W dniu 7 lipca 2008 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński skierował wniosek do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją RP ustawy z dnia 13 czerwca 2008 r. o zmianie ustawy o opłatach abonamentowych.
W dniu 4 listopada 2009 roku Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok stwierdzający, m.in. iż art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z 13 czerwca 2008 r. w zakresie, w jakim do art. 4 ust. 1 ustawy z 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych dodaje punkt 7 lit. f—g, a także art. 2 ust. 3 i art. 3 ustawy z 13 czerwca 2008 r., są niezgodne z art. 2 w związku z art. 121 ust. 2 Konstytucji przez to, że zostały uchwalone z naruszeniem proceduralnych zasad tworzenia prawa w demokratycznym państwie prawnym. Trybunał Konstytucyjny uznał, że przepisy uznane za niekonstytucyjne nie są nierozerwalnie związane z całą ustawą.
Niezwłocznie po otrzymaniu odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem z Trybunału Konstytucyjnego Pan Prezydent, działając na podstawie art. 122 ust. 4 Konstytucji, pismem z dnia 4 grudnia 2009 roku zwrócił się do Marszałka Sejmu z prośbą o przedstawienie obligatoryjnej opinii w sprawie trybu podpisania ustawy.
Zgodnie bowiem z art. 122 ust. 4 Konstytucji, w przypadku uznania przez Trybunał Konstytucyjny, że niezgodność z Konstytucją dotyczy poszczególnych przepisów ustawy, i że nie są one nierozerwalnie związane z całą ustawą, Prezydent Rzeczypospolitej, po zasięgnięciu opinii Marszałka Sejmu, podpisuje ustawę z pominięciem przepisów uznanych za niezgodne z Konstytucją albo zwraca ustawę Sejmowi w celu usunięcia niezgodności.
Więcej: Ustawa o opłatach abonamentowych podpisana
Zobacz także: Sprawy urzędowe Wieszjak.pl