Chiny

Wiza, przepisy wjazdowe

Obywatele polscy udający się do Chin muszą mieć ważną wizę pobytową lub tranzytową (osoby oczekujące na międzynarodowe połączenia lotnicze, których pobyt na lotnisku nie jest dłuższy niż 24 godziny, mogą opuścić lotnisko na podstawie krótkotrwałego zezwolenia uzyskiwanego bezpośrednio przy odprawie paszportowej). Wyjazd z terytorium Chin kontynentalnych do Specjalnej Strefy Administracyjnej Hongkongu i/lub Makao traktowany jest jak opuszczenie granic ChRL i automatycznie anuluje ważność posiadanej wizy jednokrotnej. Planując podróż do tych miejsc, należy pamiętać, aby w chińskich urzędach konsularnych ubiegać się o wizę dwu- lub wielokrotną. Wizę na wjazd do Chin kontynentalnych z Hongkongu lub z Makao można uzyskać w funkcjonujących tam biurach łącznikowych centralnych władz ChRL, a także za pośrednictwem agencji turystycznej China Travel Service. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach wizę można uzyskać na lotnisku.

Pobyt na terytorium ChRL bez ważnej wizy (przekroczenie czasu pobytu poza termin ważności wizy) karany jest grzywną do 1000 USD. Odpowiedzialne za sprawy wizowe Biuro Bezpieczeństwa Publicznego upoważnione jest do naliczania grzywny w wysokości ok. 60 USD za każdy dzień pobytu bez ważnej wizy. Paszport natomiast powinien być ważny co najmniej 6 miesięcy ponad termin upływu ważności chińskiej wizy. Od turystów indywidualnych chińskie urzędy konsularne mogą wymagać okazania biletu powrotnego. Nie ma obowiązku posiadania określonej kwoty pieniędzy na każdy dzień pobytu. Uzyskanie wizy z prawem do pracy (tzw. wiza „Z”) wymaga wystąpienia instytucji zatrudniającej do miejscowych władz z wnioskiem o stosowne zezwolenie. Mając już wizę z prawem do pracy, cudzoziemiec musi wystąpić do Biura Bezpieczeństwa Publicznego o wydanie zezwolenia na pobyt (residence permit for foreigner) – jest to rodzaj karty pobytu, która obecnie pełni również funkcję wklejanej do paszportu wizy pobytowej (poprzednio była wydawana w formie książeczkowej).

Podobna procedura obowiązuje osoby pragnące studiować w ChRL: na podstawie zaświadczenia z uczelni cudzoziemcy mogą ubiegać się o wizę w celu podjęcia nauki (tzw. typ „X”), a po przyjeździe do Chin muszą starać się o zezwolenie na pobyt. W większości przypadków formalnościami związanymi z długoterminowym pobytem cudzoziemca w Chinach zajmuje się instytucja przyjmująca. Od roku 2004 możliwe jest uzyskanie zezwolenia na pobyt na okres do 10 lat. Przedłużenia ważności wizy można dokonać jedynie w dużych miastach w Biurach Bezpieczeństwa Publicznego, tzw. gonganju (w Wydziałach Kontroli Ruchu Osobowego Cudzoziemców). Procedura przedłużania ważności wizy trwa zwykle 5 dni roboczych, co należy uwzględnić w planach podróży. Poza międzynarodowymi portami lotniczymi i przejściami kolejowymi na granicy z Kazachstanem, Mongolią, Federacją Rosyjską, KRL-D oraz na południu z Wietnamem dla cudzoziemców dostępne są nieliczne drogowe punkty graniczne.

Sytuacja przedstawia się podobnie na granicy z Pakistanem, Kirgizją, Kazachstanem, Wietnamem, Laosem. Punkty graniczne między Nepalem i Tybetem czynne są tylko okresowo i zazwyczaj zamykane są na czas świąt państwowych (co należy zawsze brać pod uwagę, kiedy aplikujemy o określony termin ważności wizy). Cudzoziemcom nie zezwala się na wjazd własnymi pojazdami na terytorium Chin. Wyjątek mogą stanowić międzynarodowe rajdy, ekspedycje itp., jednak imprezy takie muszą być zorganizowane przez wyspecjalizowaną chińską agencję turystyczną, która opracowuje trasę, uzyskuje wymagane zezwolenia władz i deleguje swoich oficerów łącznikowych towarzyszących cudzoziemcom na trasie przejazdu.

