REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Skutki jawności Krajowego Rejestru Sądowego

REKLAMA

Pojęcie jawności każdego rejestru ma dwa aspekty. Jawność formalna oznacza możliwość dostępu do rejestru (i akt rejestrowych) oraz otrzymywania dokumentów urzędowych stwierdzających dane wpisane do rejestru. Natomiast przez jawność materialną rozumie się skutki wynikające z wpisania (lub braku wpisania) określonych danych do rejestru.

Przedmiotem niniejszego artykułu są wybrane zagadnienia z zakresu jawności materialnej KRS. Przepisy ustawy o KRS regulują zagadnienia: domniemania prawdziwości danych wpisanych do rejestru (art. 17 ust. 1), wiarygodności publicznej danych objętych rejestrem (art. 14 i art. 17 ust. 2), skutków wpisania danych do rejestru (art. 15 i 16) oraz odpowiedzialności odszkodowawczej podmiotu obowiązanego do złożenia wniosku o wpis (art. 18).

Domniemanie prawdziwości danych wpisanych do KRS
 

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o KRS domniemywa się, że dane wpisane do KRS są prawdziwe (domniemanie działa nie tylko wobec podmiotu obowiązanego do złożenia wniosku o wpis danych do KRS). Domniemanie jest domniemaniem możliwym do obalenia. Osoba twierdząca, że rzeczywisty stan prawny jest odmienny od tego, który wynika z danych wpisanych do rejestru, musi udowodnić tę okoliczność.
 

Przyjmuje się, że wskazane wyżej domniemanie dotyczy wszystkich danych wpisanych do KRS, z wyłączeniem danych wskazanych w art. 41 ustawy o KRS (to jest danych z działu 4 rejestru przedsiębiorców). Domniemanie nie dotyczy danych znajdujących się w aktach rejestrowych, jeżeli nie zostały one wpisane do rejestru.
 

Rozbieżność pomiędzy wpisem do rejestru a rzeczywistym stanem prawnym
 

W myśl art. 14 ustawy o KRS podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis do KRS nie może powoływać się wobec osób trzecich działających w dobrej wierze na dane, które nie zostały wpisane do KRS lub uległy wykreśleniu z tego rejestru.
 

Ograniczenie to działa wyłącznie przeciwko podmiotowi obowiązanemu do złożenia wniosku o wpis. Niemożność powoływania się podmiotu obowiązanego do złożenia wniosku o wpis na dane, które nie zostały wpisane do KRS lub uległy wykreśleniu z tego rejestru, oznacza, że wiążący dla tego podmiotu jest stan prawny wynikający z danych ujawnionych w KRS. Chodzi tu o przypadek, gdy stan prawny wynikający z danych ujawnionych w KRS jest sprzeczny z rzeczywistym stanem prawnym. Sprzeczność taka zachodzi - zdaniem autora - tylko w sytuacji, gdy ze stanu prawnego wynikającego z danych ujawnionych w KRS wynika, że rzeczywisty stan prawny, nie może mieć miejsca.
 

PRZYKŁADY
 
1.
 
1. Zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym Jan K. - będący wspólnikiem spółki jawnej - jest (w myśl umowy tej spółki) pozbawiony prawa do jej reprezentowania. Natomiast zgodnie z treścią wpisu w rejestrze Jan K. jest uprawniony do reprezentowania tej spółki jawnej.
 
W tej sytuacji zachodzi sprzeczność pomiędzy rzeczywistym stanem prawnym a stanem prawnym ujawnionym w rejestrze. Podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis (czyli spółka jawna) - zgodnie z art. 14 ustawy o KRS - nie może powoływać się wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze na rzeczywisty stan prawny.
 
2.
 
Zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym członkami zarządu spółki z o.o. są Jan K. i Tomasz M. Natomiast zgodnie z treścią wpisu w rejestrze członkiem zarządu tej spółki z o.o. jest Tomasz M.
 
W tej sytuacji należy uznać, że nie zachodzi sprzeczność pomiędzy stanem prawnym ujawnionym w KRS a rzeczywistym stanem prawnym, gdyż z rejestru nie wynika, że Jan K. nie jest członkiem zarządu spółki z o.o. Wynika z niego jedynie, że członkiem zarządu jest Tomasz M.
 
