Przepisy wprowadzone w związku z pandemią COVID-19 przesuwają terminy związane z załatwianiem spraw cudzoziemców dotyczących ich pobytu w Polsce. Ma to wpływ na długość pobytu cudzoziemców w Polsce, możliwość ich legalnej pracy oraz załatwianie spraw przez urzędy.
Ustawodawca dostosował załatwianie spraw związanych z pobytem cudzoziemców w Polsce do stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Wydłużono terminy z ustawy z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (dalej: u.c.). Zmiany wprowadziła ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa o COVID).
Zezwolenie na pobyt czasowy (art. 15z ust. 1 ustawy o COVID)
Zasadą jest, że cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy osobiście, nie później niż w ostatnim dniu jego legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wynika to z art. 105 ust. 1 u.c. Jeżeli termin do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy wypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, termin ten ulega przedłużeniu do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.
WAŻNE
Ustawa o COVID-19 jednoznacznie przesądza, że pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie ww. biegu przedłużonego terminu jest legalny, o ile cudzoziemiec złoży wniosek w tym terminie.
Analogiczne zasady obowiązują także w stosunku do innych - stosowanych do zezwoleń na pobyt stały oraz zezwoleń na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej - terminów na złożenie wniosku:
- o przedłużenie wizy przez cudzoziemca, który zamierza wydłużyć okres swojego pobytu na podstawie wizy Schengen lub wizy krajowej (art. 85 ust. 1 u.c.),
- o kolejne zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa (art. 139l ust. 1 u.c.),
- o zezwolenie na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa (art. 139t ust. 1 u.c.),
- o udzielenie zezwolenia na pobyt stały (art. 202 ust. 1 u.c.).
Dotyczy to także wniosku o przedłużenie okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 300 ust. 2 u.c.).
Jak liczyć terminy (art. 15z1 ustawy o COVID)
Pobyt na terytorium Polski uważa się za legalny od dnia następującego po ostatnim dniu legalnego pobytu wynikającego z wiz, dokumentów lub ruchu bezwizowego, do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który obowiązywał jako ostatni. Dotyczy to cudzoziemca, który w dniu, od którego po raz pierwszy ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
- na podstawie wizy Schengen,
- na podstawie wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen,
- na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen,
- w ramach ruchu bezwizowego,
- na podstawie wizy długoterminowej wydanej przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące państwem obszaru Schengen, jeżeli zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej uprawnia ona do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące państwem obszaru Schengen, jeżeli zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej uprawnia ona do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Cudzoziemcy są uprawnieni do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie pobytu uznawanego za legalny, jeżeli posiadają ważne zezwolenie na pracę lub ważne zezwolenie na pracę sezonową. Dodatkowo w okresie pobytu uznawanego za legalny powinni posiadać oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy wpisane do ewidencji oświadczeń.
Ważność kart pobytu (art. 15z2 ustawy o COVID)
Ważność kart pobytu, których okres ważności upłynął w czasie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, przedłuża się do 30. dnia od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni. Nie wydaje się i nie wymienia kart pobytu.
Ważność tymczasowych zaświadczeń tożsamości (art. 15z3 ustawy o COVID)
Ważność tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca, których okres ważności upłynął w czasie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, przedłuża się do 30. dnia od odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni. Nie wydaje się tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca.
Szymon Kujda
adwokat, właściciel kancelarii adwokackiej
Podstawy prawne
-
art. 15z, art. 15z1 ‒ art. 15z4, art. 15zd, art. 15zzq, art. 15zzza, art. 15zzzb ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 374; ost. zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 875)
-
ustawa z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 35)
-
art. 3c ust. 3 ustawy z 9 listopada 2000 r. o repatriacji (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 1472)