Test Suzuki Vitara – powrót do przeszłości

Paradoksalnie początkowo Suzuki Grand Vitarę wybierali często kierowcy, którzy prawie nigdy nie zjeżdżali tym autem z asfaltowych dróg. Wszystko przez atrakcyjny wygląd japońskiego SUV-a. Niestety  - powiedzmy to otwarcie – Suzuki Grand Vitara to samochód dla osób zdecydowanych, nie przypomina w prowadzeniu luksusowych SUV-ów. W ruchu miejskim to auto potrafi trochę „zmęczyć” kierowcę, ale zostawi w tyle konkurentów podczas jazdy z dala od asfaltowych szos.

Nadwozie

Mimo że Suzuki Grand Vitara obecna jest (prawie bez zmian) w widocznej formie na rynku od 2005 r. auto nadal prezentuje się atrakcyjnie. Nadwozie ma długość 430 cm, szerokość 181 cm, a wysokość 169,5 cm.  Miłośników jazdy w terenie ucieszy spory prześwit – 20 cm oraz duży kąt natarcia 29°.

Zobacz też: Opinie kierowców o Suzuki Vitara

Sylwetka Grand Vitary ma dość klasyczną linię, ale w przypadku tego auta to spory atut. Pokrywa bagażnika uchyla się na bok, a nie do góry jak to mam miejsce w większości europejskich SUVów. Dodatkowo w japońskiej Grand Vitarze drzwi bagażnika otwierane są w prawą stronę, co nie jest zbyt wygodne podczas pakowania przedmiotów, gdy zaparkujemy równolegle do krawężnika. Takie rozwiązanie to efekt tego, że SUV Suzuki powstaje w Japonii, kraju z ruchem lewostronnym.

Wnętrze/wyposażenie

Przedział pasażerski Suzuki Grand Vitary jest przestronny. Zarówno z przodu, jak i z tyłu nikt nie powinien narzekać na brak miejsca. Rozczarowuje  pojemność przedziału bagażowego – 398 l to niewiele jak na ten segment pojazdów. W przypadku rozłożenia tylnej kanapy pojemność przedziału bagażowego rośnie do 758 l, a całkowite położenie fotela pasażera i tylnej kanapy skutkuje powiększeniem bagażnika do pojemności 1386 l.

Kolorystyka wnętrza Grand Vitary utrzymana jest w odcieniach czerni i szarości, a tworzywa sztuczne użyte do wykończenia wnętrza są twarde, choć spasowane dokładnie. Tablica przyrządów jest uporządkowana i czytelna, przejrzysty i przyjemnie dla oka podświetlony jest zwłaszcza zestaw zegarów.

Zobacz też:  Test Nissan Navara: drwal w garniturze

Po delikatnym liftingu przeprowadzonym w 2008 roku zmieniono umiejscowienie wyświetlacza komputera pokładowego. Przeniesiono go z centralnej konsoli i zainstalowano na dole na tarczy prędkościomierza. Niestety, w niewygodnym miejscu umieszczono przycisk sterowania funkcjami komputera. Znajduje się za kierownicą i żeby przełączyć poszczególne funkcje należy sięgać ręką za kierownicę. To bardzo niewygodne. Kolejnym odstającym od standardu dzisiejszych czasów rozwiązaniem jest jednopłaszczyznowa regulacja kierownicy. Utrudnia to zajęcie optymalnej pozycji w Suzuki. Co więcej na dłuższych trasach fotel kierowcy okazuje się średnio wygodny.Za to duży plus dla Grand Vitary za widoczność z miejsca kierowcy i duże lusterka boczne.

Wyposażenie standardowe widocznej na zdjęciach odmiany Premium jest bogate. Oprócz porządnego napędu na obie osie nabywca dostanie bez konieczności dopłaty m.in.  automatyczną klimatyzację, elektryczne szyby w czterech drzwiach, radioodtwarzacz CD z MP3, komputer pokładowy, ESP z TC, kurtyny powietrzne, podgrzewane fotele i reflektory ksenonowe. Widoczny na zdjęciach zestaw audio nie jest wyposażeniem fabrycznym. W sumie to dobrze, bo jego obsługa jest dość męcząca, a wyświetlane na sporym ekranie informacje mało widoczne w słoneczne dni.