Z tego względu w razie złożenia przez spółkę z o.o., reprezentowaną przez Jana K., jednostronnego oświadczenia woli (np. o wypowiedzeniu umowy), kontrahent tej spółki z o.o. nie może argumentować, że Jan K. nie był członkiem zarządu, oraz doprowadzić - poprzez powołanie się na art. 14 ustawy o KRS - do przyjęcia, że złożone za spółkę oświadczenie woli jest nieważne.
 
 
Przepis art. 14 ustawy o KRS ma jedynie zapewnić osobie trzeciej „ochronę” przed pogorszeniem jej pozycji w stosunku do tej, którą uzyskałaby, gdyby rzeczywisty stan prawny był zgodny ze stanem prawnym ujawnionym w rejestrze.
 

PRZYKŁAD
 
Zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym członkiem zarządu spółki z o.o. jest Tomasz M. Natomiast zgodnie z treścią wpisu w rejestrze członkami zarządu tej spółki są Jan K. i Tomasz M.
 
Jeżeli osoba trzecia zawrze umowę ze spółką z o.o., reprezentowaną przez Jana K., to ta spółka z o.o. nie będzie mogła powoływać się wobec kontrahenta działającego w dobrej wierze na okoliczność, że Jan K. nie jest członkiem zarządu. Kontrahent spółki jest chroniony przez przepis art. 14 ustawy o KRS.
 
Jednocześnie jednak kontrahent ten nie może użyć tej regulacji do „ataku” na spółkę. Jeżeli więc uznałby on, że w jego interesie leży nieważność umowy zawartej ze spółką, nie może powołać się wobec niej na rzeczywisty stan prawny, a więc brak umocowania Jana K.
 
W tym zakresie stan prawny ujawniony w rejestrze wiąże także osobę trzecią działającą w dobrej wierze.
 
 

A zatem osoba trzecia jest zasadniczo związana stanem prawnym ujawnionym w KRS i nie może powoływać się wobec podmiotu obowiązanego do złożenia wniosku o wpis na rzeczywisty stan prawny. Od reguły tej są dwa wyjątki. Po pierwsze, wyjątek zachodzi w sytuacji, gdy rzeczywisty stan prawny nie jest sprzeczny ze stanem prawnym ujawnionym w KRS (jak w przykładzie nr 2). Po drugie, możliwe jest to również, gdy osoba trzecia nie jest osobą w dobrej wierze, czego wymaga art. 14 ustawy o KRS. Tylko w tych dwóch przypadkach osoba trzecia może powołać się na rzeczywisty stan prawny, inny niż stan prawny ujawniony w KRS.
 

Za osobę trzecią w dobrej wierze należy uznać każdą osobę trzecią, która nie wiedziała, że stan prawny ujawniony w KRS jest sprzeczny z rzeczywistym stanem prawnym. Nie wystarczy przy tym, że osoba trzecia mogła z łatwością dowiedzieć się o sprzeczności pomiędzy stanem prawnym ujawnionym w KRS a rzeczywistym stanem prawnym - dla braku dobrej wiary konieczna jest jej pozytywna wiedza o takiej sprzeczności.
 

Pojęcie „osoby trzeciej” obejmuje - zdaniem autora - każdą osobę inną niż podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis. Brak jest bowiem podstaw do wyłączenia spod ochrony nawet osób blisko związanych z takim podmiotem (np. wspólników lub członków organów). Również w stosunku do tych osób podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis powinien wykazać, że wiedziały one o niezgodności stanu prawnego ujawnionego w KRS z rzeczywistym stanem prawnym. Oczywiście w takim przypadku dowód będzie zazwyczaj znacznie łatwiejszy.
 

Jeżeli osoba trzecia wiedziała o niezgodności stanu prawnego ujawnionego w KRS z rzeczywistym stanem prawnym, może - zarówno ona, jak i podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis - powoływać się tylko na rzeczywisty stan prawny.
 
Powyższa wykładnia art. 14 ustawy o KRS nie jest sprzeczna z art. 15 ust. 3 tej ustawy (zgodnie z jego treścią osoba trzecia może powoływać się na dokumenty i dane, w odniesieniu do których nie dopełniono jeszcze obowiązku ogłoszenia, jeżeli niezamieszczenie ogłoszenia nie pozbawia jej skutków prawnych). W przepisie tym chodzi - zdaniem autora - o możliwość działania osób trzecich w zaufaniu do dokumentów lub danych, które nie zostały opublikowane - brak opublikowania nie pozbawia osób trzecich możliwości działania w zaufaniu do tych dokumentów lub danych. Jednocześnie nie znaczy to, że osoby trzecie, które kiedyś oparły się na stanie prawnym ujawnionym w rejestrze, mogą później powołać się na rzeczywisty stan prawny.
 

PRZYKŁAD
 
Zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym Jan K. jest samodzielnym prokurentem spółki z o.o. Natomiast zgodnie z treścią wpisu w rejestrze Jan K. jest prokurentem łącznym (wymagana jest dwuosobowa reprezentacja spółki).
 
W tej sytuacji kontrahent spółki z o.o. może zawrzeć umowę ze spółką reprezentowaną jednoosobowo przez Jana K., powołując się na okoliczność, że prokura udzielona Janowi K. jest prokurą samodzielną. Nie przeszkadza mu w tym okoliczność, że dane te nie zostały opublikowane.
 
 

Związanie podmiotu obowiązanego do złożenia wniosku o wpis stanem prawnym wynikającym z KRS trwa nawet po złożeniu wniosku o wpis zmiany danych w tym zakresie.
Podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis może informować osoby trzecie - swoich kontrahentów - o rzeczywistym stanie prawnym (np. o pozbawieniu określonych osób prawa reprezentacji spółki). Jeśli natomiast osoby odwołane, zamiast powiadomić o tym kontrahentów tego podmiotu, dokonają w jego imieniu czynności prawnej, negatywne konsekwencje doboru takich osób obciążają podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis. Oczywiście, w razie poniesienia szkody, podmiotowi takiemu będzie przysługiwać wobec tych osób roszczenie odszkodowawcze.
 

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o KRS, nawet jeżeli dane wpisano do KRS niezgodnie ze zgłoszeniem podmiotu lub bez tego zgłoszenia, podmiot ten nie może zasłaniać się wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze zarzutem, że dane te nie są prawdziwe, jeżeli zaniedbał wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu. Podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis powinien więc dla własnego bezpieczeństwa monitorować stan prawny ujawniony w KRS - tak aby w razie wpisania danych niezgodnie ze zgłoszeniem lub bez zgłoszenia móc niezwłocznie wystąpić z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu.
 

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, ograniczenie powoływania się przez podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis na rzeczywisty stan prawny sprzeczny ze stanem prawnym ujawnionym w KRS nie ma zatem zastosowania tylko w przypadku, gdy dane, których wpis spowodował sprzeczność stanu prawnego ujawnionego w rejestrze z rzeczywistym stanem prawnym, zostały wpisane niezgodnie ze zgłoszeniem podmiotu (lub bez tego zgłoszenia), a podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie błędnego wpisu.
 

Użyte w tej regulacji określenie „zaniedbał wystąpić z wnioskiem” powinno być - zdaniem autora - rozumiane jako równoznaczne z „nie wystąpił z wnioskiem z przyczyn, za które ponosi odpowiedzialność”.
 

Konieczna jest ponadto jeszcze jedna uwaga w odniesieniu do art. 14 ustawy o KRS. Użyty w tym przepisie zwrot, że podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis nie może powoływać się wobec osób trzecich działających w dobrej wierze na dane, które nie zostały wpisane do KRS lub uległy wykreśleniu z tego rejestru, oznacza, że chodzi o przyjęcie stanu prawnego ujawnionego w rejestrze dla ustalania skuteczności czynności między tym podmiotem a osobą trzecią. Z tego względu - po pierwsze - stan prawny ujawniony w KRS jest wiążący dla oceny skuteczności takich czynności, niezależnie od tego, kto dokonuje tej oceny (także jeżeli ocena ta jest dokonywana jako kwestia wstępna w ocenie stosunków między innymi osobami).
 

PRZYKŁAD
 
Zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym członkiem zarządu spółki z o.o. jest Tomasz M. Natomiast zgodnie z treścią wpisu w rejestrze członkami zarządu tej spółki są Jan K. i Tomasz M.
 
Jeżeli osoba trzecia w dobrej wierze zawrze ze spółką z o.o., reprezentowaną przez Jana K., umowę na rzecz innej osoby trzeciej (spółki akcyjnej), to bez wątpienia także ta spółka akcyjna będzie chroniona przepisem art. 14 ustawy o KRS.
 
Również ta spółka akcyjna będzie mogła powoływać się wobec spółki z o.o. na skuteczność umowy, domagając się wykonania przez spółkę z o.o. jej obowiązków. Spółka z o.o. nie będzie mogła wobec spółki akcyjnej powołać się na rzeczywisty stan prawny, niezależnie od dobrej lub złej wiary organów spółki akcyjnej w chwili zawarcia umowy przez spółkę z o.o.
 
 

Po drugie, oznacza to, że podmiotu obowiązanego do złożenia wniosku o wpis nie wiąże - nawet wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze - ujawniony w KRS stan prawny, jeżeli chodzi o ocenę skuteczności czynności dokonanej bez udziału tego podmiotu.
 

PRZYKŁAD
 
Zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym wspólnikami spółki z o.o. są Jan K. i Tomasz M. (po 50 proc. udziałów). Natomiast zgodnie z treścią wpisu w rejestrze wspólnikami tej spółki są Jan K. i Paweł O. (po 50 proc. udziałów).
 
Nabywca w dobrej wierze 50 proc. udziałów w spółce od Pawła O. nie może żądać od spółki traktowania go jako wspólnika, z powołaniem się na to, że spółkę (art. 14 ustawy o KRS) wiąże wpis w KRS, zgodnie z którym zbywca był wspólnikiem 50 proc. udziałów, w związku z czym spółka nie może kwestionować dowodu przejścia udziałów załączonego do zawiadomienia o przejściu.
 

„Ochrona” przed treścią wpisów do rejestru
 

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o KRS od dnia ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nikt nie może zasłaniać się nieznajomością ogłoszonych wpisów. Jednak w odniesieniu do czynności dokonanych przed upływem 16 dnia od dnia ogłoszenia podmiot wpisany do KRS nie może powoływać się na wpis wobec osoby trzeciej, jeżeli ta udowodni, że nie mogła wiedzieć o treści wpisu.
 

Zgodnie z art. 16 ustawy o KRS, jeżeli wpis do KRS nie podlega obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, to nikt nie może zasłaniać się nieznajomością treści wpisu w KRS, chyba że - mimo zachowania należytej staranności - nie mógł wiedzieć o wpisie.
 

Omawiany wyżej przepis art. 14 ustawy o KRS regulował kwestię wiarygodności publicznej wpisów w KRS. Chronił on więc osoby trzecie ze względu na to, że mogły one działać w zaufaniu do stanu prawnego ujawnionego w KRS, sprzecznego z rzeczywistym stanem prawnym. W odróżnieniu od tej regulacji przepisy art. 15 i 16 ustawy o KRS chronią osoby trzecie niejako „przeciwko rejestrowi”. W rejestrze ujawniony jest bowiem rzeczywisty stan prawny, ale osoba trzecia (z ograniczeniami przewidzianymi w tych regulacjach) nie wiedziała o zmianie danych w rejestrze.
 

PRZYKŁAD
 
Zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym, a także aktualnym wpisem w rejestrze, członkiem zarządu spółki z o.o. jest Tomasz M.
 
Natomiast zgodnie z dotychczasowym stanem prawnym, ujawnionym poprzednio w rejestrze, członkami zarządu spółki z o.o. byli Jan K. i Tomasz M.
 
Od ogłoszenia wpisu do rejestru, obejmującego wygaśnięcie mandatu Jana K., a więc zmiany uzgadniającej stan prawny ujawniony w rejestrze z rzeczywistym stanem prawnym, upłynęło już 16 dni. Osoba trzecia dokonała czynności ze spółką z o.o., reprezentowaną przez Jana K., po tym terminie. Z tego względu - zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 zd. 1 ustawy o KRS - czynność taka nie wiąże spółki.
 
Gdyby jednak od ogłoszenia wpisu do rejestru, obejmującego wygaśnięcie mandatu Jana K., nie upłynęło jeszcze 16 dni, to (niezależnie od tego, czy taka czynność prawna została dokonana po dokonaniu wpisu do rejestru, lecz przed jego ogłoszeniem, czy też w ciągu 15 dni po ogłoszeniu) byłaby ona wiążąca dla spółki, jeżeli osoba trzecia wykaże, że nie mogła wiedzieć o treści wpisu.
 