Praca w Chinach. W ostatnich latach popularne stały się przyjazdy cudzoziemców planujących podjęcie pracy w Chinach. Oprócz osób zatrudnionych w filiach międzynarodowych korporacji działających na tutejszym rynku wielu, głównie młodych ludzi przyjeżdża na kontrakty w charakterze lektorów języków obcych. Przyjazdy tego typu organizowane są najczęściej w reakcji na ogłoszenia w prasie lub internecie. Należy jednak pamiętać, że podjęcie pracy w Chinach możliwe jest jedynie po uzyskaniu uprawniającej do tego wizy („Z”). Niedopełnienie tego obowiązku – o czym przyszli pracodawcy, często celowo, nie informują – grozi poważnymi konsekwencjami, łącznie z wydaleniem z terytorium ChRL. Decydując się na podpisanie kontraktu z miejscową szkołą językową, obowiązkowo trzeba się więc upewnić, że praca wykonywana będzie legalnie, po uzyskaniu wizy „Z”. Ważne jest również uprzednie dokładne uzgodnienie warunków lokalowych, długości przysługującego urlopu oraz wymiaru godzin nauczania. Trzeba również pamiętać, iż studenci mają bezwzględny zakaz podejmowania pracy zarobkowej.

Przepisy celne

W 2003 r. władze Chińskiej Republiki Ludowej wprowadziły obowiązujące cudzoziemców przepisy dotyczące wwozu i wywozu zagranicznych środków płatniczych. Wwożąc do Chin środki płatnicze w kwocie przekraczającej równowartość 5000 USD, cudzoziemcy obowiązani są do złożenia stosownej deklaracji celnej, na której podstawie przy wyjeździe przeprowadzana jest kontrola i odprawa wywożonych dewiz. Jeżeli przy wyjeździe posiadane środki płatnicze nie przekraczają zgłoszonej w deklaracji kwoty lub są mniejsze niż równowartość 5000 USD, do ich wywozu nie jest wymagane dodatkowe zezwolenie.

Aby wywieźć nie zadeklarowane przy wjeździe dewizy o równowartości od 5000 do 10 000 USD, cudzoziemiec zobligowany jest przedstawić pisemne zezwolenie banku, o które może wystąpić, przedstawiając dokument podróży (paszport) oraz dokumentację pochodzenia środków płatniczych. Jeśli wywożone środki płatnicze przekraczają równowartość 10 000 USD, oprócz zezwolenia banku wymagana jest także zgoda Biura Kontroli Dewizowej. W deklaracji celnej wjazdowej cudzoziemiec ma obowiązek podać wszystkie wartościowe przedmioty (np. kamerę wideo, aparat fotograficzny, odbiornik radiowy, cenną biżuterię itp.). Rzadko zdarza się, aby służby celne kontrolowały te deklaracje na lotniskach, natomiast często czynią to na granicy lądowej.

Nie wolno wwozić narkotyków, broni, przedmiotów ostrych, amunicji i materiałów wybuchowych, waluty chińskiej, publikacji uznawanych przez prawo chińskie za szkodliwe (w tym pornografii i wydawnictw krytykujących władze i ustrój ChRL oraz materiałów propagujących działanie zakazanych w Chinach sekt, np. Falun-gong), żywności, roślin, probówek z krwią. Z Chin wolno wywozić jedynie ograniczoną ilość alkoholu (zwykle jest to 1 l), który nie powinien znajdować się w bagażu podręcznym. Nierespektowanie tych przepisów karane jest konfiskatą przy przekraczaniu granicy. Bez certyfikatu zakupu nie wolno wywozić dzieł sztuki, rzadkich wydawnictw, wyrobów z kamieni szlachetnych oraz samych kamieni szlachetnych. Wywóz zakupionych w Chinach dóbr powszechnego użytku, w tym sprzętu elektronicznego, jest traktowany bardzo liberalnie. Nie są poza tym znane żadne restrykcje celne, które odbiegałyby od powszechnie przyjętych norm międzynarodowych.

Przepisy prawne

Za popełnione przestępstwa cudzoziemcom grożą kary określone w przepisach prawa miejscowego. Posiadanie narkotyków jest surowo karane (nawet karą śmierci). Dopuszczenie się przez obcokrajowców drobniejszych wykroczeń skutkuje zwykle natychmiastowym wydaleniem z Chin. Prostytucja jest zakazana, cudzoziemcom za korzystanie z tego rodzaju usług grożą wysokie grzywny oraz kara pozbawienia wolności do 10 dni.

