Szyby samochodowe, jak powstają?
REKLAMA
REKLAMA
Szyby laminowane są stosowane w samochodach od początku lat osiemdziesiątych. Podczas kolizji hartowane szkło rozpryskiwało się na wiele małych kawałków, co zapewniało zwiększoną ochronę w stosunku do szkła niehartowanego. Dzięki temu kierowca nie musiał się obawiać, że duży szpic rozbitego szkła wbije mu się w ciało. Jednak malutkie kawałki rozbitego, hartowanego szkła nadal mogły porozcinać nasze ciało i stanowić zagrożenie dla naszych oczu.
REKLAMA
Zobacz też: Czy używać klimatyzacji przy dzieciach?
Przed połączeniem dwóch szyb
REKLAMA
Szyby laminowane są szybami trójwarstwowymi. Przygotowanie takiej szyby polega na połączeniu dwóch szyb z warstwą laminatu pomiędzy nimi. Płaskie szkło dostarczone z huty jest najpierw cięte na wymiar do konkretnego modelu samochodu. Następnie brzegi są szlifowane i myte. Później nakładane są znaki firmowe i czarna warstwa na brzegach szyby. Jest to nadruk na szkle realizowany techniką sitodruku farbami ceramicznymi. Zadaniem czarnej obwódki jest ochrona spoin przed promieniowaniem ultrafioletowym.
W kolejnym etapie szkło nabiera kształtu, nad którym wcześniej w salach projektowych pracowali designerzy oraz konstruktorzy. Zadany kształt uzyskuje się w wysokiej temperaturze (ponad 600°C). Do gięcia szkła może być wykorzystana prasa z odpowiednią formą. Prasy są używane przy szybach, które posiadają skomplikowane kształty (istnieją na przykład modele samochodów z częściowo wklęsłymi szybami). Prostsze łuki można uzyskać również przez formowanie grawitacyjne. W takim procesie płaska szyba jest wkładana do pieca, który na początku posiada niższą temperaturę, a jego stół jest płaski. Szyba jest umocowana do mechanizmu przesuwającego ją wgłąb pieca. Stół pieca jest tak wyprofilowany, że wraz ze wzrostem temperatury na danym odcinku wzrasta wygięcie stołu pieca. Na końcu szyba przyjmuje wymagany kształt. Podobny efekt uzyskuje się przez zastosowanie form przeciąganych przez piec. W tym przypadku nagrzewana szyba ugina się niejako wpadając do umieszczonej pod nią formy.
Zobacz też: Czy warto hydrofobizować szyby?
Laminat wzmacniający szybę
Dwie cienkie i uformowane szyby są teraz łączone, a pomiędzy nimi ułożony jest płat laminatu. Jest to folia poliwinylobutyralowa w skrócie oznaczana PVB lub polioctan winylu (eVA). Folia ta nie tylko zabezpieczy szybę przed rozpryskiwaniem. Jej właściwości pozwalają na ograniczenie promieniowania UV i hałasu we wnętrzu samochodu.
Podczas łączenia warstw, między szybami pozostaje wiele bąbelków powietrza, które muszą być usunięte. W tym celu komplet szyb przejeżdża pomiędzy wałkami dociskającymi je do siebie i usuwającymi powietrze. Taki sam efekt uzyskuje się odsysając powietrze w kabinach próżniowych. Następnie jest ona ostatecznie spajana w temperaturze ponad 100°C. Aby spoiwo było trwałe należy zapewnić także docisk podczas procesu klejenia.
Dodatkowe opcje w laminowanej szybie
Dzięki warstwowej budowie szyby możliwe jest doposażenie jej o inne funkcjonalności. Jednym z przykładów jest ogrzewanie szyby, które jest możliwe za pomocą mikroprzewodów zatopionych w laminacie pomiędzy szybami. Szyba może być ogrzewana w całości lub jej fragmencie – na przykład w miejscu, gdzie opierają się wycieraczki. Problem przymarzania wycieraczek w zimie w ten sposób jest nam obcy. Znanym zastosowaniem także ze starszych modeli wyższych klas jest umieszczenie pomiędzy warstwami anteny radia samochodowego. Znaleźć tam mogą się też elementy czujników deszczu i zmroku. W przyszłości producenci szyb obiecują produkcję tzw. szyb multimedialnych, które będą wyświetlały ważne informacje na wysokości oczu kierowcy bez konieczności montowania dodatkowego urządzenia head-up display.
Zobacz też: Jak zamontować matę wygłuszającą pod maskę i na grodzi czołowej samochodu? Czy warto?
A szyby kuloodporne?
W przypadku szyb kuloodpornych szkło może być identyczne, jak w przypadku szyb laminowanych. Znaczącą różnicą, która stanowi o ich wytrzymałości na uderzenie pociskiem są warstwy umieszczone pomiędzy szybami. W takim rozwiązaniu możemy mieć nawet osiem warstw. Wewnętrzne powłoki składają się m.in. z polimeryzowanych żywic i poliwęglanów połączonych z foliami PVB. Szyby mogą spełniać wymaganie o bezodpryskowości. Uderzający pocisk nie może spowodować oderwania się kawałków szkła, który następnie byłyby wstanie przebić cienką folię aluminiową umieszczoną w odległości 5 cm od szyby. Takie badanie certyfikacyjne ma określić bezpieczeństwo naszego ciała podczas ataku. Jednak za tak wyszukane rozwiązania zapłacimy nawet czterokrotnością wagi standardowej szyby oraz znacznie zwiększonej grubości. Aby zabudować taką szybę, samochód musi być przekonstruowany - co zresztą jest konieczne, bo pancerne szyby bez odpornego na pociski karabinów nadwozia, byłyby tylko zbędnym gadżetem.
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.