Nowoczesne układy
Obie mają w swojej ofercie jednostki centralne do komputerów typu desktop, notebooków, stacji roboczych i serwerów. Inżynierowie, opracowując każdą kolejną generację CPU, projektują podstawową dla wszystkich nowych typów układów architekturę, która jest ewentualnie nieco modyfikowana w zależności od tego, czy kości trafić mają do notebooków, serwerów czy komputerów stacjonarnych. Sam podstawowy rdzeń jest niezmienny. Pozwala to ograniczyć koszty związane z projektowaniem nowych układów, łatwiej też produkować same CPU. Obecne dostępne na rynku układy firmy Intel bazują na architekturze Core (poprzednia generacja procesorów Intela, w tym różne odmiany procesorów Pentium 4 i Pentium D, bazowała na architekturze NetBurst), w wypadku AMD chodzi zaś o architekturę K8.
Budowa
Dla obu firm wszystkie procesory, niezależnie od nazwy kodowej rdzenia i jego wersji, bazują właśnie na tej podstawowej architekturze. Mało tego, bardzo często jest tak, że wewnętrzna budowa poszczególnych układów jest taka sama, a o tym, czy trafią one na taki czy inny segment rynku, decydują końcowe testy produkcyjne, po których w części słabszych, ale to nie znaczy, że złych, układów wyłącza się niektóre moduły wykonawcze (np. część pamięci cache lub drugi kontroler magistrali systemowej) czy zmniejsza się ich częstotliwość pracy jako całości lub w odniesieniu do ich poszczególnych bloków wykonawczych. Do wyjątków należą układy mobilne, które od początku przeznaczone są do notebooków ze względu na wbudowane w nie dodatkowe mechanizmy odpowiedzialne za zmniejszenie zużycia energii – rdzeń takiego układu jest już istotnie różny mimo zastosowania tej samej podstawowej architektury.
Niezawodność
Oczywiście, w jaki sposób dana firma segreguje układy, czy w ogóle to robi, czy też od razu układy z danego wafla krzemowego produkowane były z myślą o procesorach serwerowych bądź jako różne rodzaje procesorów do komputerów stacjonarnych, tego się nie dowiemy. Są to bowiem pilnie strzeżone tajemnice produkcyjne poszczególnych korporacji. Wiadomo jedynie, że na jednostki serwerowe przeznacza się zawsze najlepsze wyprodukowane w fabryce układy. Muszą one działać niezawodnie przez bardzo długi czas. Serwerów przecież się nie wyłącza przez długie miesiące, a nawet lata.
Często układy serwerowe produkowane są w starszych procesach technologicznych, zwłaszcza wtedy, gdy fabryka dokonuje przejścia na nowy wymiar technologiczny. Robi się tak dlatego, aby nie wprowadzać jakichkolwiek niejasności co do ich działania. Dopiero jak proces technologiczny będzie w stu procentach pewny i dopracowany, pojawiają się na rynku kości serwerowe produkowane w nowej odświeżonej technologii.
Jakość
Kolejną poza jakością i niezawodnością działania cechą procesorów serwerowych jest ich zdolność do pracy w systemach wieloprocesorowych. Dzisiaj ta cecha traci na znaczeniu, gdyż w większości wypadków zwykłe procesory są już układami dwu- lub czterordzeniowymi, które na dodatek mogą pracować w płytach dwuprocesorowych. Taka elastyczna architektura daje więc możliwość zbudowania na bazie typowych komponentów de facto maszyn ośmioprocesorowych. Niemniej serwerowe jednostki centralne są znacznie lepiej przystosowane do pracy w konfiguracjach dwuprocesorowych. Istnieją też bardzo wydajne układy specjalnie do działania w systemach wieloprocesorowych. W wypadku Intela to jednostki centralne z serii Intel Xeon MP 7xxx, które mogą pracować w serwerach czteroprocesorowych.
Firma AMD oferuje zaś układy z rodziny AMD Opreron 8xx działające w komputerach wyposażonych od jednego do ośmiu CPU. Takie układy doskonale nadają się do budowania zaawansowanych serwerów wieloprocesorowych, a nawet superkomputerów. Jedna płyta główna z czterema czy ośmioma CPU stanowi wówczas węzeł (ang. node) będący np. częścią większego klastra.
Odporność
Ostatnimi, nazwijmy to, ogólnymi cechami dotyczącymi procesorów serwerowych są ich nieco większa odporność na temperaturę pracy i mniejsze zużycie energii. Wynika to stąd, że procesory serwerowe zwykle montuje się w obudowach rackowych (serwery zbudowane na bazie wolno stojących obudów sprzedaje się znacznie rzadziej), z których znacznie trudniej odprowadza się ciepło. Mało tego, w jednej szafie rackowej zamontowanych jest zwykle kilkanaście komputerów wzajemnie się "podgrzewających", a takich szaf w dużej serwerowni potrafi być kilkanaście – to stąd również biorą się restrykcyjne wymagania dotyczące jakości i niezawodności pracy. Ani temperatura, ani długotrwale działanie przy bardzo dużym obciążeniu obliczeniami nie mogą bowiem w jakikolwiek sposób wpłynąć na pracę serwera.
. W domu jakiekolwiek przekłamanie spowoduje co najwyżej błąd przy przeglądaniu strony internetowej, podmieni literę w edytorze tekstu lub sprawi, że kilka punktów na jednej klatce filmu będzie innych niż na płycie – tego nawet użytkownik nie zauważy. W wypadku transakcji finansowych obsługiwanych przez serwery jakikolwiek błąd spowodować może ogromne straty finansowe lub nawet doprowadzi do bankructwa firmy. Tutaj żartów nie ma – procesor musi być w 100% niezawodnym elementem systemu.
Źródło: Webhosting