Regulacja dotycząca faktur jest bardzo szczegółowa. Poza tym niektóre przepisy odnoszą się do faktur specyficznych, np. "faktur z odwrotnym obciążeniem" czy "faktur VAT marża". Pewnym wspólnym mianownikiem faktur (z wyjątkiem faktur uproszczonych), według art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy o VAT, są następujące elementy:
- data wystawienia oraz kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę (np.: "nr 27/XII/2017" z 15 grudnia 2017 r., czyli faktura nr 27 w grudniu 2017 r.);
- imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
- numery NIP sprzedawcy i nabywcy;
- data dokonania lub zakończenia dostawy towarów albo wykonania usługi bądź data otrzymania zapłaty zaliczki, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
- nazwa (rodzaj) towaru lub usługi;
- miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług.
W praktyce za błędy mniejszej wagi uznaje się zwykle błędy inne niż dotyczące rozliczeń rachunkowych, a zatem w szczególności omyłki niewpływające na rozliczenie samego VAT. Zwykle też wadliwości nieistotne nie stoją na przeszkodzie realizacji przez nabywcę prawa do odliczenia VAT. Błędy mniejszej wagi zwykle nie powodują konieczności korekty deklaracji VAT-7. Wszystko zależy jednak od okoliczności. Błąd w nazwie kontrahenta czy NIP nie przekłada się na dane liczbowe mające znaczenie przy wypełnieniu deklaracji. Z drugiej strony błędna data wystawienia faktury może spowodować ujęcie jej w niewłaściwym okresie rozliczeniowym, o ile moment powstania obowiązku podatkowego powiązano z datą wystawienia faktury.
Inaczej jest z JPK_VAT. Błąd w danych kontrahenta może powodować obowiązek jej korekty.
Zobacz: Prawo dla firm
1. Błędy na fakturach
Przykładów błędów na fakturach jest bardzo dużo. Nie chodzi o to, by analizować dziesiątki czy setki przypadków. Bardziej przydatne byłoby poszukanie pewnego "klucza do oceny". Prócz krajowego orzecznictwa i interpretacji organów podatkowych warto wskazać kilka tez wynikających z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Wynika z nich, że:
- państwa członkowskie nie mogą według swojego uznania powiązać wykonania prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej z przestrzeganiem warunków dotyczących treści faktury, które nie zostały wyraźnie przewidziane przez przepisy wskazanej dyrektywy; w omawianym przypadku chodziło m.in. o brak ciągłości numeracji faktur (zob. wyrok TSUE z 15 lipca 2010 r. w sprawie C-368/09);
- organy podatkowe nie mogą odmówić prawa do odliczenia VAT tylko na tej podstawie, że faktura dokonuje zbyt ogólnikowego opisu wykonanych usług, gdy organy dysponują wszystkimi informacjami potrzebnymi do zbadania, że świadczone usługi rzeczywiście miały miejsce. Zatem w postępowaniu podatkowym organ podatkowy może i powinien zbierać i uwzględniać także dodatkowe informacje dostarczone przez podatnika, jeśli jest to potrzebne do dokonania całościowej oceny (zob. wyrok TSUE z 15 września 2016 r. w sprawie C-516/14).
Warto również zauważyć, że podobnie wypowiedział się Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 8 listopada 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1228/11-2/BS). Organ potwierdził prawidłowość stanowiska, że faktury nie dyskwalifikuje błąd polegający na podaniu skrótu nazwy towaru/usługi lub ich symboli. W celu ustalenia, co jest przedmiotem transakcji, można bowiem sięgnąć do umowy lub zażądać wyjaśnień od pracownika odpowiedzialnego za zakup towaru/usługi (gdy np. zamiast opisu: "Usługa budowlana: elewacja budynku" na fakturze znajduje się jedynie numer umowy podwykonawczej).
1.1. Błędy w nazwach kontrahentów
Na fakturze powinna być podana nazwa sprzedawcy i nabywcy lub ich imię i nazwisko.
Obecnie obowiązujące przepisy nie określają, jak poprzednio, że na fakturze może być podana nazwa lub nazwa skrócona. Wskazują, że powinna być podana nazwa firmy. Nie oznacza to, że podatnik nie może posługiwać się nazwą skróconą na fakturach, gdy została podana w zgłoszeniu identyfikacyjnym. W przypadku osób fizycznych powinno być podane obowiązkowo ich imię i nazwisko. Może być wskazana również dodatkowo ich nazwa. Podawanie samej nazwy w tym przypadku jest nieprawidłowe.
Potwierdza to Ministerstwo Finansów w broszurze w sprawie fakturowania:
W zakresie danych identyfikacyjnych podatnika, danymi takimi dla podatnika będącego osobą fizyczną jest imię i nazwisko. W fakturze podatnicy będący osobami fizycznymi powinni zatem podawać imię i nazwisko, przy czym oprócz tych danych mogą również podać nazwę lub nazwę skróconą firmy. Natomiast w przypadku podatnika niebędącego osobą fizyczną dane identyfikacyjne stanowią przede wszystkim nazwa pełna oraz nazwa skrócona. W fakturze podatnicy niebędący osobami fizycznymi powinni zatem umieszczać nazwę lub nazwę skróconą podaną w zgłoszeniu identyfikacyjnym. Również prawidłowym rozwiązaniem jest wskazanie jednocześnie nazwy pełnej i skróconej.
Przeczytaj w INFORLEX.PL Biznes cały artykuł: Jak korygować błędy na fakturze niewpływające na rozliczenie VAT
W artykule omówiono również sposób na korygowanie nieprawidłowych danych podmiotu na fakturze.