Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 roku w art. 65 ust. 5 stanowi, że władze publiczne prowadzą politykę zmierzającą do pełnego, produktywnego zatrudnienia poprzez realizowanie programów zwalczania bezrobocia, w tym organizowanie i wspieranie poradnictwa i szkolenia zawodowego oraz robót publicznych i prac interwencyjnych. Realizacją tej zasady polityki państwa jest m. in. ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Określa ona zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.
Ustawa ta definiuje bezrobotnego. Jest nim m. in. obywatel Polski niezatrudniony i niewykonujący pracy zarobkowej, który jest zdolny i gotowy do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie, który spełnia jeszcze dodatkowe kryteria, jak np. ukończył 18 lat czy nie ukończył 60 lat (kobieta) lub 65 lat (mężczyzna). Jednym z tych wymagań, który ulegnie zmianie w związku z nowelizacją jest przepis art. 2 ust. 1 pkt. 2 lit. f.
Obecnie bezrobotnym może być osoba, która nie posiada wpisu do ewidencji działalności gospodarczej albo nie podlega, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, z wyjątkiem ubezpieczenia rolników. Ten zapis ulega zmianie i otrzymuje nowe brzmienie.
Polecamy: Jak rozwinąć firmę w branży budowlanej?
Bezrobotnym będzie również osoba, która nie złożyła wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej albo po złożeniu wniosku o wpis:
- zgłosiła do ewidencji działalności gospodarczej wniosek o zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej i okres zawieszenia jeszcze nie upłynął, albo
- nie upłynął jeszcze okres do, określonego we wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, dnia jej podjęcia.
Pytaniem zasadniczym jest to, czy taki bezrobotny, który zawiesił swoją działalność gospodarczą będzie mógł ubiegać się o dotacje w urzędzie pracy. Otóż, wedle obecnie obowiązujących przepisów starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanego z podjęciem tej działalności w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia (art. 46 ust. 1 pkt. 2).
Zmiana ustawy o promocji zatrudnienia przewiduje dodanie ust. 2a do art. 46, który wyłącza możliwość stosowania przytoczonego wcześniej przeze mnie ust. 1 pkt. 2 tego artykułu do bezrobotnego, który zarejestrował się jako bezrobotny w okresie głoszonego do ewidencji działalności gospodarczej zawieszenia wykonywania tej działalności.
Polecamy: Jak założyć własną firmę?
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. 2004 Nr 99 poz. 1001)
- ustawa z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy raz niektórych innych ustaw (Dziennik Ustaw Nr 257 poz. 1725)