Stale rośnie liczba tzw. abonamentów pracowniczych kupowanych w prywatnych ośrodkach medycznych, a liczba osób objętych taką opieką medyczną zleconą przez pracodawców szacowana jest na ponad 100 tys.
Zdaniem przedstawicieli branży medycznej, z roku na rok przybywa klientów wśród małych i średnich przedsiębiorstw, które zatrudniając kilka osób, często z rodziny, wykupują im podstawowy abonament. Jedna z firm medycznych oszacowała, że w 2003 roku wartość prywatnych usług medycznych dla firm wynosiła 40 mln zł.
Do końca 2003 roku usługi medyczne realizowane na podstawie pakietów pracowniczych, opłacanych przez pracodawcę nie podlegały opodatkowaniu podatkiem PIT i były zwolnione ze składek ZUS, a dla zakładu pracy stanowiły koszt uzyskania przychodu. O
d stycznia 2004 roku wszystkie te udogodnienia przestały obowiązywać, co oznacza, że pracodawca nie może wliczyć ich w koszty, a więc ich wartość wliczana jest do podstawy opodatkowania podatkiem od osób prawnych CIT.
Z kolei pracownik korzystający z pakietu zapłaci od jego wartości składkę ZUS i zaliczkę na PIT.
O wzrastającej, a nie jak przewidywano malejącej atrakcyjności tego bonusa przesądziły inne czynniki – pogarszające się warunki leczenia w państwowej służbie zdrowia, stałe koszty obsługi, a nawet obniżenie kosztów działalności przedsiębiorstwa, które wynikały z utrzymywania zakładowej przychodni czy gabinetu.
Jednostkowy koszt finansowanej przez zakład pracy grupowej opieki medycznej jest 30–50 proc. niższy niż gdyby każdy pracownik płacił za tę usługę indywidualnie.
Zdaniem przedstawicieli branży medycznej, z roku na rok przybywa klientów wśród małych i średnich przedsiębiorstw, które zatrudniając kilka osób, często z rodziny, wykupują im podstawowy abonament. Jedna z firm medycznych oszacowała, że w 2003 roku wartość prywatnych usług medycznych dla firm wynosiła 40 mln zł.
Do końca 2003 roku usługi medyczne realizowane na podstawie pakietów pracowniczych, opłacanych przez pracodawcę nie podlegały opodatkowaniu podatkiem PIT i były zwolnione ze składek ZUS, a dla zakładu pracy stanowiły koszt uzyskania przychodu. O
d stycznia 2004 roku wszystkie te udogodnienia przestały obowiązywać, co oznacza, że pracodawca nie może wliczyć ich w koszty, a więc ich wartość wliczana jest do podstawy opodatkowania podatkiem od osób prawnych CIT.
Z kolei pracownik korzystający z pakietu zapłaci od jego wartości składkę ZUS i zaliczkę na PIT.
O wzrastającej, a nie jak przewidywano malejącej atrakcyjności tego bonusa przesądziły inne czynniki – pogarszające się warunki leczenia w państwowej służbie zdrowia, stałe koszty obsługi, a nawet obniżenie kosztów działalności przedsiębiorstwa, które wynikały z utrzymywania zakładowej przychodni czy gabinetu.
Jednostkowy koszt finansowanej przez zakład pracy grupowej opieki medycznej jest 30–50 proc. niższy niż gdyby każdy pracownik płacił za tę usługę indywidualnie.