Może to trochę nietypowe zaliczyć krótkie wiadomości tekstowe wysyłane przez telefon komórkowy do korespondencji, ale można się zgodzić, że SMS ma pewne cechy wspólne z tradycyjnym listem: ma formę pisemną, jest przesyłany przez nadawcę do odbiorcy i rządzi się pewnymi zasadami. Tu należałoby się zatrzymać przy wymienianiu podobieństw. Znacznie dłuższa będzie lista różnic.
Przede wszystkim - jakie to zasady mogą dotyczyć czegoś, co jest dość prymitywne? Jednak po tylu latach użytkowania telefonów komórkowych można doszukać się pewnych wypracowanych norm, których się oczekuje i których brak będzie miał negatywny wpływ na stosunki między nadawcą a odbiorcą, jak każde inne faux-pas.
Pisownia i interpunkcja
Nie zawsze to możliwe, żeby pisownia była doskonała; bywają telefony bez polskiego oprogramowania i tym samym bez polskich czcionek. Ale nawet wówczas wiadomo, czy ktoś dba o poprawność ortograficzną. Świadczą o tym chociażby wielkie litery. Do ortografii należy też interpunkcja. Natomiast niektórzy tak dążą do skrócenia liczby znaków, że pomijają nawet spacje, co czyni taką wiadomość mało czytelną.
Polecamy: Dwukropki, wielokropki, średniki - jak ich używać
Emoticony
Wszelkie znaki wyrażające emocje, podobnie jak w przypadku e-maili, możemy zastosować jedynie przy bardzo bliskiej relacji, uważając, żeby zastosowane symbole były zrozumiałe. Zresztą, w przypadku SMS’ów niemal zawsze możemy użyć emoticon, ponieważ można założyć, że relacje między nadawcą a odbiorcą są bliskie, skoro ktoś w ogóle decyduje się na tę formę komunikacji.
W jakich sytuacjach możemy wysłać SMS-a
1. Wiadomość tekstowa, to bardzo dobra (bo wygodna dla odbiorcy) forma przekazania czyjejś wizytówki, oczywiście za zgodą osoby, której dane przesyłamy.
2. Widząc, że ktoś próbuje się z nami skontaktować, a my jesteśmy w sytuacji, która nie pozwala na odebranie telefonu.
3. Odpowiadając na SMS.
W jakiej sytuacji należy odpowiedzieć
Tak jak w przypadku jakiejkolwiek innej korespondencji wypada odpowiedzieć. Nie odpowiadamy na SMS-a z podziękowaniami, czyli nie dziękujemy za podziękowanie.
Czy do każdego można wysłać SMS-a
W sytuacji oficjalnej bez bliskich relacji nie wypada wysyłać wiadomości w takiej formie. Lepiej będzie zadzwonić. Ale jak z wieloma regułami bywa - i tu istnieją pewne wyjątki. Po pierwsze, jeśli ktoś nas prosi o taką formę, to trudno się krygować, a po drugie, jeśli wiemy, że odbiorca będzie w tym czasie na spotkaniu, podczas którego niemożliwe będzie odbieranie telefonów, a wiadomość, której oczekuje, jest pilna. Można w przesłanym SMS-ie przeprosić za formę.
Czytaj także: Gratulacje biznesowe/zawodowe
Życzenia sms-em
To chyba najmniej elegancka forma przesyłania życzeń, a w tej kategorii można jeszcze wydzielić SMS-y z życzeniami wysyłane bezosobowo, kiedy to nadawca wpisuje neutralny tekst, zaznacza grupę odbiorców i jednym kliknięciem przesyła do wszystkich.
Zwroty grzecznościowe
Nie muszą być wyszukane i długie, ale nie powinno ich zabraknąć. Student, który pisze SMS-a do wykładowcy, popełnia już błąd decydując się na taką formę korespondencji (jeśli numer telefonu to jedyny kontakt, jaki posiada, to może zadzwonić), a jak jeszcze napisze w nagłówku „Witam”, a na końcu „pzdr”, to nie powinien zaliczyć zajęć z savoir - vivre’u. Podpis nadawcy SMS-a jest niezbędny. Lepiej nie liczyć, że adresat ma nasz kontakt w skrzynce. Nawet jeśli tak było do niedawna, mógł np. zmienić telefon.
Inne ważne zasady
1. Nie wypada prosić SMS-em, żeby ktoś zadzwonił.
2. Nie wypada bawić się w korespondencję podczas wykładów, zebrań i innych nudnych spotkań.