NCQ, czyli Native Command Queuing to sposób optymalizacji pracy dysku. Proces ten polega na zmianie kolejności zadań zapisu i odczytu tak, aby zadania były wykonywane przy minimalnej ilości skoków głowic dysku i obrotów talerzy. Funkcja ta jest niezwykle przydatna. Pozwala uzyskać większą wydajność podczas dużych obciążeń. Należy jednak pamiętać, że technologia ta wymaga zarówno wsparcia przez dysk jak i kontroler na płycie głównej.
Warto przeczytać: Do pracy z własnym sprzętem – czy to bezpieczne?
Kolejne warte zapamiętania skróty to: AAM, APM oraz FDB. Skrót AAM oznacza Advanced Acoustic Management, czyli system umożliwiający ograniczenie hałasu wydawanego przez dysk twardy. Skrót APM z kolei to w rozwinięciu Advanced Power Management czyli zaawansowane zarządzanie energią. Technologia ta pozwala na automatyczne wyłączanie nieużywanych urządzeń komputera. Należy jednak pamiętać, że jest to już starsza technologia obecnie wyparta przez standard ACPI. Warto również zwrócić uwagę na skrót FDB czyli Fluid Dynamic Bearing. Parametr ten określa typ łożyska zapewniający cichszą pracę dysku.
Sprawdź również: Pochmurny sprzęt – jak zmieni się hardware gdy nadejdzie chmura?
Od jakiegoś czasu nowe dyski twarde oferują zapis prostopadły. Co to takiego? Otóż zapis prostopadły to sposób ułożenia domen magnetycznych na talerzach. Są one umieszczone prostopadle, a nie tak jak w starszych modelach, równolegle do jego powierzchni. Co takie rozwiązanie daje? Otóż w wyniku tego zabiegu otrzymujemy większe upakowanie danych na talerzu, czego rezultatem są szybciej pracujące i wyposażone w mniejszą ilość talerzy dyski o dużych pojemnościach. Jeśli mamy zamiar kupować dyski twarde do firmowych komputerów, powinniśmy zwrócić uwagę jedynie na dyski z tą technologią.