Meldunek

W Chinach istnieje obowiązek meldunkowy dla cudzoziemców. Pobyt prywatny wymaga rejestracji na najbliższym posterunku policji w ciągu 24 godzin od przekroczenia granicy. Rejestracji osób zamieszkujących w hotelach dokonuje administracja hotelu. Wynajmując mieszkanie, cudzoziemcy obowiązani są w ciągu 14 dni od dnia wprowadzenia się, przy pomocy właściciela lokum, bezwzględnie zameldować się również na najbliższym posterunku policji.

Ubezpieczenie

Ubezpieczenie zdrowotne lub NW nie jest wymagane. Podróżujący samolotem na trasach krajowych mogą wykupić na lotnisku dobrowolne ubezpieczenie w cenie 20 yuanów (CNY). Polisy zagranicznych firm ubezpieczeniowych nie są automatycznie uznawane. Cudzoziemiec płaci za wszystkie usługi medyczne gotówką. Zwrotu kosztów leczenia można dochodzić po powrocie do kraju, przedstawiając firmie ubezpieczeniowej rachunki, które w miarę możliwości powinny być wystawione w języku angielskim. Niektóre z firm ubezpieczeniowych wymagają poświadczenia rachunków przez właściwy terytorialnie urząd konsularny RP.

---

Szczepienia, służba zdrowia

Ważna książeczka szczepień jest wymagana, jeśli turysta przybywa z kraju lub regionu umieszczonego na liście zagrożeń epidemiologicznych WHO. Przed przekroczeniem granicy należy wypełnić deklarację zdrowotną. Nie wpuszcza się do Chin nosicieli wirusa HIV, zakaźnie chorych na gruźlicę, trąd, tyfus i cholerę, osób zarażonych wenerycznie, a także chorych psychicznie. Od czasu epidemii SARS, tj. od kwietnia 2003 r., podróżni są obowiązani do zgłaszania chińskim służbom sanitarno-epidemiologicznym takich objawów jak wysoka gorączka, kaszel, symptomy przeziębienia. W Chinach nadal odnotowuje się zwiększoną liczbę zachorowań na żółtaczkę pokarmową typu A – zalecane jest szczepienie profilaktyczne.

Turyści często uskarżają się na biegunki i zatrucia pokarmowe – przyczyną takich dolegliwości jest najczęściej żywienie się w przygodnych zakładach gastronomicznych o wątpliwych warunkach sanitarnych. Aby uniknąć takich dolegliwości, produkty spożywcze, a w szczególności owoce, należy dokładnie myć przed spożyciem. Nie jest wskazane picie nie przegotowanej wody z kranu. W południowej części Chin, na południe od 25 równoleżnika, występuje zagrożenie amebą, malarią, gorączką tropikalną. W regionach wiejskich Chin południowych występuje zagrożenie wirusowym zapaleniem opon mózgowych, które jest roznoszone przez komary. W Tybecie i w innych regionach wysokogórskich nie należy pić nie przefiltrowanej wody.

Opieka medyczna – poza rejonami głębokiego interioru (Tybet, Xinjiang, Gansu, Qinghai, Mongolia Wewnętrzna, część Sichuanu, Guizhou i Yunnanu) – nie stanowi problemu. W wielkich miastach działają szpitale wszystkich specjalności, wyposażone w najnowocześniejszą aparaturę medyczną. Opłata za wizytę u lekarza wynosi od 20 do 100 USD. Cena za dobę pobytu cudzoziemca w szpitalu wynosi od 60 do 200 USD i nie obejmuje kosztów usług medycznych, badań ani leków, za które płaci się dodatkowo. Koszty operacji wynoszą od kilkuset do kilkudziesięciu tysięcy dolarów amerykańskich. W największych miastach Chin w zagranicznych klinikach usługi medyczne i stomatologiczne świadczone są na światowym poziomie, co wiąże się z niezwykle wysokimi kosztami (wizyta lekarska od 90 USD wzwyż).