Zakres odpowiedzialności odszkodowawczej
 

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o KRS podmiot wpisany do KRS ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną zgłoszeniem do rejestru nieprawdziwych danych, jeżeli podlegały one obowiązkowi wpisu na jego wniosek, a także niezgłoszeniem danych podlegających obowiązkowi wpisu do KRS w ustawowym terminie (zasadniczo 7 dni), chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.
 

Ponadto - w myśl art. 18 ust. 2 ustawy o KRS - jeżeli do KRS jest wpisana osobowa spółka handlowa, odpowiedzialność, o której mowa powyżej, ponoszą solidarnie ze spółką osoby odpowiadające za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem.
 

Regulacja ta jest - zdaniem autora - wadliwa. Nie wynika z niej jasno, czy chodzi o odpowiedzialność wskazanych wyżej wspólników za zobowiązanie odszkodowawcze spółki (odpowiedzialność za cudzy dług), czy też o ich własną odpowiedzialność odszkodowawczą, wynikającą z wyrządzenia przez nich szkody na równi ze spółką. To spółka, a nie wspólnik, jest podmiotem wpisanym do KRS oraz tylko w wyjątkowych przypadkach wspólnik może - na podstawie przepisów szczególnych - złożyć wniosek o wpis działając w imieniu własnym, a nie jako przedstawiciel ustawowy spółki. Przyjęcie drugiej interpretacji oznaczałoby zatem rozszerzenie zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej w porównaniu z zakresem wynikającym z art. 18 ust. 1 ustawy o KRS, który obciąża taką odpowiedzialnością tylko podmioty wpisane do KRS. Należałoby wtedy uznać, że wspólnik ponosi we własnym imieniu odpowiedzialność odszkodowawczą tylko w zakresie, w jakim z mocy przepisów szczególnych może składać wnioski o wpis lub zmianę wpisu dotyczącego spółki.
 

Wadliwość art. 18 ust. 2 ustawy o k.r.s. polega także na tym, że statuuje on odpowiedzialność osób odpowiadających za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, zamiast - o co zapewne chodziło ustawodawcy - osób, które odpowiadają za zobowiązania spółki bez ograniczenia. Należy bowiem zauważyć, że nawet wspólnicy, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki z ograniczeniem, ponoszą - w zakresie, w jakim odpowiadają - odpowiedzialność całym swoim majątkiem.
 

Nie widać racjonalnego powodu, dla którego np. komandytariusz ma odpowiadać za zobowiązanie odszkodowawcze spółki bez ograniczenia do wysokości sumy komandytowej.
 

Dlatego właściwa wydaje się wykładnia tego przepisu w sposób jasny sprzeczna z jego literalnym brzmieniem, a więc taka, zgodnie z którą wspólnik odpowiada za dług własny, a więc za własne zobowiązanie odszkodowawcze.
 

Należy zauważyć, że skoro wymienieni wspólnicy odpowiadają za dług własny, ich odpowiedzialność ma charakter pierwotny, a nie subsydiarny. Zresztą nawet gdyby przyjąć, że jest to odpowiedzialność za zobowiązanie odszkodowawcze spółki, kwestia subsydiarności ich odpowiedzialności byłaby niejasna. Wydaje się, że należałoby wówczas opowiedzieć się za odpowiedzialnością pierwotną, subsydiarność ogranicza się bowiem do odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki określonej w art. 22 § 2 kodeksu spółek handlowych, ale już nie do odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki nakładanej przez inne przepisy (w omawianym przypadku przez art. 18 ust. 2 ustawy o KRS).
 

Podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis do KRS nie może powoływać się wobec osób trzecich działających w dobrej wierze na dane, które nie zostały wpisane do KRS lub uległy wykreśleniu z tego rejestru. Od dnia ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nikt nie może zasłaniać się nieznajomością ogłoszonych wpisów. Jednak w odniesieniu do czynności dokonanych przed upływem 16 dnia od dnia ogłoszenia podmiot wpisany do KRS nie może powoływać się na wpis wobec osoby trzeciej, jeżeli ta udowodni, że nie mogła wiedzieć o treści wpisu. Jeżeli wpis do KRS nie podlega obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, to nikt nie może zasłaniać się nieznajomością treści wpisu w KRS, chyba że - mimo zachowania należytej staranności - nie mógł wiedzieć o wpisie.
 

