w różnych państwach. Tutaj podlega ona ustawodawstwu w tym kraju członkowskim, w którym jest pracownikiem.
Jeśli jednak jest pracownikiem w więcej niż jednym kraju, zastosowanie mają zasady dotyczące podlegania ustawodawstwu państwa, w którym mieszka, jeżeli:
a) pracuje dla jednego pracodawcy i wykonuje znaczną cześć swojej pracy na terytorium tego państwa, lub
b) pracuje dla kilku przedsiębiorstw lub kilku pracodawców, którzy mają zarejestrowane siedziby lub prowadzą działalność na terytorium różnych państw członkowskich;
W przypadkach, gdy pracownik jest związany tylko z jednym pracodawcą i nie wykonuje znacznej części pracy w państwie, w którym mieszka, ustawodawstwem właściwym jest ustawodawstwo państwa, na terytorium którego jego pracodawca ma zarejestrowaną siedzibę lub prowadzi działalność.
Polecamy: Kontrola podatkowa
Znaczna część pracy i znaczna część wykonywania działalności na własny rachunek
Znaczna część pracy oznacza mierzalną pod względem ilościowym znaczną część całej działalności osoby pracującej, która jest wykonywana w danym państwie.
Nie musi to być koniecznie największa część tej działalności. ZUS bierze w tym przypadku pod uwagę czas pracy i wynagrodzenie oraz inne kryteria, o ile te dwa podstawowe nie będą dawać jednoznacznego wyniku.
Ogólna ocena wykonywania pracy przez pracownika musi wskazywać na ponad 25% pracy, wtedy uznajemy ją za znaczną.
Poprzez znaczną część wykonywania działalności na własny rachunek rozumiemy mierzalną pod względem ilościowym znaczną część "działalności na własny rachunek", która jest wykonywana w danym państwie. Nie musi to być koniecznie największa część tej działalności.
ZUS bierze pod uwagę:
- Obrót;
- Czas pracy;
- Liczba świadczonych usług i / lub
- Dochód .
W tym przypadku, by uznać działalność za znaczną, także potrzeba jest 25%.
Uwzględnienie powyższych kryteriów jest obowiązkowe, choć nie jest to wyczerpująca lista i inne kryteria mogą być brane pod uwagę.
Źródło: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej