Użytkowanie wieczyste jest rodzajem prawa rzeczowego. Polega ono na odpłatnym oddaniu w użytkowanie osobie fizycznej bądź prawnej nieruchomości gruntowej, która jest własnością Skarbu Państwa, województwa, powiatu bądź gminy na okres od 40 do 99 lat. Użytkownik wieczysty nieruchomości posiada zbliżone prawa do prawowitego właściciela, którymi może swobodnie zarządzać. Poprzez dowolne rozporządzanie nieruchomością należy rozumieć jej sprzedaż, obciążenie jak również zapisanie w testamencie. Ponadto użytkownik posiada pełne prawo do nieruchomości znajdujących się na użytkowanym gruncie. Zawarcie umowy użytkowania wieczystego wymaga formy aktu notarialnego pod rygorem nieważności i dokonania wpisu w dziale drugim księgi wieczystej, pt. własność. Kwestię tę reguluję treść art. 27 Ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami (Dz.U. 1997 Nr 115 poz. 741).
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Instytucja użytkowania wieczystego wiążę się ze ściśle określonymi przez przepisy prawa opłatami. Użytkownik, nie później jednak niż do dnia zawarcia umowy o użytkowanie wieczyste, jednorazowo wnosi opłatę stanowiącą cenę nieruchomości, której wynosi od 15 % do 25 % ceny nieruchomości. Od powyższej reguły istnieje pewien wyjątek. W przypadku sprzedaży bezprzetargowej lub w drodze rokowań cena nieruchomości może zostać rozłożona na oprocentowane raty, na okres nie dłuższy niż 10 lat. Płatność pierwszej raty nie może nastąpić później, niż do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność. Wierzytelność z tego tytułu podlega zabezpieczeniu w postaci ustanowienia hipoteki i dokonaniu wpisu do księgi wieczystej.
Prowadzenie firmy w specjanej strefie ekonomicznej w 2015 r.
Zgodnie z literą prawa użytkownik wieczysty oprócz wniesienia jednorazowej opłaty stanowiącej cenę nieruchomości jest zobowiązany do uiszczania corocznych opłat przez cały okres użytkowania nieruchomości. Opłaty wnosi się do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Wyjątkiem jest rok, kiedy zostało ustanowione użytkowanie wieczyste nieruchomości. Wysokość opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ustalana jest według stawki procentowej odnoszącej się do wartości nieruchomości, zgodnie z treścią art. 67 Ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. 1997 Nr 115 poz. 741). Wysokość opłaty rocznej uzależniona jest od celu, na jaki nieruchomość została oddany w użytkowanie wieczyste i wynosi odpowiednio:
1) za nieruchomości gruntowe oddane na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, w tym ochrony przeciwpożarowej – 0,3% ceny;
2) za nieruchomości gruntowe pod budowę obiektów sakralnych wraz z budynkami towarzyszącymi, plebanii w parafiach diecezjalnych i zakonnych, archiwów i muzeów diecezjalnych, seminariów duchownych, domów zakonnych oraz siedzib naczelnych władz kościołów i związków wyznaniowych – 0,3% ceny;
3) za nieruchomości gruntowe na działalność charytatywną oraz na niezarobkową działalność: opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, wychowawczą, naukową lub badawczo-rozwojową – 0,3% ceny;
3a) za nieruchomości gruntowe oddane na cele rolne – 1% ceny;
4) za nieruchomości gruntowe oddane na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej i innych celów publicznych oraz działalność sportową – 1% ceny;
4a) za nieruchomości gruntowe na działalność turystyczną – 2% ceny;
5) za pozostałe nieruchomości gruntowe – 3% ceny;
Wypowiedzenie umowy dzierżawy przez wydzierżawiającego
Od wyliczonej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości na cele mieszkaniowe osobom fizycznym przysługuje 50 % bonifikata. Zgodnie z treścią art. 74 Ustawy o gospodarce nieruchomościami bonifikata przysługuje gospodarstwom domowym, w których miesięczny dochód na jednego członka rodziny nie przekracza połowy „przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym rok, za który opłata ma być wnoszona, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego”. Przez gospodarstwo domowe należy rozumieć zespół osób wspólnie zamieszkujących i utrzymujących się bądź osobę samotną, która utrzymuje się samodzielnie. Ustawodawca do dochodu zalicza dochody ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, umów cywilnoprawnych w postaci umów zlecenia lub o dzieło, świadczeń emerytalnych bądź rentowych, stypendia, alimenty oraz inne stanowiące dochód osoby fizycznej.
Zobowiązany do wniesienia opłaty rocznej, który spełnia przesłanki do uzyskania bonifikaty, wypełnia wniosek i składa w Wydziale Obsługi Mieszkańców dla Dzielnicy bądź w Zarządzie Mienia Skarbu Państwa. Ubiegając się o przyznanie bonifikaty trzeba należycie udokumentować uzyskiwane dochody. Do wniosku najlepiej dołączyć ubiegłoroczną deklarację podatkową składane do Urzędu Skarbowego na formularzu. Odpowiedni wzór wniosku można uzyskać w placówce Urzędu Miejskim lub pobrać ze strony internetowej urzędu. Termin do złożenia wniosku ubiega z dniem 31 marca każdego roku, który jednocześnie jest terminem zapłaty. Wnioski złożone w terminie późniejszym nie zostaną przyjęte przez urzędników. Niemniej jednak należy pamiętać, iż na rozpatrzenie przedmiotowego wniosku organ ma 3 miesiące, licząc od daty jego otrzymania. W związku z faktem, iż okres rozpatrywania wniosku o udzielenie bonifikaty to aż 3 miesiące należy go złożyć odpowiednio wcześnie. W przypadku kiedy zachodzi okoliczność, iż odpowiedź może zostać wydana po upływie terminu na dokonanie zapłaty z tytułu użytkowania wieczystego warto zwrócić się z wnioskiem o odroczenie terminu zapłaty.