Ze względów praktycznych przed wyjazdem do Chin lepiej zaopatrzyć się w podstawowe leki krajowe, gdyż popularne jest tu leczenie specyfikami medycyny chińskiej, które nie mają odpowiedników w polskiej farmakologii. Osoby z problemami układu krążenia powinny unikać podróży do rejonów wysokogórskich (Tybet, Sichuan, Yunnan, Qinghai, Gansu, Xinjiang). Wybierając się do Chin, trzeba koniecznie uwzględnić zagrożenie wirusem ptasiej grypy. Aby nie narażać się na ryzyko infekcji, należy unikać podróżowania po prowincjach, w których wykryto ogniska choroby (np. Tybet, Qinghai, Xinjiang, Mongolia Wewnętrzna), nie jeść mięsa drobiowego niewiadomego pochodzenia, unikać styczności z ptactwem, jak również dokładnie śledzić sytuację epidemiologiczną.

Informacje dla kierowców

Obcokrajowiec nie może wjechać na terytorium Chin własnym samochodem. Może jednak wynająć lub kupić samochód, o ile zda egzamin i otrzyma chińskie prawo jazdy. Dokument ten może być wydany przez policję na podstawie polskiego prawa jazdy, po zdaniu egzaminu, jedynie obywatelowi polskiemu mającemu zezwolenie na pobyt na terenie ChRL (residence permit) na okres nie krótszy niż jeden rok. Ważność chińskiego prawa jazdy jest wznawiana – w zależności od wieku kierowcy – co rok, dwa lub cztery lata, po przeprowadzeniu badań lekarskich. Międzynarodowe prawo jazdy nie jest honorowane.

Prowadząc samochód w Chinach, należy pamiętać, iż chińskie prawo drogowe traktuje pieszych oraz rowerzystów w sposób bardzo uprzywilejowany. Oznacza to, że konsekwencją najmniejszej nawet kolizji może być niezwykle wysokie odszkodowanie oraz trwające często miesiącami sprawy sądowe. Niezależnie od tego, przechodząc przez jezdnię, należy zachować szczególną ostrożność. Miejscowi kierowcy nie respektują pierwszeństwa pieszych, nawet na pasach i zielonym świetle.

Podróżowanie po kraju

Niemal całe terytorium ChRL jest dostępne dla cudzoziemców, z wyjątkiem oznakowanych stref wojskowych, stref przygranicznych oraz innych obszarów, do których wstęp jest ograniczony. Odstępstwem od tej reguły są regiony, w których przyjmuje się wyłącznie zorganizowane grupy turystyczne (np. Tybet, północno-zachodni Xinjiang, niektóre parki narodowe). Planując wyjazd do Tybetu, należy wcześniej uzyskać zezwolenie na podróż. Można je otrzymać, wykupując świadczenia turystyczne w uprawnionym miejscowym biurze podróży (pakiet usług zawiera zwykle dojazd do Tybetu i transport na miejscu, noclegi, organizację wycieczek itp.).

Aby uzyskać zgodę władz Tybetu, trzeba w autoryzowanym biurze podróży złożyć następujące dokumenty: kopię ważnego paszportu, kopię wizy chińskiej z paszportu polskiego, informację o osobach starających się o wjazd do Tybetu (CV), program całego pobytu w ChRL, szczegółowy program pobytu w Tybecie. Zgoda władz Tybetu kosztuje 50 CNY. Biuro podróży standardowo potrzebuje 1 miesiąca czasu na załatwienie wszystkich wymaganych formalności. Do Lhasy można dojechać specjalnym pociągiem, ale trzeba się liczyć z trudnościami w zakupie biletów (najlepiej zakupić je przez biuro podróży, i to z dużym wyprzedzeniem). Podróżujący po Chinach turyści muszą liczyć się z koniecznością dokonywania opłat na poczet obowiązkowego ubezpieczenia za jazdę autobusami dalekobieżnymi lub opłat turystycznych związanych z przebywaniem w miejscach atrakcyjnych pod względem kulturowym, historycznym lub przyrodniczym.

Najbezpieczniejszym i dość tanim środkiem transportu jest kolej. Miejscowe linie lotnicze szybko się modernizują i obecnie oferują przyzwoity poziom usług. Jakość usług i stan techniczny transportu samochodowego w Chinach są bardzo zróżnicowane – od nowych, luksusowych autokarów z wszelkimi wygodami oraz profesjonalną obsługą do zrujnowanych, starych autobusów, których stan techniczny może budzić poważne zastrzeżenia, a podróżowanie nimi, szczególnie po górskich drogach Chin południowych, może być ryzykowne.

