Prawo do odliczenia VAT naliczonego jest podstawowym prawem podatnika VAT. Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast podstawowym dokumentem umożliwiającym odliczenie jest – w większości przypadków – faktura (szczegółowe zasady wystawiania faktur zostały wymienione w art. 106a–106n ustawy o VAT).
Z powołanych przepisów wynikają podstawowe warunki, które należy spełnić, aby odliczyć VAT naliczony:
● po pierwsze, zakup towaru lub usługi musi służyć działalności opodatkowanej VAT, czyli takiej, w związku z którą podatnik będzie odprowadzał należny VAT,
● po drugie, zakup ten musi być udokumentowany fakturą.
Nie zawsze to jednak wystarczy. Ustawodawca w niektórych przypadkach wyłączył to prawo. Przypadki te zostały wymienione w art. 88 ustawy o VAT.
Zobacz serwis: Prawo dla firm
Przepis ten wskazuje na jeden rodzaj wydatków, od których podatnik nie może odliczyć VAT naliczonego. Są to usługi noclegowe i gastronomiczne. Podatnik nie może zatem odliczyć VAT od nabywanych usług noclegowych i gastronomicznych. Wyjątkiem są podatnicy świadczący usługi przewozu osób, którzy mogą odliczać VAT od zakupu gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów. Oprócz tego zakazu w art. 88 ust. 3a zostały wymienione inne ograniczenia odliczenia VAT naliczonego, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do dokonania odliczenia
Przeczytaj w INFORLEX.PL Biznes cały artykuł: Kiedy nie można odliczyć VAT z otrzymanej faktury
W artykule przedstawiono również tabelaryczne zestawienie przypadków, w których faktura/dokument celny nie stanowią podstawy odliczenia VAT oraz omówiono problematykę błędów na fakturze.