Działalność w specjalnej strefie ekonomicznej

Podstawową zaletą prowadzenia działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE) jest zwolnienie dochodów osiągniętych na terenie strefy od podatku dochodowego (CIT lub PIT). Oprócz zwolnienia z podatku, przedsiębiorca, który chce zainwestować w strefie, może starać się o finansowe wsparcie nowych inwestycji. Przepisy określają jednak ściśle rodzaje wydatków, które mogą korzystać z takiego wsparcia ze środków publicznych. Jest to pomoc regionalna, której wartość nie może przekroczyć maksymalnie 50 proc. kwalifikowanych wydatków.

Podstawa to zezwolenie

Do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy potrzebne jest zezwolenie, którego udziela minister gospodarki po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą. Jednym z kryteriów decyzji jest przydatność działalności przedsiębiorcy dla rozwoju strefy i realizacji celu określonego w planie strefy. Szczegółowe rozwiązania w tym zakresie wskazują rozporządzenia Rady Ministrów, ustanawiające poszczególne strefy.

Zezwolenie na prowadzenie działalności określa przedmiot działalności gospodarczej oraz jej warunki, w szczególności:

- zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;

- dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

O wyborze przedsiębiorców, którzy uzyskują zezwolenie, decyduje przetarg lub rokowania, które wyłaniają przedsięwzięcia w największym stopniu przydatne dla celów strefy. Zezwolenie wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa. Minister może też cofnąć zezwolenie lub ograniczyć zakres lub przedmiot działalności, jeżeli przedsiębiorca zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli.

Warunki wsparcia

Warunkiem udzielenia pomocy regionalnej na obszarze strefy jest zobowiązanie się przedsiębiorcy do:

- pokrycia co najmniej 25 proc. kosztów inwestycji ze środków własnych.

- utrzymania inwestycji w danym podregionie co najmniej przez pięć lat od dnia zakończenia jej realizacji w przypadku pomocy na wspieranie nowych inwestycji lub

- utrzymania nowo utworzonych miejsc pracy przez co najmniej pięć lat od dnia ich utworzenia w przypadku pomocy na tworzenie nowych miejsc pracy w związku z inwestycją.

Przedsiębiorca ubiegający się o udzielenie wsparcia finansowego nowej inwestycji składa wniosek do ministra gospodarki.
Wniosek powinien zawierać w szczególności:

- nazwę (firmę), siedzibę oraz adres przedsiębiorcy,

- numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz przedmiot wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),

- nazwę inwestycji, zwięzły opis projektu inwestycyjnego, lokalizację i wartość inwestycji,

- liczbę nowo utworzonych miejsc pracy oraz docelową liczbę zatrudnionych pracowników,

- harmonogram realizacji inwestycji oraz opis wpływu inwestycji na środowisko,

- opis nowej technologii przewidzianej do wykorzystania w ramach inwestycji oraz okres jej stosowania na świecie, potwierdzony w opinii niezależnego podmiotu.

W razie odmowy udzielenia wsparcia finansowego nowej inwestycji przedsiębiorca może zwrócić się w terminie 14 dni do ministra o ponowne rozpatrzenie wniosku.

Kwalifikowane wydatki

Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą regionalną na wsparcie nowych inwestycji w SSE zalicza się: po pierwsze - cenę nabycia gruntów lub prawa wieczystego użytkowania; po drugie - cenę nabycia albo koszt wytworzenia środków trwałych, takich jak budowle i budynki oraz ich wyposażenie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej; po trzecie - cenę nabycia wartości niematerialnych i prawnych polegających na uzyskaniu patentu, nabyciu licencji lub nieopatentowanego know-how. Do kosztów na tworzenie nowych miejsc pracy w związku z inwestycją zalicza się dwuletnie koszty pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujące wynagrodzenie przed opodatkowaniem oraz opłacane przez przedsiębiorcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.

Pomoc ograniczona

Pomoc regionalna może być udzielana w zakresie wynikającym z mapy pomocy regionalnej określonej rozporządzeniem Rady Ministrów. Maksymalna intensywność pomocy wynosi 50 proc. kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na obszarach województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego. Do 40 proc. zmniejsza się ten limit na obszarach województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, mazowieckiego, z wyłączeniem Warszawy. Najmniej - bo 30 proc. - wynosi na obszarze Warszawy oraz w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. - na obszarze województwa mazowieckiego. Maksymalna intensywność pomocy regionalnej dla mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy (z wyjątkiem sektora transportu) wzrasta o 15 punktów procentowych.

Zwolnieniu z podatku dochodowego podlega jedynie dochód osiągnięty z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu. Jeśli dany rodzaj działalności nie jest wymieniony w zezwoleniu oraz nie jest to działalność pomocnicza niezbędna do realizacji działalności w zezwoleniu, dochód z takiej działalności nie będzie podlegać zwolnieniu.

Przedsiębiorcy na terenie SSE często nie są świadomi możliwości łączenia pomocy publicznej w strefie z inną formą publicznej pomocy. Jedynym ograniczeniem jest poziom intensywności pomocy dla danego regionu/województwa zgodnie z mapą pomocy regionalnej na lata 2007-2013. Kumulacji podlega pomoc w odniesieniu do projektu (tych samych wydatków), a nie do firmy. Oznacza to, iż limit ustalany jest odrębnie dla każdego projektu inwestycyjnego.

Specjalne strefy ekonomiczne nie będą mieć limitów terytorialnych (obecnie łączny obszar nie może przekraczać 12 tys. hektarów) i otrzymają prawo zarządzania gruntami Agencji Nieruchomości Rolnych położonymi w strefach.

PIOTR TROCHA

piotr.trocha@infor.pl

- Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 42, poz. 274).

- Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. nr 227, poz. 1658).

- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 listopada 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy regionalnej na wspieranie nowych inwestycji oraz tworzenia nowych miejsc pracy związanych z nową inwestycją, w formie poręczeń i gwarancji (Dz.U. nr 214, poz. 1572).