Adyton

Adyton w języku starogreckim oznacza "niedostępny". Adyton w starożytności było to miejsce w świątyni (ale też w gaju świętym lub w grocie), do którego dostęp mają tylko osoby powołane i kapłani. W adytonie przechowywano przedmioty uznawane za święte. Znajdowały się w nim posągi bóstw, zdarzało się, że było to miejsce, w którym zlokalizowana była wyrocznia.