Powodem dla którego agresywne praktyki są tak intensywnie krytykowane i sankcjonowane jest pogląd, iż stanowią one w swojej istocie zamach na wolność konsumenta. Wolność gospodarcza i wolny rynek z założenia zapewniają klientom swobodę i prawo do indywidualnego wyboru. Agresywne praktyki jeśli tego nie odbierają, to na pewno znacznie utrudniają.
Ustawa za agresywną praktykę rynkową uznaje niedopuszczalny nacisk, który w znaczny sposób ogranicza lub może ograniczyć swobodę wyboru przeciętnego konsumenta lub jego zachowanie względem produktu, i tym samym powoduje lub może powodować podjęcie przez niego decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.
Pojęcie „niedopuszczalny nacisk” może wydawać się zbyt ogólne, dlatego ustawodawca wyjaśnił co przez nie należy rozumieć. Przepisy mówią, że „za niedopuszczalny nacisk uważa się każdy rodzaj wykorzystania przewagi wobec konsumenta, w szczególności użycie lub groźbę użycia przymusu fizycznego lub psychicznego, w sposób znacznie ograniczający zdolność przeciętnego konsumenta do podjęcia świadomej decyzji dotyczącej umowy.”
Doskonałym przykładem agresywnej praktyki rynkowej są nadużycia w przypadku sprzedaży wysyłkowej. Do klienta zostaje wysłany produkt, którego nie zamawiał, a wkrótce po tym klient otrzymuje wezwanie do zapłaty, łącznie z groźbami o skierowaniu sprawy do windykacji, komornika oraz sankcjach karnych.
Jak ocenić?
Przy ocenie, czy dana praktyka rynkowa jest agresywna, należy uwzględniać wszystkie jej cechy i okoliczności wprowadzenia produktu na rynek.
Przeczytaj także: Czym jest czarna lista agresywnych praktyk rynkowych
W związku z tym trzeba mieć na uwadze czas, miejsce i uciążliwość danej praktyki, sposób podjęcia działania (czy były to groźby, obraźliwe sformułowania, odnoszenie się do obaw konsumenta, niekorzystne przedstawienie faktów).