RADA
Mogą Państwo podpisać z pracownikiem sezonowym umowę na okres próbny. Z takim pracownikiem można także zawierać umowy na czas określony bez żadnych ograniczeń.
UZASADNIENIE
Zgodnie z ogólnymi zasadami prawa pracy, z tym samym pracownikiem można zawrzeć jedynie dwie umowy na czas określony na następujące po sobie okresy. Dotyczy to sytuacji, kiedy przerwa między zakończeniem jednej takiej umowy a zawarciem drugiej nie przekroczyła 1 miesiąca (art. 251 § 1 Kodeksu pracy).
Do liczby umów na czas określony nie wliczamy umowy na okres próbny, ponieważ jest to umowa innego rodzaju.
Jeżeli pracodawca po zawarciu dwóch, następujących po sobie, umów na czas określony zawrze kolejną trzecią taką umowę, to uważa się ją za zawartą na czas nieokreślony. Zasada ta nie dotyczy jednak umów zawieranych w celu:
• zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
• wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.
Pracą sezonową jest praca uzależniona od pory roku, warunków atmosferycznych, która trwa przez określony czas. Pracownikiem sezonowym jest pracownik, który pracuje przy tego rodzaju pracach. Takim pracownikiem będzie zatem również pracownik zatrudniony przez Państwa do usuwania śniegu. Nie obowiązuje go więc limit zawieranych umów na czas określony.
Ograniczenie w zawieraniu umów na czas określony będzie obejmowało tego pracownika dopiero w przypadku, gdy zostanie zatrudniony przy innego rodzaju pracy niż praca sezonowa. Do liczby zawartych z nim umów na czas określony nie będziemy jednak wtedy wliczali umów, jakie zawarł pracując u Państwa wcześniej jako pracownik sezonowy. Oznacza to, że po zakończeniu pracy sezonowej będą Państwo mogli zawrzeć z tym pracownikiem jeszcze 2 następujące po sobie umowy na czas określony.
Każda umowa o pracę może zostać poprzedzona zawarciem z pracownikiem umowy na okres próbny. Dotyczy to również umów zawieranych na czas określony z pracownikami sezonowymi. Mogą zatem Państwo sprawdzić takiego pracownika zawierając z nim najpierw umowę na okres próbny. Jest ona korzystna dla pracodawcy, ponieważ gdy pracownik się nie sprawdzi, można ją rozwiązać przed terminem, za wypowiedzeniem, bez względu na długość tej umowy. W przypadku zaś sezonowych umów na czas określony wypowiedzenie jest dopuszczalne, jeżeli umowy te są zawarte na okres dłuższy niż 6 miesięcy i w ich treści ustalono klauzulę przewidującą takie wypowiedzenie.
• art. 25 § 2, art. 251, art. 33, art. 34 Kodeksu pracy.
Marek Skałkowski
specjalista w zakresie prawa pracy