Test Ford S-Max 2.0 EcoBoost: Pogromca autostrad

O wprowadzeniu do produkcji Forda S-Maxa krąży anegdota. Plotka głosi, że projekt usportowionej odmiany modelu Galaxy został stworzony przez młodego projektanta, który miał nie lada problem z przekonaniem do swojej wizji szefów firmy.

Dziś wiemy, że ewentualne obawy szefów koncernu były niepotrzebne, bo S-Max okazał się przebojem. Z drugiej strony trudno uwierzyć w fakt, że ktoś inwestuje w produkcję nowego modelu nie będąc przekonanym o sensowności swojej decyzji. Ale, że w każdej plotce jest trochę prawdy możemy z dużą doza prawdopodobieństwa przyjąć, że model S-Max to dzieło młodego projektanta, który początkowo mógł się wydawać w centrali zbyt awangardowy. Mimo wszystko powstał. I dobrze.

Zobacz też: Test Lancia Voyager: Shuttle bus z pierwszej ligi

Nadwozie

Mimo że od liftingu nadwozia upłynęły dwa lata Ford S-Max wciąż robi wrażenie. Atrakcyjna, epatująca dynamiką stylizacja dużego samochodu przyciąga wzrok. Wyraziste przetłoczenia, dwie końcówki wydechu, „agresywnie” wyglądające wloty powietrza, duże ładnie narysowane reflektory i lampy tylne oraz atrakcyjne osiemnastocalowe felgi to smaczki, które na pierwszy rzut oka zdradzają, że S-Max to nie jest mini van dla kierowców doceniających jedynie praktyczne walory tego typu auta.

W S-Maxie liczy się styl. I może dlatego jest to jeden z ulubionych samochodów europejskich menagerów.

Zobacz też: Test Opel Zafira Tourer: Oczko wyżej

Wnętrze

Przedział pasażerski Forda S-Max jest, jak na standardy samochodów osobowych ogromny. Bez względu na to, czy zasiądziemy w przednim, czy tylnym rzędzie nawet wysocy pasażerowie nie będą narzekali na dyskomfort wynikający z ciasnoty.

Materiały wykończeniowe potęgują odczucie wysokiego komfortu. Są dobrej jakości, a poszczególne elementy wnętrza są zmontowane z dokładnością.

Fotele – kierowcy i pasażera siedzącego po prawej stronie rozpieszczają obszernością i profilem, który zapewnia należyty komfort w podróżach nawet transeuropejskich. Ale powodów do narzekań nie będą mieli także pasażerowie tylnego rzędu siedzeń. Trzy niezależne fotele są mniejsze niż przednie, ale każdy z nich jest przesuwany i ma regulację kąta pochylenia oparcia, co znacznie podwyższa komfort jazdy.   

Za dopłatą można wyposażyć S-Maxa w dwa dodatkowe fotele chowane w podłodze bagażnika. Egzemplarz, który dostaliśmy do recenzji nie był w nie wyposażony. Dzięki temu przestrzeń bagażowa przy normalnym położeniu foteli  pozwala na przewiezienie „skromnych” 1051 l pakunków. W przypadku wymontowania foteli bagażnik powiększa się do 2000 l. Możemy zaryzykować stwierdzenie, że bagażnik S-Maxa spełni oczekiwania każdej rodziny.