Bezpieczeństwo

Mimo odnotowywanego z roku na rok wzrostu przestępstw kryminalnych poziom przestępczości w Chinach jest wciąż stosunkowo niski. Najczęściej dochodzi do kradzieży kieszonkowych w miejscach uczęszczanych przez turystów, w sklepach, parkach, na bazarach, w środkach komunikacji miejskiej, a także w autobusach dalekobieżnych. Odnotowywane są przypadki rabunków w zatłoczonych środkach komunikacji publicznej. W ostatnich latach doszło do kilku zabójstw cudzoziemców – najprawdopodobniej na tle rabunkowym. Polskie urzędy konsularne mają do czynienia z licznymi przypadkami kradzieży dokumentów podróży. Należy wówczas natychmiast udać się na najbliższy posterunek policji w celu uzyskania zaświadczenia o kradzieży paszportu. Na tej podstawie urząd konsularny będzie mógł wydać paszport tymczasowy i poinformuje o możliwości uzyskania kolejnej wizy ChRL (wyjeżdżając do Chin, warto mieć przy sobie kopię pierwszej strony paszportu oraz strony z wizą, co pozwoli znacznie przyspieszyć wszelkie procedury).

Zdarzają się także przypadki wymuszeń pieniędzy w wątpliwej jakości lokalach rozrywkowych, punktach masażu itp. oraz napady na turystów zagranicznych przebywających w odludnych miejscach (np. biwakujących „na dziko”). Nowym zjawiskiem zgłaszanym przez turystów przebywających w Pekinie jest kilkakrotne „ściąganie” należności z konta bankowego podczas płacenia rachunku kartą płatniczą – zwłaszcza w restauracjach, herbaciarniach, barach i sklepach (zazwyczaj gdy kartę odbija się na zapleczu). W takich sytuacjach należy możliwie najszybciej interweniować w swoim banku, okazując jednocześnie oryginalny rachunek z własnym podpisem.

Podczas pobierania pieniędzy z bankomatu może się zdarzyć, że z konta bankowego potrącana jest należność, mimo że bankomat nie wypłacił gotówki albo sygnalizował problem techniczny. Reakcja administratorów na miejscu po zgłoszeniu skargi bywa często nieodpowiednia, pozostaje tylko wystąpić ze skargą do banku, który obsługuje dany bankomat. Od niedawna właściciele wypożyczalni rowerów domagają się pozostawiania dokumentów jako gwarancji zwrotu roweru. W razie ich kradzieży – a kradzieże rowerów, nawet starych, zdarzają się niestety bardzo często – właściciele żądają odszkodowań sięgających kilkuset dolarów.

Religia, obyczaje

W Chinach nie ma jakichś szczególnych restrykcji związanych ze zwiedzaniem przez turystów miejsc kultu. W klasztorach buddyjskich, świątyniach taoistycznych i meczetach islamskich należy zachowywać się z szacunkiem właściwym miejscom religijnym i respektować obowiązujące tam zalecenia, np. nie fotografować wnętrz zwiedzanych obiektów.

Kuchnia chińska

Kuchnia chińska jest niezwykle urozmaicona i znaleźć w niej można potrawy zupełnie odmienne od proponowanych przez kuchnię europejską. Smaki i kulinarne upodobania Chińczyków są zróżnicowane w zależności od prowincji. W dużym uproszczeniu można stwierdzić, że potrawy z południa Chin są lżejsze i mniej zawiesiste od dań z północy, słodkich i oleistych. Warto również wspomnieć o słynącej z ostrych przypraw kuchni syczuańskiej, do której podniebienia cudzoziemców najczęściej nie są przyzwyczajone. Lepiej więc nie eksperymentować z nowymi potrawami w pierwszych dniach pobytu w Chinach, a raczej powoli przystosowywać się do nowych warunków, jak również do odmiennej flory bakteryjnej. Ceny posiłków nie są wygórowane – w restauracji średniej klasy danie kosztuje przeciętnie 10–30 CNY. W miastach od wielu lat funkcjonują sieci europejskich barów szybkiej obsługi, a także restauracje serwujące potrawy kuchni z różnych stron świata.

