UOKiK podaje, że pierwszy z wyroków dotyczy spółki Tikurilla Polska. W grudniu 2007 roku Prezes UOKiK stwierdził, że w latach 2003-2006 producent farb i lakierów wraz ze swoimi hurtowymi odbiorcami stosował praktyki ograniczające konkurencję.
Wprowadzając niekorzystne postanowienia do umów Tikkurila Polska zobowiązywała 84 kontrahentów do sprzedaży swoich wyrobów po cenach nie niższych niż ceny zakupu, podwyższonych jedynie o narzuconą z góry marżę minimalną.
Zdaniem Prezesa Urzędu producent i hurtownicy przekroczyli dozwolone formy współpracy podejmując działania mające na celu ograniczenie bądź wyeliminowanie konkurencji z rynku.
Na spółkę Tikurilla Polska została nałożona kara finansowa w wysokości ponad 2 mln. zł. Przedsiębiorca odwołał się od decyzji w zakresie nakładającym karę wskazując na jej niewspółmierność.
W wydanym 27 października br. wyroku Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił odwołanie spółki uznając, że nie zasługuje ono na uwzględnienie, gdyż ustalenie i ocena prawna zawarte w decyzji są prawidłowe, a kara nałożona na przedsiębiorcę nie jest wygórowana.
Drugi z wyroków dotyczy Przedsiębiorstwa Państwowego Porty Lotnicze. W wydanej w sierpniu 2008 roku decyzji Prezes UOKiK uznał, że przedsiębiorca nadużył swojej pozycji dominującej związanej z udostępnianiem infrastruktury lotnisk na terenie portów lotniczych Warszawa/Okęcie, Rzeszów/Jasionka, Zielona Góra/Babimost. W decyzji została nałożona także kara w wysokości 200 tys. zł.
Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów potwierdził, że opłaty lotniskowe i nawigacyjne za loty krajowe i międzynarodowe były różnicowane bez uzasadnienia. Sąd uznał również zasadność nałożenia kary jak i jej wysokość.
W kolejnym wyroku wydanym 21 października br. Sąd Apelacyjny oddalił apelację Stowarzyszenia Autorów ZAiKS od wyroku SOKiK, który utrzymał w mocy decyzję Prezesa UOKiK z czerwca 2008 roku.
W wydanej decyzji Urząd nałożył na ZAiKS karę w wysokości ponad 1,5 mln zł za opóźnienie w wykonaniu innego prawomocnego rozstrzygnięcia. Sprawa miała swój początek w lipcu 2004 roku, kiedy po przeprowadzeniu postępowania antymonopolowego wszczętego na wniosek członków zespołu muzycznego „Brathanki” Prezes
UOKiK wydał decyzję, w której uznał, że ZAiKS wymuszał na twórcach udzielanie wyłącznego upoważnienia do zarządzania prawami do utworów w zakresie publicznego wykonania oraz nagrywania. Pomimo tego, że decyzja się uprawomocniła ZAiKS nie zmienił w pełni zakwestionowanej praktyki. W związku z tym UOKiK wszczął postępowanie w sprawie nałożenia kary za niewykonanie decyzji.