Trybunał orzekł:
1. Art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych oraz załącznik nr 1 do tej ustawy w zakresie, w jakim pomijają - jako samodzielną przesłankę uzyskania emerytury pomostowej - pracę w warunkach występowania hałasu, pracę poza pomieszczeniami zamkniętymi i pracę zmianową, są zgodne z art. 32 ust. 1 konstytucji.
2. Załącznik nr 2 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. w zakresie, w jakim pomija inne prace nauczycieli niż wymienione w pkt 21 tego załącznika, jest zgodny z art. 32 ust. 1 konstytucji.
3. Art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. w zakresie, w jakim przyznaje prawo do emerytury pomostowej wyłącznie pracownikom, którzy wykonywali prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przed 1 stycznia 1999 r., jest zgodny z zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz z zasadą ochrony praw nabytych wynikającymi z art. 2 konstytucji oraz z art. 32 ust. 1 konstytucji.
W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku
Prawa do emerytur pomostowych nie uzyskają osoby, które rozpoczęły pracę szczególną po wejściu w życie reformy emerytalnej w 1999r. Trybunał zwrócił uwagę na cel reformy systemu ubezpieczeń społecznych, zapoczątkowanej w 1999 r., którym było stworzenie jednolitego i powszechnego systemu ubezpieczeń społecznych, w tym dążenie do likwidacji wcześniejszych emerytur.
Wobec powyższego uchwalenie i wejście w życie ustawy o emeryturach pomostowych należy traktować w kategorii wyjątku od ogólnej zasady, co tłumaczy tymczasowy charakter emerytur pomostowych. Nadanie im charakteru trwałego oznaczałoby w istocie powrót do stanu zbliżonego do tego jaki istniał przed przeprowadzeniem reformy.
Ponadto Trybunał zauważył, iż emerytury pomostowe są instytucją w systemie ubezpieczeń społecznych nową i nie odwołują się do żadnych wcześniejszych rozwiązań. Trybunał uznał za zgodny z art. 2 i art. 32 ust 1. Konstytucji art. 4 pkt 5 ustawy o emeryturach pomostowych w zakresie w jakim przyznaje prawo do emerytury pomostowej wyłącznie pracownikom, którzy wykonywali prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze przed dniem pierwszym stycznia 1999 r.
Trybunał nie zgodził się z zarzutem wnioskującego wedle, którego termin 1 stycznia 1999 r. jest terminem arbitralnie narzuconym przez ustawodawcę. Słusznie zauważono, iż termin ten jest terminem początku reform systemu ubezpieczeń społecznych, które rozpoczęły od tego dnia kształtowanie nowego porządku prawnego. Nie można zatem twierdzić, iż naruszona została zasada równości, ponieważ podmioty wyróżnione na podstawie kryterium daty 1 stycznia1999 r. nie charakteryzują się tą samą istotną cechą w tym samym stopniu, ze względu na fakt, iż znajdują się w dwóch odmiennych sytuacjach prawnych sprzed – oraz po – reformie.
Trybunał stwierdził, iż zarzut naruszenia zasady ochrony praw nabytych jak również zasady ochrony ekspektatywy prawa przedstawiony przez wnioskującego jest niesłuszny.
Ekspektatywa jest oczekiwaniem prawnym, czyli sytuacją prowadząca do powstania lub nabycia prawa podmiotowego, gdy jego powstanie lub nabycie nie dokonuje się od razu i wymaga spełnienia wielu warunków, które realizują się w dłuższym czasie. Konstytucyjną ochroną objęta jest tzw. ekspekatywa maksymalnie ukształtowana, o której nie może być mowy w przypadku regulacji zawartej w art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wobec braku ukształtowania przesłanek i warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej.
Artykuł 24 przewiduje jedynie ustanowienie w przyszłości emerytur pomostowych, zaś zasady, warunki i tryb ich ustanowienia pozostawia do uregulowania ustawodawcy w odrębnej ustawie, nie pozostawiając w tym względzie żadnych wytycznych dodatkowych. Nie można jako ekspektatywy maksymalnie ukształtowanej traktować zapowiedzi, iż w przyszłości coś zostanie uregulowane.
Więcej: Prawnik.pl
Polecamy: Emerytury Wieszjak.pl