Płatności a rachunek bankowy
REKLAMA
REKLAMA
Kwestię płatności reguluje art. 61 § 1 ordynacji podatkowej (o.p.), zgodnie z którym zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i zobowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje w formie polecenia przelewu. Nie dotyczy to jednak zapłaty podatków niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto nie obowiązuje - jak w przypadku transakcji gospodarczych - bariera kwotowa 15 000 euro. Powyższe oznacza, że w przypadku podatnika prowadzącego np. podatkową księgę przychodów i rozchodów zapłata zobowiązań podatkowych powinna nastąpić przez rachunek bankowy.
REKLAMA
REKLAMA
Jednak zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wzorów formularzy (...) w zgłoszeniu identyfikacyjnym/aktualizacyjnym osoby fizycznej prowadzącej samodzielnie działalność gospodarczą (NIP-1) znajdują się następujące pola dotyczące rachunków bankowych:
1) w części B.7. - „Osobisty rachunek bankowy”, wraz z objaśnieniem „podanie informacji o rachunku bankowym nie jest obowiązkowe, jeżeli składający nie wybiera tej formy zwrotu nadpłaty podatku dochodowego. Na wskazany rachunek będą dokonywane ewentualne zwroty nadpłaty podatku dochodowego”,
2) w części C.2. - „Rachunki związane z działalnością gospodarczą”.
Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą powinno nastąpić za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz gdy jednorazowa wartość transakcji (bez względu na liczbę wynikających z niej płatności) przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji. Przy czym przedsiębiorca, który jest członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, może realizować ten obowiązek za pośrednictwem wspomnianego rachunku.
A zatem obowiązek dokonania płatności w sposób bezgotówkowy istnieje, gdy:
REKLAMA
1) podmiotem jest przedsiębiorca, a więc osoba fizyczna, osoba prawna czy jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą; ponadto za przedsiębiorców uznaje się wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej;
2) przedsiębiorca dokonuje transakcji handlowej, którą - stosownie do art. 2 w związku z art. 3 pkt 1 ustawy z 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. Nr 139, poz. 1323 z późn.zm.) - jest umowa, z tym że jej przedmiotem jest odpłatne dostarczanie towaru lub odpłatne świadczenie usług, i - co istotne - zostaje ona zawarta w związku z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą lub zawodową;
3) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca, zatem nie dotyczy to osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, np. konsumenta;
4) ten inny przedsiębiorca - strona transakcji - posiada rachunek bankowy;
5) jednorazowa wartość transakcji, i to bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro, przy czym przeliczenie na złote następuje według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez NBP ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji
Wskazana kwota nie jest wartością przypadkową. Taką wysokość wskazano bowiem w art. 8 ustawy z 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (j.t. Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505 z późn.zm.), gdzie określono obowiązek rejestracji transakcji w podanej kwocie. Nie sposób również pominąć, iż pojęcie „jednorazowa wartość transakcji” (transakcji, o której mowa we wskazanej wyżej definicji) powinno oznaczać łączną wartość transakcji (np. zobowiązania) określoną w umowie handlowej. Tym samym należy uznać, że w przypadku transakcji w kwocie 80 000 zł, kiedy to płatność zgodnie z ustaleniami ma nastąpić w systemie ratalnym (8 rat po 10 000 zł), płatność musi być dokonana w formie bezgotówkowej.
6) przedsiębiorca dokonuje i przyjmuje płatności wynikające z transakcji handlowej, co może nastąpić przez: polecenie przelewu, kartę płatniczą, polecenie zapłaty, czek rozrachunkowy, a więc oczywiste jest, iż posiada rachunek bankowy w dowolnie wybranym banku, przy czym nie dookreślono, czy powinien to być rachunek tylko rozliczeniowy czy oszczędnościowo-rozliczeniowy (firmowy czy osobisty).
Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 49 ust. 1 prawa bankowego banki mogą prowadzić w szczególności takie rodzaje rachunków bankowych, jak rachunki rozliczeniowe (w tym bieżące i pomocnicze), rachunki oszczędnościowe czy oszczędnościowo-rozliczeniowe. Jednak stosownie do ust. 3 tego przepisu dla osób fizycznych mogą być prowadzone wyłącznie rachunki oszczędnościowe czy rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe.
Niemniej jednak, skoro ustawodawca nie wskazał expressis verbis rodzaju rachunku bankowego, w ramach którego przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą dokonywałby transakcji gospodarczych, to należy przyjąć, że może to być również rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy, więc również osobisty.
Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż od decyzji podatnika zależy, z jakiego konta dokona zapłaty podatków - osobistego czy firmowego.
Regina Drabik
Podstawa prawna:
• art. 61 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.),
• załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z 29 września 2009 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz.U. Nr 161, poz. 1282 z późn.zm.),
• art. 22 ust. 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (j.t. Dz.U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn.zm.),
• art. 49 ust. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn.zm.).
REKLAMA
REKLAMA