Szef KP podkreśla, że realizacja takiego programu może być jednak utrudniona, jeśli w jej trakcie zaczną obowiązywać rygory ustawy o finansach publicznych dotyczące konsekwencji przekroczenia 50- i 55-proc. poziomu zadłużenia w stosunku do PKB. Dlatego też Kongres Przedsiębiorczości opowiada się za poszukiwaniem dróg na rzecz złagodzenia, zawieszenia lub usunięcia tych rygorów.
- Takie działania dopuszczamy wyłącznie przejściowo, w celu stworzenia warunków dla niezbędnych reform finansów publicznych – mówi Roman Rewald.
Zdaniem organizacji tworzących Kongres Przedsiębiorczości powinno to być w szczególności: dokończenie reformy emerytalnej (w tym podwyższenie wieku emerytalnego, a także wprowadzenie wielofunduszowości oraz poluźnienie ograniczeń inwestycyjnych w OFE), zmniejszenie transferów społecznych poprzez system KRUS i systemy uprzywilejowane, odciążenie publicznej służby zdrowia poprzez wdrożenie systemu ubezpieczeń dobrowolnych, racjonalizacja innych sfer wydatków społecznych (nauka, szkolnictwo wyższe).
Zobacz także: Praca.wieszjak.pl
Tym działaniom powinna towarzyszyć głębsza deregulacja w sferze gospodarczej, włączając w to urynkowienie zasad działania sektora publicznego (w tym zniesienie kominówki), dokończenie prywatyzacji oraz dalsze uelastycznienie prawa pracy.
Program niezbędnych reform powinien być poprzedzony publiczną debatą i dialogiem z międzynarodowymi środowiskami finansowymi. Powodzenie wdrożenia takiego programu będzie jednak zagrożone, jeśli w jego trakcie zadziałają procedury ostrożnościowe przewidziane w ustawie o finansach publicznych. Kwestia zarządzania państwowym długiem publicznym jest regulowana w polskich przepisach w sposób niespotykany w skali europejskiej. Prócz art. 216 ust. 5 Konstytucji RP wprost zakazującego zaciągania zobowiązań, w których efekcie dług przekroczyłby 60 proc. wartości PKB w danym roku, artykuły 86 i 87 ustawy o finansach publicznych regulują sposób postępowania w przypadku przekroczenia relacji długu do PKB ponad dodatkowe progi 50 i 55 proc.
Kongres Przedsiębiorczości dostrzegamy wobec tego dwa alternatywne rozwiązania:
• Zmiana szczegółowej definicji państwowego długu publicznego zawartej w przepisach wydanych na podstawie art.72 ust.2 i art. 73 ust. 5 ustawy o finansach publicznych. Najlepiej uzasadniona wydaje się tu propozycja wyłączenia z państwowego długu publicznego wartości (lub jej części) obligacji skarbowych, będących w posiadaniu OFE. Do przeprowadzenia takiej zmiany może wystarczyć wydanie nowego rozporządzenia przez Ministra Finansów.
Jest to zmiana łatwa do przeprowadzenia, lecz w sensie skutków daleko idąca – obejmie nie tylko sposób liczenia długu na potrzeby ustawy o finansach publicznych, lecz także Konstytucji RP. Taka zmiana może mieć także potencjalnie duże reperkusje międzynarodowe.
• Zmiany w kilku artykułach Rozdziału 3 ustawy o finansach publicznych. Tu możliwe są różne rozwiązania szczegółowe – od złagodzenia zapisów art. 86 i 87, poprzez zawieszenie ich obowiązywania przez określony czas (3-4 lat), po umieszczenie w art. 88 dodatkowego, obok przewidzianych, przypadku niestosowania artykułów 86 i 87 – np. pozostawania w Procedurze Nadmiernego Deficytu (EDP).
Jest to zmiana trudniejsza do przeprowadzenia, lecz bardziej ograniczona, szczególnie jeśli będzie miała charakter zamknięty czasowo. Podobnie jak w pierwszym wariancie, reakcja międzynarodowych środowisk finansowych pozostaje do wyjaśnienia.
KP/IN
Zobacz także: Firma.wieszjak.pl