Pracownik zostaje oddelegowany przez swojego pracodawcę - firmę budowlaną mającą siedzibę w Polsce - do pracy za granicę w ramach kontraktu na budowę kompleksu handlowego w Hiszpanii na okres od 1 stycznia 2011 r. do 1 września 2012 r. W okresie wykonywania kontraktu pracownik może podlegać polskim ubezpieczeniom.Pracownik zostaje wysłany przez swojego polskiego pracodawcę, kancelarię prawną, do pracy w Belgii na okres od 1 listopada 2010 r. do 1 grudnia 2013 r. W tym przypadku pracownik będzie podlegać ubezpieczeniu w Belgii, ponieważ nie spełnia warunku, iż delegowanie nie może być dłuższe niż 24 miesiące.
Jak podnosi Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej delegacje pracowników do innych państw mogą odbywać się jedynie po spełnieniu określonych warunków.
Regulacje wspólnotowe wymagają w pierwszej kolejności, aby przedsiębiorstwo delegujące prowadziło tzw. znaczną część działalności w państwie, w którym ma ono swoją siedzibę.
Szczególne istotny jest fakt prowadzenia znacznej części działalności w państwie delegującym, co sprawdza się poprzez szereg obiektywnych czynników, wyróżnimy tylko te najważniejsze:
- miejsce, w którym delegujące przedsiębiorstwo ma swą zarejestrowaną siedzibę i administrację;
- liczebność personelu administracyjnego delegującego przedsiębiorstwa pracującego w państwie delegującym i w państwie zatrudnienia – obecność wyłącznie personelu administracyjnego w państwie delegującym wyklucza tym samym możliwość zastosowania do tego przedsiębiorstwa przepisów dotyczących delegowania;
- miejsce, w którym rekrutowani są pracownicy delegowani;
- miejsce, w którym zawierana jest większość umów z klientami;
- prawo mające zastosowanie do umów zawartych przez delegujące przedsiębiorstwo z pracownikami i z klientami;
- liczba umów wykonanych w państwie delegującym i w państwie zatrudnienia;
- obroty osiągane przez delegujące przedsiębiorstwo w państwie delegującym i w państwie zatrudnienia w odpowiednio typowym okresie (np. obrót wynoszący około 25% całkowitego obrotu w państwie delegującym może być wystarczającym wskaźnikiem, ale przypadki, w których obrót jest niższy niż 25% wymagałyby pogłębionej analizy)
- okres, przez jaki przedsiębiorstwo posiada siedzibę w delegującym państwie członkowskim.
Co więcej prawo unijne stanowi, że podczas okresu delegowania między pracodawcą a delegowanym pracownikiem powinien istnieć tzw. bezpośredni związek. W celu ustalenia, czy taki związek istnieje, a zatem, czy pracownik nadal podlega zwierzchnictwu pracodawcy, który go oddelegował, uwzględnia się szereg elementów:
- odpowiedzialność delegującego pracodawcy za rekrutację,
- umowę o pracę,
- wynagrodzenie (niezależnie od ewentualnych umów między twoim pracodawcą w państwie delegującym a przedsiębiorstwem w państwie zatrudnienia dotyczących wynagradzania pracowników)
- zwalniania oraz prawo do określenia charakteru pracy.
Polecane: PIT-2 i inne oświadczenia, które zmniejszają zaliczki na PIT
Polecane: Jakie są zasady zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz wyrejestrowywania z ubezpieczeń?
Jeśli twój pracodawca na czas pracy za granicą udzielił ci urlopu bezpłatnego, nie możesz być uznany za pracownika delegowanego.
Polski pracodawca wysyła swojego pracownika do pracy do Niemiec w ramach kontraktu na budowę budynków magazynowych. Na czas kontraktu między 20 stycznia a 1 czerwca 2011 roku pracodawca udziela pracownikowi bezpłatnego urlopu, ponieważ pracownik na ten okres podpisuje umowę z niemieckim przedsiębiorstwem - generalnym wykonawcą całego kompleksu budynków. Ponieważ w czasie urlopu bezpłatnego bezpośredni związek między macierzystym pracodawcą a pracownikiem zostaje zerwany, pracownik nie może być uznany za pracownika delegowanego i będzie podlegać niemieckiemu ustawodawstwu podczas wykonywania pracy w Niemczech.
Po upływie delegowania, ponowne wysłanie za granicę przez pracodawcę opatrzone jest pewnymi ograniczeniami. Przede wszystkim ważny jest termin, który musi upłynąć od daty zakończenia delegowania do rozpoczęcia kolejnego, tj upływ co najmniej dwóch miesięcy. Tylko w szczególnych okolicznościach dopuszcza się odstępstwo od tej zasady.
Pracownik ukończył kontrakt na budowę mostu w Rumuni trwający od 1 stycznia 2010 r. do 1 października 2010 r., na który został oddelegowany przez swojego polskiego pracodawcę. Po powrocie do kraju zostaje ponownie delegowany przez tego samego polskiego pracodawcę do pracy w ramach nowego kontraktu na budowę autostrady na Węgrzech na okres od 15 października 2010 r. do 1 czerwca 2012 r. Delegowanie to jest dopuszczalne, bez konieczności zachowania okresu 2 miesięcy, ponieważ zmienia się kraj oddelegowania.
Rekrutacja pracownika na potrzeby oddelegowania go do pracy w innym państwie UE
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej stoi na stanowisku, że rekrutacja pracownika w celu oddelegowania go do pracy w innym państwie jest jak najbardziej dozwolona. Jednakże osoba taka musi - bezpośrednio przed rozpoczęciem zatrudnienia u danego pracodawcy – podlegać ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym jej pracodawca posiada siedzibę, przynajmniej przez okres jednego miesiąca.
Obejmuje to wszystkie sytuacje, w których zainteresowany w okresie miesiąca poprzedzającego podjęcie pracy podlegał ubezpieczeniom społecznym lub zdrowotnym w państwie, w którym siedzibę ma jego nowy pracodawca. Nie jest konieczne, aby w trakcie tego okresu dana osoba pracowała na rzecz pracodawcy wnioskującego o jej delegowanie.
Polski pracodawca zamierza wysłać swojego nowo zatrudnionego pracownika do pracy w Szwecji w ramach kontraktu na budowę systemu kanalizacyjnego na okres od 1 października 2010 do 1 września 2011 r. Stosunek pracy z nowym pracownikiem został nawiązany 24 września 2010 r. Przed tą datą tenże pracownik nigdzie nie pracował przez poprzednie 3 miesiące oraz nie był zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Ponadto w tymże okresie nie był ubezpieczony zdrowotnie z żadnego tytułu. W tym przypadku nie może zostać zastosowane polskie ustawodawstwo, ponieważ pracownik nie podlegał ubezpieczeniom społecznym ani zdrowotnym przez co najmniej 1 miesiąc bezpośrednio przed rozpoczęciem zatrudnienia.
Procedura uzyskania poświadczenia delegowania:
- Pracodawca lub osoba zainteresowana występuje do ZUS o formularz A1 (w okresie przejściowym zamiennie z E101).
- ZUS poświadcza dokument i przekazuje go tej osobie, która wnioskowała o druk.
Druk A1 stanowi dowód, że składki ubezpieczeniowe nadal powinny być płacone w kraju twojego stałego, dotychczasowego zatrudnienia.
Źródło: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej