Zgodnie z Kodeksem Celnym Federacji Rosyjskiej terytorium Federacji Rosyjskiej stanowi jednolitą strefę celną Federacji Rosyjskiej. Strefa celna Federacji Rosyjskiej obejmuje także znajdujące się w wyłącznej strefie gospodarczej Federacji Rosyjskiej i na szelfie kontynentalnym Federacji Rosyjskiej sztuczne wyspy, instalacje i budowle, na które rozciąga się jurysdykcja Federacji Rosyjskiej.
Granica celna jest tożsama z granicą państwową Federacji Rosyjskiej, za wyjątkiem granic specjalnie wydzielonych stref ekonomicznych. Towary, znajdujące się na obszarze wyłącznych stref ekonomicznych, są traktowane jako znajdujące się poza obszarem celnym Federacji Rosyjskiej pod względem stosowania opłat celnych, podatków, a także zakazów i ograniczeń o charakterze gospodarczym, obowiązujących na mocy prawa Federacji Rosyjskiej o państwowym regulowaniu handlu zagranicznego, za wyjątkiem przypadków, przewidzianych przez dany Kodeks i inne ustawy federalne.
Rosyjskie prawo celne składa się z Kodeksu Celnego, Ustawy Federacji Rosyjskiej „O taryfie celnej” i innych aktów normatywnych obowiązujących. Zmiany, które w systemie rosyjskiego ustawodawstwa celnego są wprowadzane z uwzględnieniem międzynarodowych standardów sprawiają, że procedury celne są bardziej przejrzyste i przystępne dla eksporterów i importerów.
Polecamy: Jakie są ograniczenia w prowadzeniu działalności transportowej w Rosji
Mimo to praktyczne zastosowanie zasad celnych może sprawić trudności zarówno początkującym, jak i doświadczonym firmom. Teoria to jedno, praktyka to już zupełnie co innego. Bardzo ważne znaczenie w tej kwestii ma tzw. „czynnik ludzki”.
Firmy w Rosji zmieniają czasem specjalnie adres siedziby spółki, aby mogła ona być obsługiwane przez daną osobę, pracującą w określonym urzędzie celnym. Trudności w procedurach celnych mogą być bezpośrednie (typu na przykład ściągania opłat celnych i podatkowych, włączając kary za zaległe opłaty, kary administracyjne i/lub konfiskaty towaru z możliwością jego późniejszej sprzedaży przez organy administracyjne) lub pośrednie (na przykład dodatkowe wydatki na transport, złamanie warunków kontraktu, ryzyko osłabienia marki firmy itd., antyreklama).
W efekcie firmy, które regularnie prowadzą działalność importowo-eksportową, często szukają sposobów, mających na celu zmniejszenie trudności i wykorzystanie luk prawnych, wynikłych z mało przejrzystych regulacji celnych. Wszystko to łączy się z dodatkowym wysiłkiem (i nie zawsze do końca legalnymi działaniami), i wymaga dokładnej znajomości prawa celnego i doświadczenia w jego praktycznym wykorzystywaniu.
Polecamy: serwis Firma zagranicą