Podstawa prawna:
 
- ustawa z 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (j.t. Dz.U. z 2001 r. Nr 17, poz. 209 z późn.zm.).

dr Artur Nowacki
wykładowca na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego,
współpracownik kancelarii Allen & Overy, A. Pędzich Sp. k.
Autopromocja

REKLAMA

Źródło: Prawo Przedsiębiorcy

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:

REKLAMA

Komentarze(0)

Pokaż:

Uwaga, Twój komentarz może pojawić się z opóźnieniem do 10 minut. Zanim dodasz komentarz -zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
    QR Code
    Moja firma
    Zapisz się na newsletter
    Zobacz przykładowy newsletter
    Zapisz się
    Wpisz poprawny e-mail
    Troska i zrozumienie w kontakcie z pacjentami – klucz do profesjonalnej opieki zdrowotnej
    Koszty zatrudnienia to główne wyzwanie dla firm w 2024 roku. Jak więc pozyskać specjalistów i jednocześnie zadbać o cash flow?

    W pierwszym półroczu 2024 roku wiele firm planuje rozbudowanie swoich zespołów – potwierdzają to niezależne badania ManpowerGroup czy Konfederacji Lewiatan. Jednocześnie pracodawcy mówią wprost - rosnące koszty zatrudnienia to główne wyzwanie w 2024 roku. Jak więc pozyskać specjalistów i jednocześnie zadbać o cash flow?

    Nauka języka obcego poprawi zdolność koncentracji. Ale nie tylko!

    Ostatnia dekada przyniosła obniżenie średniego czasu skupienia u człowieka aż o 28 sekund. Zdolność do koncentracji spada i to wina głównie social mediów. Czy da się to odwrócić? 

    Nowe przepisy: Po świętach rząd zajmie się cenami energii. Będzie bon energetyczny

    Minister klimatu i środowiska Paulina Hennig-Kloska zapowiedziała, że po świętach pakiet ustaw dotyczących cen energii trafi pod obrady rządu. Dodała też, że proces legislacyjny musi zakończyć się w pierwszej połowie maja.

    REKLAMA

    Wielkanoc 2024. Polacy szykują się na święta przed telewizorem?

    Jaka będzie tegoroczna Wielkanoc? Z badania online przeprowadzonego przez firmę Komputronik wynika, że leniwa. Polacy są zmęczeni i marzą o odpoczynku. 

    Biznes kontra uczelnie – rodzaj współpracy, korzyści

    Czy doktorat dla osób ze świata biznesu to synonim synergii? Wielu przedsiębiorców może zadawać sobie to pytanie podczas rozważań nad podjęciem studiów III stopnia. Na ile świat biznesu przenika się ze światem naukowym i gdzie należy szukać wzajemnych korzyści?

    Jak cyberprzestępcy wykorzystują sztuczną inteligencję?

    Hakerzy polubili sztuczną inteligencję. Od uruchomienia ChataGPT liczba złośliwych wiadomości pishingowych wzrosła o 1265%! Warto wiedzieć, jak cyberprzestępcy wykorzystują rozwiązania oparte na AI w praktyce.

    By utrzymać klientów tradycyjne sklepy muszą stosować jeszcze nowocześniejsze techniki marketingowe niż e-commerce

    Konsumenci wciąż wolą kupować w sklepach stacjonarnych produkty spożywcze, kosmetyki czy chemię gospodarczą, bo chcą je mieć od razu, bez czekania na kuriera. Jednocześnie jednak oczekują, że tradycyjne markety zapewnią im taki sam komfort kupowania jak sklepy internetowe.

    REKLAMA

    Transakcje bezgotówkowe w Polsce rozwijają się bardzo szybko. Gotówka jest wykorzystywana tylko do 35 proc. transakcji

    W Polsce około 2/3 transakcji jest dokonywanych płatnościami cyfrowymi. Pod tym względem nasz kraj jest w światowej czołówce - gotówka jest wykorzystywana tylko do ok. 35 proc. transakcji.

    Czekoladowa inflacja (chocoflation) przed Wielkanocą? Trzeci rok z rzędu produkcja kakao jest mniejsza niż popyt

    Ceny kakao gwałtownie rosną, ponieważ 2024 r. to trzeci z rzędu rok, gdy podaż nie jest w stanie zaspokoić popytu. Z analiz Allianz Trade wynika, że cenę za to będą płacić konsumenci.

    REKLAMA