Święta

Świętami państwowymi w Chinach są: 1 października (Święto Narodowe), 1 maja (Święto Pracy) oraz Chiński Nowy Rok – tzw. Święto Wiosny (święto ruchome, zależne od kalendarza księżycowego, zwykle przypada na koniec stycznia lub początek lutego). Ustawowo wolne są z tej okazji 3 dni, lecz w zależności od układu dni w kalendarzu w danym roku Chińczycy mają w związku z tymi świętami co najmniej tydzień wolny od pracy. Nie pracują wówczas urzędy, ale czynne są sklepy, a w dużych miastach domy towarowe są otwarte nawet dłużej niż w dni powszednie. W okresie świąt następuje gigantyczny wzrost krajowego ruchu turystycznego. Miliony chińskich podróżnych odwiedzają turystycznie atrakcyjne miejsca. Ceny biletów i usług są wówczas najwyższe, mogą również występować trudności z rezerwacją hoteli i zakupem biletów komunikacyjnych.

Przydatne informacje

• Wymiany dewiz można dokonać w filiach banków państwowych na lotniskach, dworcach, w hotelach i bankach. Stanowczo przestrzega się przed korzystaniem z przypadkowych usług wymiany pieniędzy (proceder prawnie zabroniony, ponadto zdarzają się oszustwa: istnieje duże ryzyko otrzymania fałszywych banknotów chińskich). Nie wszystkie rodzaje kart płatniczych, którymi posługują się polscy turyści, są akceptowane przez miejscowe terminale i bankomaty; najmniej problemów przysparza wypukła karta VISA, natomiast zdarzają się trudności w posługiwaniu się kartami płaskimi, np. Maestro, Visa Electron. Większość bankomatów przyjmuje jedynie karty wydane przez chińskie banki. Udając się w odległe rejony Chin, lepiej upewnić się (np. przy zamawianiu hotelu), czy można posłużyć się tam konkretną kartą płatniczą, lub zawczasu zaopatrzyć się w gotówkę. Karty płatnicze są przyjmowane zwykle tylko w hotelach co najmniej średniej klasy oraz w większych sklepach i supermarketach w dużych miastach. Ostatnio na południu Chin (Kanton, Shenzhen) odnotowuje się przypadki wypłaty przez bankomaty fałszywych banknotów – o czym należy natychmiast powiadomić miejscową policję. Nie należy udostępniać kart miejscowej obsłudze, która powinna zrealizować rachunek za pomocą tzw. terminalu w obecności klienta;
• W obiegu znajdują się banknoty o nominałach: 100, 50, 20, 10, 5, 2, 1 CNY; 5, 2, 1 jiao; 1, 2, 5 fenów;
• Cudzoziemiec musi mieć przy sobie paszport z ważną chińską wizą; jest on niezbędny m.in. przy meldowaniu się w miejscu czasowego pobytu (hotele, pensjonaty), przy zakupie biletów na wszystkie rodzaje środków komunikacji, a czasami przy wejściu na lotniska i wymianie pieniędzy w banku;
• Z języków obcych najbardziej rozpowszechniony jest angielski. Bez problemu można się nim porozumieć w hotelach i biurach podróży. W dużych ośrodkach miejskich komunikacja również nie będzie utrudniona – szczególnie z młodzieżą. Na prowincji należy się liczyć z trudnościami;
• Nie wszystkie hotele są uprawnione do przyjmowania cudzoziemców. Najtańsze hotele, gościńce i noclegownie są zazwyczaj otwarte tylko dla Chińczyków i odmawiają przyjęcia obcokrajowców;
• Urzędy i przedsiębiorstwa pracują w Chinach od poniedziałku do piątku zwykle od 8.00 do 17.00, z przerwą na obiad. Nie dotyczy to sklepów i firm usługowych, które pracują w każdy dzień tygodnia. Sklepy rzadko są zamykane przed godziną 20.00.

W następstwie utrzymujących się trudnych warunków pogodowych w środkowych i południowych Chinach, spowodowanych przez duże opady śniegu, zamiecie i mrozy, MSZ sugeruje obywatelom polskim podróżującym do Chińskiej Republiki Ludowej uwzględnienie trudności w podróżach lotniczych, kolejowych i kołowych w rejonach: Hunan, Shaanxi, Anhui, Xinjiang, Jiangxi, Hubei, Zheijang oraz częściowo Guangdon

Stolica: Pekin (Beijing),
Waluta: juan (Ren Min Bi – RMB);
nowe oznaczenie – China New Yuan (CNY)
1 CNY = 10 jiao = 100 fenów,
1 USD = 7, 80 CNY,
Język urzędowy: chiński (mandaryński).

źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych