Jednakże z uwagi na ograniczenia w zakresie swobodnego przepływu pracowników, przy zakładaniu przedsiębiorstwa wymagane jest udowodnienie, że polski obywatel ma uregulowany pobyt we Francji - czyli np. przedstawienie kopii karty pobytu, co przy braku dysponowania odpowiednio wysokimi środkami finansowymi w praktyce uniemożliwia rejestrację przedsiębiorstwa.
Okres przejściowy na swobodny przepływ polskich pracowników do tego kraju dotyczy pracowników najemnych (tzw. salarié) zatrudnianych przez właściciela. Obywatel polski przed podjęciem pracy musi uzyskać pozwolenie na pracę oraz na pobyt.
Wg procedury obowiązującej od 1 maja 2004 r., w trakcie dwuletniego okresu przejściowego, obywatel polski zamierzający podjąć we Francji działalność gospodarczą powinien zwrócić się do Prefektury Policji z wnioskiem o wydanie karty pobytu.
W tym celu musi przedstawić komplet dokumentów (ich wykaz znajdziesz na stronie: http://ccipolfr.free.fr/CCIPFrance-4-2-1-1.htm).
Wszystkie ww. dokumenty powinny być zredagowane w języku francuskim. Składając dokumenty w języku polskim, należy dołączyć ich tłumaczenia na język francuski dokonane (potwierdzone) przez tłumacza przysięgłego.
Wnioskodawca nie posiadający uregulowanego prawa pobytu powinien podać adres korespondenta zamieszkałego we Francji, upoważnionego do dostarczenia dokumentów czy udzielenia dodatkowych informacji. Można dołączyć także życiorys wraz z dyplomami czy dokumentami stwierdzającymi wykształcenie i doświadczenie zawodowe. Prefekt odpowiedzialny za region, w którym ma być prowadzona działalność, w ciągu trzech miesięcy powinien podjąć decyzję i poinformować o niej zainteresowanego. Jeśli decyzja nie została podjęta w ciągu trzech miesięcy, przyjmuje się, że wniosek został rozpatrzony przez prefekta pozytywnie.
W tym samym czasie, w którym obywatel polski zwraca się o kartę pobytu do Prefektury, powinien udać się on do właściwego CFE w celu odebrania dokumentacji koniecznej do zarejestrowania firmy.
Termin zarejestrowania podjęcia działalności gospodarczej zależy od natury działalności
i następuje on:
• w ciągu 15 dni dla wszelkich przedsiębiorców płatników VAT
• przed podjęciem działalności w przypadku agentów handlowych
• w ciągu pierwszego miesiąca działalności dla przedstawicieli wolnych zawodów
Zarejestrowanie następuje poprzez dokonanie wpisu w odpowiednim rejestrze właściwym dla:
• miejsca siedziby firmy lub miejsca, gdzie znajduje się zakład główny (jeśli jest kilka przedsiębiorstw) lub też miejsca zamieszkania - w przypadku osób fizycznych,
• miejsca siedziby firmy – w przypadku osób prawnych.
Nowością jest wprowadzony w życie 1 stycznia 2009 r. nowy status przedsiębiorcy indywidualnego, tzw. auto-entrepreneur. Szereg uproszczeń związanych z rozpoczęciem działalności, jak również atrakcyjny system opodatkowania i ubezpieczenia społecznego, spowodowały, że od stycznia 2010 r. już ponad 276 000 osób zdecydowało się na rozpoczęcie własnej działalności. Z nowych uregulowań skorzystać mogą wyłącznie osoby fizyczne, które zamierzają otworzyć własną i indywidualną działalność gospodarczą.
Polecamy: Czy e-rejestracja spółek z.o.o. stwarza ryzyko nadużyć?
Nowo utworzone przedsiębiorstwo otrzymuje za pośrednictwem Centrum Formalności Przedsiębiorstw przyznawany przez urząd statystyczny (INSEE) numer identyfikacyjny tzw. SIRET składający się z 14 cyfr zawierający w sobie numer SIREN (identyfikujący przedsiębiorstwo) oraz NIC (identyfikujący lokalizację lub główną siedzibę przedsiębiorstwa). INSEE przyznaje również kod APE określający główny profil działalności przedsiębiorstwa. Każdy rzemieślnik, handlowiec czy przemysłowiec, rozpoczynając prowadzenie działalności, zobowiązany jest wnosić składkę na ubezpieczenie społeczne (ubezpieczenie zdrowotne i macierzyńskie, rodzinne, inwalidzkie i emerytalne, strona: www.le-rsi.fr ).
Składka jest wyliczana na podstawie przychodów przedsiębiorstwa. Z tym że w pierwszych dwóch latach działalności mogą to być roczne stawki ryczałtowe przychodu odpowiednio w wysokości 7.006 euro (za pierwszy rok działalności) i 10,508 euro (drugi rok działalności). Składki są płatne co miesiąc począwszy od trzeciego miesiąca po rozpoczęciu działalności. Istnieje możliwość obliczenia (obniżenia) składki w drugim roku, w oparciu o rzeczywiste przychody uzyskiwane z prowadzonej działalności. Ulgi w opłacaniu składek mogą uzyskać bezrobotni tworzący swoje przedsiębiorstwo, pracownicy najemni chcący utworzyć własne przedsiębiorstwo, jak i osoby uzyskujące przychody roczne poniżej określonych progów.
Wolne zawody
Osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania wolnego zawodu we Francji mogą prowadzić działalność indywidualną i wówczas określa się ich pojęciem pracowników niezależnych. Wśród wolnych zawodów rozróżnia się zawody reglamentowane
i niereglamentowane.
Polecamy: Od 1 maja kasa dla lekarzy i prawników!