Podatnicy podatku dochodowego, którzy uzyskują przychody z tytułu wynajmu nieruchomości, powinni zakwalifikować je do określonego źródła przychodów. W tym zakresie mają oni do wyboru dwie możliwości. Przychody uzyskane z wynajmu nieruchomości mogą zaliczyć:
● albo do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza – ta możliwość dotyczy zarówno osób prawnych, jak i osób fizycznych,
● albo – w przypadku gdy wynajmowany składnik majątku nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą – do źródła, jakim jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze (tzw. prywatny najem) – ta możliwość dotyczy tylko osób fizycznych.
O ile więc osoby prawne rozliczają przychód uzyskany z tytułu wynajmu nieruchomości wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o tyle osoby fizyczne mogą rozliczyć podatek dochodowy od uzyskanego przychodu z wynajmu nieruchomości albo w ramach działalności gospodarczej, albo w ramach tzw. prywatnego najmu. O warunkach, jakie trzeba spełnić, aby zakwalifikować przychody z najmu do działalności gospodarczej albo do najmu prywatnego, piszemy w dalszej części dodatku.
Zobacz serwis: Finanse
Podatnik, który osiąga dochody (przychody) z prywatnego najmu nieruchomości, może opłacać z tego tytułu podatek dochodowy:
● na zasadach ogólnych według skali podatkowej, lub
● w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Decyzja o opodatkowaniu otrzymanego czynszu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych ma niewątpliwie kilka zalet. Po pierwsze, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tytułu wynajmu nieruchomości wynosi 8,5% uzyskanego przychodu (art. 6 ust. 1a i art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Decydując się na tę formę opodatkowania, trzeba jednak pamiętać o tym, że stosując opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, wynajmujący nie ma możliwości pomniejszenia przychodów z najmu o koszty poniesione w celu uzyskania tych przychodów. Opodatkowanie ryczałtem jest zatem atrakcyjną formą opodatkowania wtedy, gdy wynajmujący nie ponosi kosztów związanych z wynajmowaną nieruchomością lub ponosi je, ale są one stosunkowo niewielkie w porównaniu z przychodami.
Zobacz serwis: Nieruchomości
Kolejną zaletą tej formy opodatkowania jest to, że przychód uzyskany z prywatnego najmu nieruchomości, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 updof, powstaje w dniu faktycznej zapłaty czynszu przez najemcę bądź postawienia go do dyspozycji wynajmującego. Wynika to z art. 11 ust. 1 updof. W rezultacie, jeżeli najemca nie ureguluje na czas czynszu, to mimo że czynsz ten był należny, po stronie wynajmującego nie powstanie przychód z tego tytułu. Datą powstania przychodu będzie natomiast, co do zasady, data otrzymania tego czynszu przez wynajmującego w formie gotówki lub przelewu kwoty na rachunek bankowy. Istotne jest również to, że jeżeli najemca wpłaci wynajmującemu tylko część należnego czynszu, to przychód powstanie u wynajmującego jedynie w otrzymanej części. Natomiast brak zapłaty czynszu w umówionym terminie oznacza, że przychód w tym dniu nie powstanie. Przychód powstanie dopiero z chwilą, w której podatnik otrzyma kwotę zaległego czynszu, w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Przeczytaj w INFORLEX.PL cały artykuł: Najem nieruchomości w działalności gospodarczej – rozliczenia podatkowe i rachunkowe u wynajmującego i najemcy
W artykule m.in.:
- Rozliczenie najmu nieruchomości przez wynajmującego – podatek dochodowy
- Rozliczenie najmu nieruchomości przez wynajmującego – VAT
- Rozliczenie najmu nieruchomości przez najemcę – podatek dochodowy
- Rozliczenie najmu przez najemcę – VAT