Ustawodawca rozszerzył listę warunków, które muszą spełniać podatnicy opodatkowani kartą podatkową. Od 2007 roku prowadzenie działalności za granicą oznacza utratę prawa do karty.
NOWE PRAWO
Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930) w art. 25 ust. 1 wymienia warunki uprawniające do korzystania z karty podatkowej. Do tego katalogu ustawodawca z dniem 1 stycznia 2007 r. dodał nowy wymóg, zgodnie z którym pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku o opodatkowanie kartą nie może być prowadzona za granicą.
Zdaniem Zbigniewa Macieja Szymika, doradcy podatkowego z Krajowej Izby Doradców Podatkowych, nawet przed wprowadzeniem tej zmiany istniały poważne wątpliwości, czy np. usługę tapetowania można było wykonać w Londynie i zachować prawo do karty podatkowej, skoro stawka podatku zależy od ilości mieszkańców miejscowości, na terenie której wykonywana jest działalność gospodarcza (chyba że podatnik zgłosił wykonywanie działalności w różnych miejscowościach i ze względu na to kryterium zastosowano stawkę najwyższą z możliwych).
Nasz rozmówca dodaje, że wysokość karty podatkowej jest uzależniona m.in. od ilości mieszkańców w miejscowości, w której prowadzona jest działalność. Zatem świadczenie usług w danej miejscowości stanowi tutaj istotne kryterium.
– Jednak nieporozumieniem jest stosowanie tego kryterium do usług świadczonych poza siedzibą przedsiębiorcy, jak np. usługi remontowo-budowlane. W takich przypadkach jedynym kryterium powinna być ilość zatrudnionych pracowników – uważa Zbigniew Maciej Szymik.
Również Andrzej Marczak, doradca podatkowy z KPMG, podkreśla, że wysokość podatku w formie karty szacuje się w relacji do liczby mieszkańców miejscowości, w której działa dany przedsiębiorca. Zdaniem eksperta wprowadzoną zmianę mogą odczuć zwłaszcza drobni rzemieślnicy przygraniczni, którzy uzyskiwali dochody z tytułu świadczenia usług poza terytorium Polski, a w kraju opłacali kartę podatkową.
– Praktyka pokazuje, że przedsiębiorcy świadczący usługi poza terytorium kraju osiągają tam znaczne przychody. W związku z tym kwota karty podatkowej ustalana m.in. w oparciu o liczbę mieszkańców jest zupełnie nieadekwatna do rzeczywistego zakresu działalności – mówi Andrzej Marczak. Zdaniem naszego rozmówcy trudno o jednoznaczną ocenę tej zmiany.
– Myślę, że ma ona przede wszystkim charakter porządkujący. Karta podatkowa jest dogodną formą opodatkowania i podatnicy powinni zrozumieć, że państwo nie chce stwarzać dodatkowych preferencji związanych z możliwością rozliczania w tej formie przychodów osiąganych z tytułu świadczenia usług poza granicami kraju. Nie taka była idea karty podatkowej – podsumowuje ekspert.
