Zgoda na finansowanie przez pracodawcę wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników nie jest jedynym sposobem na wywiązywanie się przez pracodawcę z obowiązku nałożonego przez przepisy prawa pracy. Pracodawca może tworzyć warunki pracy sprzyjające kształceniu pracowników np. poprzez odpowiednie dostosowywanie indywidualnego czasu pracy. Także w ten sposób realizuje swój obowiązek. Należy jednak pamiętać, że przepisy prawa pracy nakazują równe traktowanie wszystkich pracowników, także w zakresie dostępności rozwoju zawodowego:
Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy (art. 183a § 1 k.p.).
Szczegółowe warunki (prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika), na jakich odbywa się kształcenie, muszą mieć odzwierciedlenie w sporządzonej na piśmie umowie. Kodeks pracy przewiduje zwolnienie z zawarcia pisemnej umowy tylko w przypadku, gdy pracodawca nie wymaga od pracownika pozostawania w stosunku pracy przez określony (maksymalnie trzy lata) czas po zakończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Sprecyzowanie w umowie wydatków na naukę, które pracodawca finansuje pracownikowi, jest istotne, ponieważ ułatwia prawidłowe rozliczenia w zakresie podatku dochodowego (świadczenia przyznane pracownikowi na kształcenie zawodowe są zwolnione z podatku).
Uprawnienia pracownika podnoszącego kwalifikacje
Uprawnienia pracownika, który podnosi swoje kwalifikacje zawodowe, uzależnione są od tego, czy dzieje się to za zgodą lub z inicjatywy pracodawcy czy bez inicjatywy/zgody pracodawcy.
Tabela. Uprawnienia pracowników podnoszących kwalifikacje
| Za zgodą/z inicjatywy pracodawcy | Bez zgody/inicjatywy pracodawcy |
| 1. Urlop szkoleniowy, udzielany w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze: • 6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminów eksternistycznych, • 6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminu maturalnego, • 6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, • 21 dni w ostatnim roku studiów - na przygotowanie pracy dyplomowej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego. 2. Prawo zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania. | 1. Zwolnienie z całości lub części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia. 2. Urlop bezpłatny w wymiarze ustalonym w porozumieniu zawieranym między pracodawcą a pracownikiem. |
Więcej w Biuletynie Głównego Księgowego - Zamów prenumeratę >>